POLITECHNIKA LUBELSKA

WYDZIAŁ MECHANICZNY

Laboratorium Obróbki Ubytkowej

Sprawozdanie z ćwiczenia nr 2

Temat: Toczenie nożami punktowymi.

Wykonali: Data wykonania:15.03.2006r

Data oddania: 29.03.2006r.

1.Szumiło Rafał Ocena:...............................

2.Tkaczyk Krzysztof

3.Tkaczyk Radosław

1.Cel ćwiczenia:

Celem ćwiczenia było zapoznanie się z budową noży tokarskich. Poznanie rodzajów noży, pomiar kątów części roboczej noży tokarskich oraz obliczanie parametrów skrawania różnymi rodzajami noży.

2. Opis ćwiczenia:

Toczenie jest sposobem obróbki wiórowej, w którym ruchem głównym jest ruch obrotowy przedmiotu obrabianego, natomiast ruch posuwowy wykonuje narzędzie. Ze względu na sposób kształtowania powierzchni obrabianej rozróżnia się toczenie : punktowe, kształtowe, obwiedniowe. Najczęściej stosowane jest toczenie punktowe, które charakteryzuje się tym, że zarys powierzchni obrobionej otrzymywany jest jako odwzorowanie toru noża narzędzia (punkt przecięcia głównej i pomocniczej krawędzi skrawającej ).

Narzędzia stosowane do toczenia nazywane są nożami tokarskimi. Podstawowymi elementami noża tokarskiego jest część robocza i część chwytowa.

W części roboczej noża występują następujące powierzchnie, ograniczające ostrze:

- powierzchnia natarcia Aγ po której spływają wióry,

- powierzchnia przyłożenia Aα zwrócona do powierzchni przejściowej przedmiotu obrabianego (łączącej powierzchnie obrabianą i obrobioną)

- pomocnicza powierzchnia przyłożenia Aα' zwrócona do powierzchni obrobionej

Krawędź przecięcia powierzchni natarcia z przyłożenia nazywana jest główną krawędzią skrawającą, a krawędź przecięcia powierzchni natarcia z pomocniczą powierzchnią przyłożenia nosi nazwę pomocniczej krawędzi skrawającej. Krawędzie te łącząc się tworzą naroże. Naroże może być zaokrąglone, ścięte lub ostre.

Ze względu na konstrukcję noże można podzielić na:

- jednolite,

- łączone w sposób trwały,

- składane,

Noże jednolite wykonywane są najczęściej ze stali szybkotnącej ( zarówno część robocza jak i chwytowa). Noże łączone w sposób trwały można podzielić na noże, których część robocza wykonana ze stali szybkotnącej jest zgrzewana lub spawana na spawarce elektronowej z częścią chwytową ze stali konstrukcyjnej. Drugi rodzaj to noże z płytkami z węglików spiekanych lutowanymi za pomocą lutowia miedzianego z trzonkiem. Noże składane charakteryzują się tym, że część robocza w postaci płytki wieloostrzowej ( z węglików spiekanych lub ceramicznych) jest mocowana mechanicznie do części chwytowej. Rozwiązanie takie ma tę zaletę, że po stępieniu ostrza zmienia się ułożenie płytki umożliwiając skrawanie następną krawędzią.

3. Rysunki:

4. Obliczenia:

Obliczanie czasu maszynowego:

t_m=

l_d=l_w=0

gdzie:

l_d długość drogi dobiegu [mm]

l_p- długość części toczonej [mm]

l_w- długość drogi dobiegu [mm]

ν_f- prędkość ruchu posuwowego [mm/min]

i- liczba przejść

Obliczanie kątów w płaszczyźnie normalnej:

Obliczenia dla noża pierwszego:

Obliczenia dla drugiego noża:

5. Wnioski:

Wydajność procesu skrawania w dużej mierze zależy od rodzaju zastosowanego noża. Noże jednolite i łączone w sposób trwały wymagają ostrzenia. Noże składane z mocowanymi mechanicznie płytkami wieloostrzowymi mają wiele zalet między innymi: wyeliminowanie konieczności ostrzenia noża, możliwość szybkiej wymiany stępionego ostrza. Ze względu na potrzebę zapewnienia dużej sztywności narzędzia ważna jest konstrukcja noża składanego. System mocowania płytek skrawających związany jest z kształtem płytek, łatwością wymiany płytki, twardością , materiału obrabianego, parametrami obróbki. Najbardziej wydajne jest toczenie nożami z płytkami z węglików spiekanych pokrytych tytanem. Wraz z zastosowaniem noży z twardym ostrzem zwiększają się parametry obróbki.

---