„Adwentowa iskierka”

Już ciemna nocka świat otuliła

Księżyc roztoczył blask

A twarz matuli się zamyśliła

Bo nie śpi mały Jaś

Wszystkie już dzieci śpią w swych łóżeczkach

O pięknych krajach śnią

A Jasiu myśli o swych smuteczkach

Gdziesz dobre myśli śpią?

Już adwentowe dni posrebrzyły

Szronem wokoło świat

A lampioniki w krąg rozjaśniły

Dziecięcych rorat kwiat

Jaś dzisiaj prosi swoją mamusię

Oddal me myśli złe

Piękną mi bajkę proszę opowiedz

Co dobrze kończy się

A więc posłuchaj synku kochany

Bajeczkę krótką tą

Byś zawsze w życiu swoim wybranym

Umiał pokonać zło

Był sobie chłopiec Krzysiem nazwany

Który był dzieckiem złym

Dobry uczynek był mu nieznany

Martwił postępkiem swym

Serduszko jego było zamknięte

Jakby je zmroził mróz

A wszystkie słowa dobre i święte

Pogubił pośród brzóz

Modlitwa w duszę wstępu nie miała

Jezus wciąż smutny był

Roratnia lampka w kąciku stała

Pokrył ją kurzu pył

Ale nieszczęście Krzysia spotkało

Przyszedł choroby czas

Gdy się z gorączką ciało zmagało

Dusza zbłądziła w las

Wszędzie wokoło były złe dzieci

Las w głośnym krzyku stał

Nigdy tam słońce już nie zaświeci

Kto tam był to się bał

Chłopiec nad życiem swoim zapłakał

I wtedy ujrzał Ją

Piękną Królowę Nieba i Ziemi

Co Matką jest też twą

Twarz Jej miłością wielką jaśniała

Dobrocią oczy Niej

Gdy słodkim głosem się zapytała

Czy Krzysiu zmieni się?

Spełnię dziś jedno Twoje życzenie

Więc się zastanów sam

Jakie jest Twoje senne marzenie

Czy zdrowie wrócić mam

Chłopiec wokoło raz jeszcze spojrzał

Na las co huczał złem

I wtedy w oczach Mateńki dojrzał

Dobroć jak piękny sen

I o ten piękny sen Ją poprosił

Dobrym zapragnął być

Zrozumiał wtedy co każdy znosił

I nie chciał już tak żyć

Matka z czułością go przytuliła

Do swego serca bram

I dwa marzenia dziecka spełniła

Dobroć i zdrowie miał

Jasiu oczęta zmrużył z uśmiechem

Też dobrze pragnę żyć

I jutro rano wstanę z pośpiechem

By na roratach być

---