Metody ochrony drzew i krzaków na placu budowy.
a) Prace ziemne:
- zakaz wykonywania wykopów, bliżej niż 2 m od pnia.
- prace w odrębie krzewów wykop tylko sposobem ręcznym, przy głębokich ich wykopach wykonać ekrany zabezpieczające, zgodnie z zasadami pielęgnacji.
- zakaz odcinania korzeni szkieletowych.
- przy wykonywaniu prac podczas upału, należy maksymalnie skrócić okres narażenia korzeni na przesuszenie.
- zakaz zmiany poziomu gruntu do odległości rzutu korony + 1 m
- w przypadku konieczności zmiany poziomu gruntu, należy wykonać system napowietrzający glebę - zgodnie z normami pilęgnacji drzew.
b) Zabezpieczenie pni:
- przy drzewach dojrzałych, teren ogordzony obejmuje powierzchnie równą rzutowi korony.
- przy drzewach wąskich, powierzchnia ogrodzenia obejmuje obszar o średnicy 2 razy większy od średnicy korony drzewa.
- dolna część desek powinna opierać się na podłożu.
- osłona z desek wokół pnia powinna mieć nie mniej niż 1,5 m
- oszalowanie należy opasać drutem lub taśmą do 40-60 cm min 3 razy
- deski powinny ściśle przylegać do pnia drzewa, zamiast desek można zastosować folię lub jutę
c) Składowanie materiałów oraz przmieszczanie się ciężkiego sprzętu na placu budowy:
- zakaz składowania na powierzchni wyznaczonej rzutem korony korony, materiałów chemicznych i budowlanych
- zakaz wysypywania, wylewania, składowania środków trujących w odrębie drzew
- zakaz palenia ognisk pod drzewami
d) Zabezpieczenie korony drzew:
- podtrzymywanie gałęzi narażonych na uszkodzenia
- wykonanie dodatkowych osłon pomiedzy budynkiem, a drzewem
- wykonanie cięć redukcyjnych rozmiaru korony (zgodnie z normami)
- zakaz postoju i poruszania się ciężkim sprzętem budowlanym
- zakaz zagęszczania gruntów w odrębie korony drzew
2. Konstrukce placu budowy.
- wysokośc ogrodzenia placu budowy nie powinna być mniejsza niż 1,5 m
- w miejscach zagrożenia spadającymi przedmiotami z wysokości odległość ogrodzenia od budynku powinna wynosić 1/10 wysokości budynku, lecz nie mniej niż 6 m
- w przypadku ogrodzenia wykopów, jeśli wykop głębszy niż 1m ogrodzenie z balustrady, nie bliżej niż 1,1 m od wykopu
- wyznaczenie stref niebezpiecznych
- wystawienie tablicy informacyjnej od strony drogi na wysokości nie mniejszej niż 2 m
- zabezpieczenie dojść przejśc i dojazdów
- urządzenie pomieszczen higieniczno - sanitarnych i socjalnych
- zapewnienie sztucznego i naturalnego oświetlenia
- urządzenie składowisk na materiały budowalne i wyrobów
- zabezpieczenie drzew i wysokich krzewów
3. Zasady konstrukcji skarp
Skarpa - obiekt budowalny lub naturalna spadnista płaszczyzna, w budownicctwie - pochyła ściana wykopu lub nasypu ziemnego o odpowiednim nachyleniu zależnym od jakości gruntu i warunków lokalnych.
- odprowadzić obcą wodę za pomocą drenów lub wałów odprowadzających wode powierzchniową
- zabezpieczyć próchniczną warstwę gleby odbodowy profilu glebowego i pokrycie powierzchni roślinnej
- wyprofilować krawędzie - usunięcie swobodnie wiszących płatów darni, podmytych drzew, luźnego materiały skalnego i ziemnego
- drenować podłoże - nie dopuścić do naniesienia wody w porach gruntu
4. Zabezpieczenia antyerozyjne techniczne i przyrodnicze.
Przyrodnicze:
- dobór roślin maksymalnie chroniących glebę przed erozją wodną
- zakrzewienie (15-35% spadku) lub zalesienie (> 35% spadku) zboczyo zbyt stromych spadkach
- odprowadzanie wody nadmiaru wody gruntowej lub powierzchniowej (sieci melioracyjne)
- zalesienie wydm i piasków ruchomych
Mechaniczne:
- Geokrata - przestrzenny geosyntetyk zbudowany z szeregu komórek, który po ułożeniu w miejscu wbudowania przypomina swoim wyglądem plaster miodu, mają zastosowanie przy konstrukcji nawierzchni parkingów dla lekkich pojazdów, dróg. Stosowane są jako wzmocnienie gruntów słabonośnych w podłożu pod drogami i rurociągami. Mogą też być stosowane jako powierzchniowe zabezpieczenie przeciwerozyjne skarp zbiorników, cieków wodnych, przyczółków mostowych, rowów itp.
- Geosiatka - stosowane jako wzmocnienie słabego podłoża nasypów komunikacyjnych i wałów ochronnych, wzmocnienie górnej warstwy podłoża gruntowego nawierzchni drogowych oraz dolnych warstw podbudowy podatnej w celu zmniejszenia zużycia materiałów kamiennych lub wydłużenia okresu eksploatacji nawierzchni. Umożliwiają budowę zbrojonych nasypów i konstrukcji oporowych.
- Geotkanina - stosowane jako wzmacnianie i separacja słabego podłoża nasypów komunikacyjnych i wałów oporowych. Wykonuje się z nich warstwy rozdzielające miedzy gruntami lub kruszywami o różnym uziarnieniu. Wzmacnia się nimi górne warstwy podłoża gruntowego nawierzchni drogowych i kolejowych oraz dolne warstwy podbudowy podatnej w celu zmniejszenia zużycia materiałów kamiennych lub wydłużenia okresu eksploatacji nawierzchni. Umożliwiają budowę placów postojowych, parkingów, dróg tymczasowych leśnych i rolniczych w trudnych warunkach gruntowo - wodnych. Maja zastosowanie przy budowie zbrojonych nasypów i konstrukcji oporowych, stabilizacji osuwisk, wzmocnieniu poboczy dróg i poszerzeniu korpusów nasypów drogowych.
5. Cele ekologizacji zbiorników i cieków wodnych
- zachowanie naturalnych form i procesów geologicznych, hydrologicznych oraz glebowych lub ich przywrócenie
- przeciwdziałanie eutrofizacji i zanieczyszczaniu wód podziemnych i powierzchniowych
- zapobieganie erozji, degradacji i zaniczyszeczniu gleb
- zapewnienie trwałości naturalnych procesów oraz ekologicznych zespołów przyrodniczych
- odtworzenie naturalnych zespołów roślinnych z uwzgl. Potrzeb ochrony siedlisk przyrodniczych, gatunków roślin, grzybów i zwirząt oraz ich środowisk
- zachowanie lub odtworzenie siedisk organizmów wodnych
- odnowa charak. Zespołów i zgrupowań organizmów wodnych oraz siedlisk wilgotnych i bagiennych
- zapewnienie warunków do wzrostu liczebności populacji gatunków rzadkich i zagrożonych wyginięciem
- zapewnienie, utrzymanie lub przywrócenie walorów estetycznych i widokowych krajobrazu
- zachowanie istniejących mozajk łąk, pastwisk i pół uprawnych, lasów, zadrzewień, zakrzewień, użytków ekologicznych
- kształtowanie i zachowanie lokalnego krajobrazu kulturowego
6. Plusy i minusy zbiorników wodnych na terenach mieszkaniowych
- stabilizacja ekologiczna obszaru
- poprawa retencji wodnej obszaru
- zwiększenie róznorodności biologicznych
- poprawa atrakcyjności turystycznej obszaru
- poprawa wizerunku obszaru, jako zarządzonego zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju