17. Tablice i rekordy oraz ich zastosowania.
Tablica - struktura danych o dostępie swobodnym, w której informacje są przechowywane w postaci list umieszczonych w wierszach i kolumnach, czyli w tabeli. Są to tzw. tablice dwuwymiarowe. Jeśli kolumny i wiersze zostaną ponumerowane, to każdy obiekt ma swój adres w postaci dwóch indeksów: wiersza i kolumny.
Tablice mogą być statyczne, tzn. z góry jest ustalony rozmiar tablicy lub dynamiczne, gdzie w chwili wprowadzania kolejnych danych, rozmiar tablicy jest automatycznie dopasowywany do ich ilości.
Dana tablica musi zawierać jeden typ danych.
Tablicę wykorzystuje się jako agregat typów wbudowanych (np. tablica znaków jako napis,
tablica „intów” jako pewien zbiór liczb całkowitych) lub do realizacji bardziej abstrakcyjnych
typów danych np. lista jednokierunkowa.
Rekord - umożliwia zamknięcie w całość danych różnych typów.
● elementy rekordu to pola;
● każde pole może być dowolnego typu (podstawowego, prymitywnego, prostego) np. int, int
tab[4];
● każde pole musi być podane jawnie (tzn. musi zostać zadeklarowane);
● kolejność pól w deklaracji jest nieistotna.
Rekord wykorzystuje się jako typ danych przechowujący informacje niejednolite z punktu widzenia typów podstawowych, ale za to zrozumiały dla człowieka. Np. struktura odpowiadająca karcie katalogowej w bibliotece.