LECZENIE KRWOTOKU PODPAJĘCZYNÓWKOWEGO
Leczenie chirurgiczne
* zależy od stopnia skali Hunta-Hessa - w stopniu I lub II - interwencja neurochirurgiczna, w celu zapobieżenia nawrotowi krwawienia.
* zabieg wykonać w ciągu 12 - 48 h.
* jeżeli wykryto tętniaka - zaklipsowanie przez neurochirurga; inne możliwe metody: umieszczenie śródnaczyniowo sprężynki lub balona z następowym klipsowaniem.
* jeżeli tętniak jest nieusuwalny - wzmocnienie ściany (mięśniem, masą plastyczną).
* w wypadku niemożności dotarcia neurochirurgicznego - hialinizacja naczyń, zamknięcie patologicznych naczyń za pomocą wiązki protonowej, wewnątrznaczyniowa embolizacja.
* III stopień skali Hunta-Hessa - konsylium neurologicznoi-neurichirurgiczne.
* IV - V stopień - zazwyczaj nieoperowani, z wyjątkiem krwawienia śródczaszkowego śródczaszkowego i potrzebą jego usunięcia.
B. Leczenie zachowawcze
* zapewnienie choremu spokoju - powinien leżeć co najmniej 6 tygodni.
* zwalczanie zaparć i kaszlu
* zapobieganie skurczowi naczyniowemu - broker kanału Ca2+ - najlepiej nimodypina (Nimotop), iv., całodobowe, nie później niż 92 h od incydentu.
* gdy bloker nie działa skutecznie - rozszerzenie śródnaczyniowe.
* w przypadku wodogłowia - drenaż komorowy lub lepiej powtarzane nakłucia lędźwiowe.
* zapobiegawcze podawanie leków p/drgawkowych.
* sterydy - w celu uniknięcia wczesnych i późnych powikłań.
Ciekawostka: seks, ból głowy a krwotok podpajęczynówkowy.