Sylwia Łuczak
Grupa: ORT6Z3
Urządzenia paraturystyczne i infrastruktura związana z
obsługa turystyczną
Zagospodarowanie turystyczne to działalność mająca na celu przystosowanie środowiska geograficznego do potrzeb turystyki. Działalność ta polega na:
przystosowaniu do potrzeb ruchu turystycznego walorów turystycznych, elementów środowiska geograficznego stanowiących właściwy cel przestrzenny wyjazdów turystycznych,
zapewnieniu możliwości dojazdu (dostępność komunikacyjna) do obszarów, miejscowości i obiektów stanowiących cel wyjazdów turystycznych,
zapewnieniu turystom niezbędnych warunków egzystencji w miejscu lub na szlaku będącym celem podróży, wyposażenie w odpowiednie urządzenia obsługowe zaspokajające potrzeby noclegowo - żywieniowe i rekreacyjne.
Podstawowe elementy decydujące o stanie zagospodarowania turystycznego:
dostępność komunikacyjna,
baza noclegowa - jej wielkość i struktura rodzajowa,
baza żywieniowa - jej stan.
Do nich dochodzą następne elementy:
1. stan zagospodarowania w podst., usługi kulturalne i ochrony zdrowia,
2. obiekty specyficznie turystyczne,
3. ośrodki wypoczynku świątecznego,
4. kąpieliska,
5. wypożyczalnie sprzętu sportowego,
6. wyciągi i kolejki (narciarskie),
7. przystanie kajakowe i jachtowe,
8. szlaki wędrówek wodnych, pieszych i kołowych,
9. trasy i jednostki pływające pasażerskiej żeglugi śródlądowej.
Bazę materialną turystyki tworzą obiekty i urządzenia niezbędne dla obsługi różnych form turystyki, które zapewniają możliwość dotarcia do obszarów stanowiących cel wyjazdu, dogodne warunki do życia w miejscu pobytu w danej chwili podróży.
Urządzenia turystyczne to obiekty, wyposażenia rejonu, szlaku i miejscowości dla obsługi ruchu turystycznego.
Urządzenia paraturystyczne są to obiekty stanowiące wyposażenie rejonu, szlaku i miejscowości mogące obsługiwać różne działy gospodarki narodowej, w tym w obsłudze ruchu turystycznego.
Urządzenia te dzieli się na:
trwałe - są to obiekty przystosowane do kilku dziesięcioletniego okresu użytkowanie, należą do niech m.in. hotele, domu wycieczkowe, schroniska górskie,
lekkie - zalicza się do nich obiekty przystosowane do eksploatacji w sezonie przez okres kilkunastu lat.
Część urządzeń lekkich w przeciwieństwie do trwałych jest przenośna i może być po sezonie demontowana. Dzieli się je tak ze względu na warunki klimatyczne.
Rodzaje urządzeń bazy paraturystycznej:
Urządzenia spełniające potrzebę informacji:
punkty it,
biura obsługi ruchu turystycznego.
Urządzenia usługowe:
agendy pocztowe,
urządzenia telekomunikacyjne,
GOPR, WOPR,
placówki służby zdrowia,
punkty usług rzemieślniczych,
punkty sprzedaży pamiątek,
stacje benzynowe,
stacje obsługi pojazdów,
warsztaty szkutnicze,
warsztaty naprawcze sprzętu sportowego specjalistycznego,
urządzenia sanitarno-higieniczne.
Urządzenia kulturalno-rozrywkowe:
placówki kulturalne - teatry, opera, muzea itp.,
muszle koncertowe, letnie teatry,
lokale rozrywkowe,
kluby i świetlice.
Urządzenia sportowo-rekreacyjne:
kąpieliska kryte,
kręgielnie,
sauna,
terenowe urządzenia sportowo-rekreacyjne:
kąpieliska otwarte,
boiska sportowe,
tereny do gry w mini-golfa i golfa,
tereny jeździeckie,
urządzenia ścieżki zdrowia,
urządzenie do uprawiania sportów zimowych,
inne.
Infrastruktura to podstawowe urządzenia i instytucje świadczące usługi niezbędne dla należytego funkcjonowania produkcyjnych działów gospodarki. Jej rodzaje:
infrastruktura ekonomiczna obejmuje urządzenia świadczące usługi w zakresie komunikacji, melioracji itd.,
infrastruktura społeczna to urządzenia i instytucje świadczące usługi w dziedzinie prawa, bezpieczeństwa kształcenia i oświaty, służby zdrowia,
infrastruktura turystyczna to instytucje i urządzenia służące wyłącznie lub w przeważającej mierze turystyce i zawdzięczające swoje powstanie i rozwój ruchowi turystycznemu (hotele),
infrastruktura paraturystyczna to instytucje i urządzenia które nie są rozstrzygająco limitowane przez ruch turystyczny i których egzystencja nie opiera się przede wszystkim na popycie turystycznym,
infrastruktura turystyczna wraz z paraturystyczną to zespół instytucji i urządzeń obsługowych służących zaspokojeniu potrzeb turystycznych.
Obsługa urządzeń turystycznych koncentruje się w miastach, osiedlach i wsiach, które nazywa się miejscowościami turystycznymi. W miejscowościach tych występują określone potrzeby w zakresie zainwestowania, układu przestrzennego a niekiedy również charakteru oraz rozmiaru innych funkcji społecznych i gospodarczych. Potrzeby te są rożne w zależności od miejscowości, a ich wielkość jest uzależniona od wielkości i struktury ruchu turystycznego.
Podstawowe znaczenie bazy paraturystycznej polega na tworzeniu przede wszystkim kompleksowej oferty usługowej. Tworzą ją placówki handlowe, usługowe, instytucje kulturalno-rozrywkowe, służba zdrowia, banki, itp. Ich ilość i struktura jest ściśle związana ze stopniem zurbanizowania. Rozwój turystyki będzie miał znaczący wpływ na rozwój gospodarczy obszaru (miejscowości).
Podstawą zagospodarowania czasu wolnego turystów w miejscowościach turystycznych jest obok korzystania z instytucji i urządzeń sportowo-rekreacyjnych i rozrywkowych sieć instytucji kulturalnych. I tę rolę często spełniają spełniają: domy kultury kina, muzea, biblioteki, a więc placówki prowadzące działalność kulturalno-rozrywkową a także oświatową związaną z upowszechnianiem dóbr kultury.
Bibliografia:
Merski J. „Zagospodarowanie turystyczne”, Warszawa 1996r., Zakłady Wydawnicze Druk Tur.
Płocka J. „Wybrane zagadnienia z zagospodarowania turystycznego”, część I-II, Toruń 2002r.,Centrum Kształcenia Ustawicznego.