鏁먛ﳪꯧ�ﳥꡂ檦ꭾ℄뛋蚐�澡⃩愉됱ꆞ�⇞酤뉊皈⭸岚㘥渎娷ⳤ蛧嫳⡀ꬠᔽ뢁珥矸ொ혔嗞Ἁㄩ쭍ᣁ겞蝼瓌ࢧᄗᐣ轰�䍁븑꓅蘽︪�뺏픴㺲⬞콞呗햿풶䱭户喖｡爫쫆⍾醲탴㓼꫄儈呛鍢뤗⓲ࢮꩉৗⰖ쁶੨꘯調꩞ࢪ樴剡讪褰ใ␶ﷁ侀鲉瀝䥫ઈ䓸ꭙ謒臠䩡暌Ỏ攦ꊻ⻉⎜閷靷劈䌣픲룭ᤦ겞ꖹ誛跃귝ꂕ桞垪嫣⏽Ḃ഑䑝諪䗳鉐퀘ꒆ戰쮅¶藮���ꔋ묦餢័숢죑뇥㹂丫℥簶壆붛짮Ḅ㻙乤怕쏂ոབ茩樏赘듛蟽席읛愓ὤ䛚䄹띋㷻靘ボ༲櫏Ӧ⫤誅魓቗籇ꎾ∯棓嫌똻䒇髱�豚쵋銱ࣸ廳慪蹠�㻾䤬휴�截훔畮㨐墖폫蜱ᔒ鎩蠇닦ﱁ虁ꘙ;
2. w obydwu układ i otoczenie przechodzą przez takie same stany pośrednie (w przypadku procesu odwrotnego w odwrotnej kolejności);
3. po przeprowadzeniu procesu w jednym i drugim kierunku układ i otoczenie wracają do stanu wyjściowego.
Przykładami procesów odwracalnych są wszystkie przemiany quasi- statyczne. Procesy quasi- statyczne są idealizacją, przybliżeniem tego co rzeczywiście zachodzi. Procesów odwracalnych, ściśle rzecz biorąc, nie ma- są to przybliżenia. Te przemiany które nie spelniają któregokolwiek z powyższych warunków noszą nazwę nieodwracalne.
Przykłady szczególnie jaskrawych procesów nieodwracalnych (podano też, jak wyglądałby proces odwrotny do danego).
♣ Bomba burzy dom. Z gruzów po wybuchu bomby sam dom się odbudowuje.
Szklanka spada ze stołu i rozbija się. Odłamki szkła spowrotem tworzą♣ szklankę, która wzosi się do góry i ustawia spowrotem na krawędzi stołu.

Entropia z reguły oznaczamy ją S. Jest to miara niezdolności energii układów do wykonania pracy. W układzie zamkniętym wzrostowi entropii towarzyszy zmniejszenie zdolności do wykonania pracy. Kiedy układ podlega przemianie odwracalnej, estropia S zmienia się o ilość równą energii ΔQ dostarczonej układowi na sposób ciepła, podzielonej przez temperaturę termodynamiczną T, w której zachodzi przemiana, tzn. ΔS= ΔQ/T. Wszystkie rzeczywiste procesy są jednakże w pewnej mierze procesami nieodwracalnymi, a w dowolnym układzie zamkniętym przemianie nieodwracalnej zawsze towarzyszy wzrost entropii.
W szerszym sensie entropie można interpretować jako miarę nieporządku. Im większa entropia tym większy nieporządek. Ponieważ każda rzeczywista przemiana układu zamkniętego powoduje zwiększenie entropii, a zatem zwiększenie nieporządku.
W procesach zachodzących w układach izolowanych adiabatycznie od otoczenia zmiana entropii jest większa większa od zera lub równa zeru ΔS>=0.
Znak równości dotyczy procesów odwracalnych, znak nierówno.ści nieodwracalnych. Inaczej mówiąc: Entropia układów izolowanych adiabatycznie od otoczenia nigdy nie maleje. Stwier鍳ԯ꧸0䯑ﻍȎㄑ⒒ᒓ䧧若�瘡魡┥뾗醯ᠫ푮ጒ෸咥틵黔扲팩廐תҾ⫺࠿쿠䅂熖⢉有�ᓡꊎ濐ꓳ垧�ꐜ��䓛㗘ꓹᷚ䓔⯴馊힔፽䥓鱠ݞ簥귧罹䒫牉띏ᔬ㨓뇬䌃Ⲑᔕ湢྄蠰核닧澘Һ瀝횦ಂ�겯鿲㾤駳뾻⺑ᘼ혶朩毲ꎝ攎쟒ぱ监륟쇴㞢ኝ⩍㛆�殿䵀譩鐫騯Ε﵋�ﮊ뀕灓₦竰蝳墕�푅ꄪ獥쭇쳑ᧅ毽茀�疏ꋴ㧷줶奃롑踹嫜龚壌㬲蘏㥖㍩⼧ꉇ刳㒰섇銣屘⩤⺧䊈褪磵୬茻ꨟ썥 玫턋�䦘铼ㅖ﨓᳄Ố䢯멷�⦼죙⨺棆뀉﹍刢㈁࠙㺒舶공㭄颓ꭱ惲練ငᆅ溽ￎၵ铷棄誺ᒻ疡�笹桩꼄栵૿繽맕竨Ⱊʡ㪬蒘쒖߰䔿ꋊㄜ꺳鼟�稜禸᫵勢닅情처ꈽ韞伵۩懛㠎吁楖鐶༁뗤≽ⱔࠚᄏ䩿䇿适鈐暜뒻婰咒ᱼ諃䭐㬷斀튂ꥳ䠠┉㸊㛡⮗啦䲦굘輙ﺹᬏᎺ貮簣䗘⏽ﺤ乘惫翍촀䆇鈫㻿땂䁛嚎䴢탨䗊넝飡禸㉁ማ颭왦磓왦�傡訕⬅翈叒귇ቫ㍖삿尗ﾇ蘌郐⵼見䤜๜珧鱹췮촱阈旅檮曀灀낦㤤坲烚ǿ棃鬆ᄸ掻▄ꃑ汋뗫묞䊊핊뽡䪃ꄐ㸤�뮶뭼᚝ੀӤ㯄࠳ꟸ焫贫騉䵿᪍㤅뎹㺖푛諉谤봼㎒뫵儿⹪鼷龶锇詰ꝁￕ諕넄栜鯰㐋ﻴ◘❢䚵ᆷ♷숒ꋈ甪ⶫ鱖裭봃㔠ꝘケΗ㞓ᬷ蜽鏟䭒ᶯꙪ쏺苝꧱鹓ф阘裙ꢋ踫ཏ⨀Ⲇ腁⹌�슔뱄赥볔降ͱ闠쉰്ရࣴ䈹茯ꍂ俛嶼꡶뷑脐ꗂ趿꧜鏱ꈝ쩡⮣ꐌ䕼ፋ䉾簇徱₪ᐃ盛鹨ꎕ鳸ꩾ❱⿎়욐⎊璛羚恥ᅦana entropii przy przejściu od stanu pierwszego do stanu drugiego wynosi:
ΔS=S1-S2=klnP2-klnP1
ΔS=kln(P2/P1); gdzie k- stała Boltzmanna, (P2/P1)- względne prawdopodobieństwo dwóch stanów
W układach izolowanych adiabatycznie procesy przebiegają od stanów mniej prawdopodobnych do stanów bardziej prawdopodobnych (procesy nieodwracalne) lub przynajmniej tak samo prawdopodobnych (procesy odwracalne).
Entropia jest zatem ilościową miarą stopnia cząsteczkowego chaosu w układzie. Jeśli Temperatura ciała dąży do zera bezwzględnego, to entropia ciała dąży do zera: lim S=0

Ze Sciągi:

W termodynamice rozważa się procesy odwracalne i nieodwracalne. Jeśli w procesie termodynamicznym układ przechodzi ze stanu 1 do stanu 2, a otoczenie ze stanu 1' do stanu 2', to proces nazywamy odwracalnym, gdy istnieje proces odwrotny, który przeprowadza układ ze stanu 2 do stanu 1, równocześnie przeprowadzając otoczenie ze stanu 2' do stanu 1'.Procesy, które są nie odwracalne nazywamy nieodwracalnymi. Procesy rzeczywiste są wyłącznie nieodwracalne. Nieodwracaln神襅첡䯉⛕뎄뷠樜釤툖౱胱⛑ᄾ뼔થN됋徱벇㍌欸ᛮ輓復䚌␕ᑏ嫙闸ᖺߘ音⚙蓠韙柑꿄팴ঢ়娥Ӆꇞ꬈ᆿꁺፗ殁꤇剢窒缛庅峊쾧郋挽⯫∏⧎㩞曶ܯԃ᠔䚭៘뿇㡲슍볘�魾֚䣀䚢꽛ﰈ큸ꉊ곋应᭺娨刘ᫎ룇渥櫳琽ꪫ㱑㶈탢㶑풣賭⹢龢⢅㱠灖䰴프堃梇騄櫤巆뫻᰷吚鄞鵡奙㘛ᐃ뽨頫걖預㉭怋䲮䥠淥橱倿츳ㄩ�䎰⸛ꡞ囦㧒涒ﳙ쨫ꟈ⒚냟⩾珏ᓫ뛔౴嵨㽌ݮꅳ쥅䡽❞뜫門琯兤믍롼鋉鼔氺봱쉾⏭癲麩ࡖ舎뺉瞲扆钯굺䝡祗쒴琛埼赫뫐᳁쐵辊ʂ衷幸檨ጌ뇞ツཪ毼晼ﮕ視ꚡ◙瘄�調͏뫹쁾̰况稬唃ꎪ凜囔ఙ溵켹昡膿⫿䎢᭎粤㹵䬤鞦褑Ψ赙虚쵈벐悚琦㦱ퟫꭳ壉ᜐ⼓춯ꜵ壨᪊擪ᩢﰗꍰܧڣ䜦퀌㙃뗿銧敭︬栍䑲䗲Ꝟ儁坿痑翇梊嶲竛秐滑㝚郺꾵䑈ᔠ늂쩥ᔔු㌴땟顨♱ꁿﱀ쳧﯂ڥ㿪㔘뎩♰䏽邽麛෿ꛢ末糧廻趶浜烘ﳏ阂⣪쾖뢇뭹埱辏毫欮﨓삊ࠒⲡ쩫栖뎴껼⠠ꮉ豳꽹䴖ꌆ쨚�Φ�䷿쥼育㇧슑؈쎵忯诀诧ꋚꊁ�ꙭ㘐슣䵖းᔯ퀱邓毳䇐쳺胐줡薒ⶀ३쨈迁힎꒠̦ᆸ㺹鬺梜钮큵윩ꪵ皞䜯ຖꂀ㱨䦐拻쌣킸﹡璤䎴ᛑ鶰Ặ肁⸃矊爹翄劼䳧Ⴃ땵趪⏝勇쮢힌┑㯜捄加蟈⾆濥磜⢿䞅澯퓛ﴀ烤鵨䳍䋏瘨ퟄꚩ쯵䙖⃌躑ꮃ⑫梏ᯖ௣뫝无뺌꤂慞匎榵衳ꈖ㥙갊Ĥ⺸Ⴁꢵ嵛䵡㮜钉枺쎨凜揃躪᫰귓㻄놷슝례禤魧zachodzi w czasie dłuższym od najdłuższego charakterystycznego czasu dla układu. Na przykład jeśli przesuwamy tłok w naczyniu z gazem, to charakterystyczny czas układy, z którym powinniśmy porównać czas przesuwania tłoka, to czas, jaki fala dźwiękowa potrzebuje na dotarcie do końca naczynia. Dla układu o długości 3 metrów i prędkości fali dźwiękowej 332m/s otrzymujemy charakterystyczny czas rzędu 10 minus²s.

Proces odwracalny to proces termodynamiczny, którego kierunek można odwrócić poprzez prostą zmianę wartości jednej lub więcej zmiennych stanu termodynamicznego. Procesy odwracalne zachodzą bez żadnej zmiany entropii układu, natomiast inne funkcje stanu mogą ulegać zmianom. Procesy odwracalne mogą zachodzić tylko wtedy, gdy układ jest odizolowany albo znajduje się w stanie równowagi z otoczeniem. Przykładem procesu odwracalnego jest np: adiabatyczne rozprężanie gazu.

Z Wikipedii:

Proces nieodwracalny - proces termodynamiczny, powodujący wzrost sumy entropii układu i otoczenia.

W procesach nieodwracalnych, przyrost entropii układu termodynamicznego nieizolowanego jest większy, niż spowodowany tylko dopływem ciepła z otoczenia, co odpowiada wyrażeniu:

gdzie:

δQ jest elementarną ilością ciepła wprowadzonego do układu (różniczka niezupełna),

T jest stałą temperaturą bezwzględną

Różnica

spowodowana jest niedoskonałością procesu w wyniku czego uwalniane zostaje dodatkowe wewnętrzne ciepło procesu powodujące dodatkowy wzrost entropii. W niektórych publikacjach wielkość ta nazywana jest "produkcją entropii".

Zmiana entropii układu spowodowana dopływem ciepła spoza tego układu jest równa co do wielkości i przeciwna co do znaku zmianie entropii otoczenia. Uwzględniając dodatkową "produkcję entropii" w procesie nieodwracalnym, suma entropii układu i otoczenia wzrasta w wyniku zajścia takiego procesu.

dS_u + dS_ot > 0

gdzie:

dS_u - przyrost entropii układu

dS_ot - przyrost entropii otoczenia

Przykładem takiego procesu jest np. swobodne rozprężanie gazu lub zmieszanie dwóch cieczy.

---