5427


26. Ostra niewydolność oddechowa - objawy kliniczne

Zespół ostrej niewydolności oddechowej (ARDS) wymagający natychmiastowej pomocy lekarskiej

jest wywoływany przez różne ostre procesy, które w sposób bezpośredni lub pośredni uszkadzają

tkankę płucną. W wyniku uruchomienia w obrębie miąższu płucnego kaskady procesu zapalnego dochodzi

do uszkodzenia jednostki włośniczkowo-pęcherzykowej. Zmniejsza się podatność płuc, wzrasta

wysiłek oddechowy, pojawia się niekardiogenny obrzęk płuc, hipoksemia i często nadciśnienie

płucne. W wyniku toczącego się procesu zapalnego dochodzi także do zaburzenia metabolizmu

i funkcji surfaktantu.

ARDS najczęściej jest składową niewydolności wielonarządowej

Etiologia

1. Czynniki bezpośrednie:

bakteryjne, wirusowe, grzybicze zapalenie płuc

aspiracyjne zapalenie płuc

urazy klatki piersiowej

2. Czynniki pośrednie:

przedłużający się lub głęboki wstrząs

sepsa (bez choroby płuc)

rozległe oparzenia

urazy wielonarządowe

toksyczność tlenu

masywne przetoczenia krwi

zator tłuszczowy

krwotoczne zapalenie trzustki

zabiegi w krążeniu pozaustrojowym

ARDS rozwija się zwykle w ciągu 24-48 godzin od urazu lub wystąpienia objawów chorobowych.

Najwcześniej obserwuje się duszność z przyspieszeniem oddechu i uruchomieniem dodatkowych

mięśni oddechowych. Wysiłkowi oddechowemu towarzyszą zaburzenia krążenia włośniczkowego

w skórze (sinica, skóra „marmurkowata”), nieustępujące po zastosowaniu tlenoterapii biernej.

W badaniu fizykalnym, osłuchując klatkę piersiową, możemy stwierdzić liczne zmiany - rzężenia,

trzeszczenia i świsty, ale również możemy mieć do czynienia z sytuacją, w której badanie osłuchowe

nie wykaże żadnych odchyleń od normy. Badaniem rozstrzygającym jest zdjęcie rentgenowskie płuc.

Kryteria rozpoznania

początek nagły i trwały,

zaburzenia oksygenacji PaO2/FiO2 200,

w radiogramie płuc obustronne rozlane nacieki, podobne jak w obrzęku płuc pochodzenia sercowego

przy prawidłowej sylwetce serca.

Leczenie

• intubacja dotchawicza,

• wentylacja mechaniczna oszczędzająca płuca (protekcyjna) niskie objętości oddechowe (≤ 8 ml/kg

mc.) i ciśnienie szczytowe nieprzekraczające 35 cm H2O przy stosowaniu metod konwencjonalnych

lub wentylacja oscylacyjna,

• stabilizacja układu krążenia (prawidłowe wypełnienie łożyska naczyniowego, katecholaminy, bilans

płynowy zerowy lub nieznacznie ujemny),

• leczenie przeciwzapalne i przeciwbakteryjne (antybiotyki o szerokim spektrum do uzyskania wyników

posiewów płynów ustrojowych),

• głęboka, kontrolowana sedacja (benzodwuazepiny, opioidy),

• częste zmiany ułożenia pacjenta,

• kinezyterapia układu oddechowego,

• prawidłowe żywienie (dożylne i/lub dojelitowe), bilans energetyczny,

• korekta niedokrwistości,

• wyrównywanie zaburzeń koagulologicznych,

• leczenie surfaktantem (nadal kontrowersyjne klinicznie i ekonomicznie),

• tlenek azotu (selektywnie obniża nadciśnienie płucne),

• wentylacja płynowa (dotychczas w fazie eksperymentów),

• ECMO stosowane u dzieci po wykorzystaniu wszystkich innych metod.

Powikłania

• uraz ciśnieniowy płuc (odma opłucnowa, rozedma śródmiąższowa),

• nadkażenia bakteryjne (tzw. respiratorowe zapalenie płuc - głównie bakterie Gram(-) - zwłaszcza

Klebsiella, Pseudomonas, Proteus oraz grzyby),

• niewydolność wielonarządowa,

• zmniejszenie pojemności minutowej serca,

• zwłóknienie śródmiąższowe płuc.

27. Ostre białaczki - objawy

POSTACIE BIAŁACZEK

ostra białaczka limfoblastyczna 80- 85%

ostra białaczka nielimfoblastyczna 10 - 15% 

przewlekłe białaczki 3 - 5 %

BIAŁACZKA U DZIECI
OBJAWY KLINICZNE

Wywiad

Badanie przedmiotowe

ograniczenie ruchomości kończyn

Zespół Mikulicza

Jawna białaczka centralnego systemu nerwowego

Morfologia krwi

Ocena szpiku kostnego

Badania biochemiczne

Ostra białaczka limfoblastyczna
u niemowląt

Charakterystyka

Badania dodatkowe



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
5427
5427
5427
5427
5427
04wykladid 5427
5427
5427

więcej podobnych podstron