Medycyna Ratunkowa
W4 13.03.2005
System Ratownictwa Medycznego w świecie
Historia medycyna ratunkowej:
-> Ambulans Larrey'a -„Latający ambulans”
-> Zasady latającego ambulansu Larrey' a: szybki dostęp
-> Początki cywilnych służb ratowniczych
XIX wiek Ochotnicze Stowarzyszenie Ratunkowe
-> Wielka Brytania i USA paramedycy
-> Europa- lekarze i studenci medycyny
Lata dwudzieste XX wieku
-> pierwsze Pogotowie Ratunkowe
Lata sześćdziesiąte XX wieku
-> System Ratownictwa obowiązującego do dziś
Dr J. D. „Dele“ Farrington 1855-twórca współczesnej medycyny ratunkowej
-> wprowadzenie wojskowych standardów ratowniczych do służb cywilnych.
-> twórca ratunkowych Izb Przyjęć
1970 początki jednolitego Systemu Ratownictwa w postaci stowarzyszeń
Zasady organizacji systemu Ratownictwa Medycznego:
Powiadamianie ratunkowe
Dysponowanie
Specyfikacja jednostek ratowniczych
Rozmieszczenie jednostek
Punkty dyslokacji (stałej i czasowej)
Stany Zjednoczone:
System oparty na strukturze straży pożarnej
Ambulanse straży pożarnej
Ambulanse szpitalne
Ambulanse samodzielnych firm ratowniczych; prywatne; komunalne
Telefon alarmowy 911
Ujednolicony model Centrum Operacyjnego
Środki federalne w zależności od potrzeb
Stałe informowanie społeczeństwa co do funkcjonowania numeru 911
Pożary
Nadzwyczajne sytuacje zdrowotne
Zagrożenia środowiska
Zbrodnie
Telefon 911
↓
Centrum Przyjmowania Wezwań
↓ ↓ ↓ ↓
Inne Policja Służby Rat. Med. Straż Pożarna
Jednostki Wykonawcze
Podział ambulansów:
Ambulanse BLS:
Licencjonowani Ratownicy Medyczni/ paramedycy
Podstawowe zabiegi reanimacyjne, resuscytacyjne, automatyczny defibrylator
Podstawowe metody udrażniania dróg oddechowych
Ambulanse ALS:
Paramedycy
Zaawansowane czynności ratownicze
Wielka Brytania:
System państwowy oparty na bazie służby medycznej Ambulanse service
Własne ambulanse
Własne dyspozytornie niezależne od innych służb ratowniczych
Odrębny plan transportu chorych; Patient Tansport Service
Medyczna linia informacyjna (NHS)
Telefon alarmowy 999
Ambulanse ALS i BLS
Standardowy czas dojazdu 12 minut
Ratownictwo powietrzne jedynie w Szkocji
Szwecja:
System państwowy oparty na bazie służby medycznej
Pełna integracja ze wszystkimi
Telefon 112
Ambulans BLS-paramedycy
Ambulans ALS- paramedycy i pielęgniarki anestezezjologiczne.
Niemcy:
Każda z federacji ma odmienny system ratowniczy
System oparty na straży pożarnej
System oparty na autonomicznych służbach medycznych
System oparty na szpitalach
System kontraktowy dla danego obszaru
Telefon 112 lub 114
Różne standardy ambulansów: BLS, ALS, ALS + lekarz
Szpitalne zespoły z lekarzami
Samochody lekarskie
Standardowy czas dojazdu 8 minut
System „Randez- vaus”
Jednoczesny wyjazd ambulansu ratowniczego z dwuosobową załogą oraz samochodu lub karetki z lekarzem
Najlepszy system śmigłowcowy: 52 lotniska, zasięg na terenie całego kraju, 15 minut dolotu do każdego punktu.
Francja:
System oparty na Straży Pożarnej i Szpitalnych Oddziałach Ratunkowych:
Straż pożarna- paramedycy
Szpitalne zespoły ratownicze z lekarzami (SAMU)
Integracja ze wszystkimi służbami ratowniczymi
Dwustopniowy system przyjmowania zgłoszeń; telefonistka, lekarz koordynator
Dyżury zespołowe ratownictwa medycznego w wyznaczonych punktach w mieście.
System Ratownictwa Medycznego
Dlaczego należy zmienić system ratownictwa medycznego:
Zbyt duży udział interwencji w zakresie zachorowań
Konieczność przesunięcia zakresu interwencji na: nagłe endogenne zagrożenie życia (głównie ostre incydenty krążeniowe); obrażenia ciała; wypadki masowe i katastrofy, nagłe zagrożenie życia, obrażenia ciała
Umieralność z powodów obrażeń ciała: polska około12,5%; UE 4,5%
40% pacjentów w stanie zagrożeń życia i zdrowia dociera do szpitala w czasie > 3 godziny
60% zgonów z powodu nagłych przyczyn krążeniowych
60% zgonów okołowypadkowch następuje w okresie przedszpitalnym
20% umiera w szpitalu do 6 godzin
straty ekonomiczne z tytułu wypadków, szacuje się na 7-8 % budżetu państwa
kalectwo pourazowe dotyczy co czwartego poszkodowanego
W roku 1999 Minister Zdrowia rozpoczął wdrażanie programu „Zintegrowane Ratownictwo Medyczne” planując jego okres realizacji na lata 1999-2003.
Cele programu „Zintegrowane Ratownictwo Medyczne”:
zintegrowanie wszystkich podmiotów ratowniczych „Jeden System”
wspólna i kompatybilna sieć łączności
wspólne procedury ratownicze
kompatybilny sprzęt medyczny
określone miejsce działania w „łańcuchu przeżycia”.
Integracja:
zewnętrzna- wszystkie służby Straży Pożarnej
wewnętrzna- pomoc medyczna, wewnętrzny system ratownictwa
Zdarzenie
↓
Świadek zdarzenia
↓
Centrum powiadamiania ratunkowego
↓
Dyspozycja
↓
Wysłanie ambulansu, policji, straży pożarnej, inne podmioty
Centrum powiadamiania Ratunkowego:
Zintegrowane stanowisko dyspozytorskie działające w ramach powiatowego centrum ratownictwa i reagowania kryzysowego. CPR obejmuje zasięgiem działania obszar powiatu. CPR może obejmować zasięgiem działanie kilka sąsiadujących ze sobą powiatów po uzyskaniu zgody wojewody.
Obszar działania CPR nie może wykraczać poza granice województwa.
Zadania:
przyjmowanie powiadomień o stanach nagłego zagrożenia życia lub zdrowia,
ustalenie priorytetów
niezwłoczne dysponowanie jednostkami systemu
koordynacja medycznych działań ratowniczych
przekazywanie niezbędnych informacji, osobom udzielającej pierwszej pomocy do przyjazdu zespołu ratunkowego
przekazywanie kierującemu działaniami ratowniczymi niezbędnych informacji ułatwiających podejmowanie rozstrzygnięć na miejscu zdarzenia
monitorowanie i analiza działań ratowniczych
W CPR stały dyżur pełni dyspozytor medyczny, dyspozytor PSP a w gotowości do pracy pozostaje lekarz koordynator medyczny.
Integracja wewnętrzna:
SOR
ZRM
publiczne i niepubliczne pogotowia ratunkowego
zespoły ratownictwa przed lekarskie straży pożarnej
zespoły lotnictwa sanitarnego
GOPR, WOPR, PCK
Potrzeby :
Organizacja centrów
Doposażenie istniejących izb przyjęć
Docelowo utworzenie Oddziałów Ratunkowych
Organizacja centrów powiadamiania Ratunkowego
Zwiększenie liczby ambulansów
Modernizacja istniejących systemów łączności
Państwowa Straż Pożarna- w Polsce funkcjonuje w ramach Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego.
System obejmujący: rozpoznawanie i zwalczanie pożarów, klęsk żywiołowych i miejscowych zagrożeń, organizację i kierowanie akcjami ratowniczymi w celu ratowania życia, zdrowia
Szpitalny Oddział Ratunkowy
Szpitalny Oddział Ratunkowy- jest komórką organizacyjną szpitala w rozmieszczeniu przepisów o zakładach opieki zdrowotnej, stanowiący jednostkę systemu.
Szpitalny oddział ratunkowy szczebla podstawowego przy szpitalu rejonowym, powiatowym
Szczebel podstawowy:
Zabezpiecza obszar w granicach 10-15 km
Zabezpieczenie populacji 100000-300000 mieszkańców
Szczebel regionalny :
Obejmuje populację 1-2 ml mieszkańców
Koordynuje działanie 4-8 oddziałów ratunkowych
Zadania szpitalnych oddziałów ratunkowych:
stabilizacja
wstępna diagnoza i leczenie pacjentów nagłych zachorowań zatruć urazów u dorosłych i dzieci
ratowanie życia i zdrowia osób niezależnie od etiologii
pomoc ofiarom katastrof zgodnie z założeniami powiatowego i wojewódzkiego planu zabezpieczenia katastrofy
Oddział chirurgii ogólnej
Oddział chirurgii urazowej
Oddział anestezjologii i intensywnej terapii
Oddział chorób wewnętrznych
Pracownia diagnostyki laboratoryjnej
Pracownia radiologiczna
Laboratorium diagnostyczne
Lokalizacja:
Na poziomie terenu
Połączenie z budynkiem szpitala
Dogodny zadaszony wjazd dla ambulansów
Struktura organizacyjna SOR:
Obszar segregacji i przyjęć
Obszar resuscytacyjno- zabiegowy
Obszar obserwacji i badań
Obszar intensywnej terapii
Obszar ambulatoryjno-konsultacyjny
Obszar diagnostyczno - laboratoryjny
Zaplecze administracyjno - gospodarcze
Triage
Priorytet I czerwony <1 miejsce
Priorytet II żółty 15 miejsc
Priorytet III zielony 40 miejsc
W strukturze oddziałów ratunkowych powinny znajdować się specjalistyczne zespoły ratownictwa medycznego działające na miejscu zdarzenia i transportujące chorych do własnego oddziału.
Personel:
Ordynator- specjalista medycyny ratunkowej
Co najmniej 4 lekarzy specjalistów lub specjalizujących się
Niższy personel medyczny