Pragnienie bycia zdrowym, posiadania atrakcyjnego wyglądu fizycznego, rozwiniętych i silnych mięśni oraz pewności siebie, drzemie w każdej kobiecie i w każdym mężczyźnie. Jednak pomimo tych naturalnych pragnień, miliony tłumią w sobie dążenie do uzyskania zdrowia i doskonałości fizycznej. Prowadzą oni nienaturalny tryb życia pociągający za sobą przedwczesne starzenie, ograniczający ich skuteczność działania w społeczeństwie. Energiczne ćwiczenia, jako środek ekspresji fizycznej, są tak stare jak ludzkość. Już wśród jaskiniowców, najsprawniejszym i najprzystojniejszym osobnikom udawało się nie tylko przetrwać, ale i dochodzić do władzy w swoich grupach.
W starożytnej Grecji zapaśnik Milo odkrył niepowtarzalny sposób na rozwinięcie siły i sprawności fizycznej. Brał na barki młodego byczka i przenosił go wzdłuż stadionu na Olimpie na dystansie około 200 m. Wykonywał to ćwiczenie codziennie. Wraz z rośnięciem byczka i tym samym progresywnym zwiększaniem się ciężaru jego ciała, Milo stawał się coraz silniejszy. Gdy zwierzę w pełni dorosło Milo był już najsilniejszym zapaśnikiem w całej Grecji. Startując w starożytnych Igrzyskach Olimpijskich oraz w pytyjskich i helleńskich zawodach siłaczy, nie przegrał ani razu w ciągu 24 lat.
To ćwiczenie ze stale wzrastającym ciężarem, jakie wykonywał Milo, jest zgodne z fundamentalną zasadą nowoczesnego treningu siłowego. Jest nią "Zasada zwiększania obciążeń treningowych" i polega na poddawaniu mięśni stale wzrastającym obciążeniom, co zmusza je do rozrostu objętościowego i zwiększa ich siłę. Większość historyków kulturystyki uważa Milo za ojca treningu siłowego ze wzrastającymi obciążeniami.
Eugen Sandow, żyjący na przełomie XIX i XX wieku, legendarny siłacz i znany na świecie popularyzator zdrowego stylu życia napisał książkę zatytułowaną "Życie to ruch". Sam tytuł odzwierciedla narzucony istotom ludzkim przez naturę wymóg ćwiczeń fizycznych. Żyjąc w swoim naturalnym środowisku i postępując zgodnie z instynktem, istoty te cieszą się wyjątkowym zdrowiem. Ale spośród wszystkich istot żywych tylko człowiek świadomie gwałci prawa natury związane ze sprawnością fizyczną. W rezultacie ludzie przeżywają piekielne męki, gdy różne części ich źle używanego ciała, jedna po drugiej, odmawiają posłuszeństwa, doznają kontuzji lub zaczynają chorować. Organizacje, zajmujące się kulturą fizyczną, zdają sobie sprawę z tego, że szybkie tempo życia w obecnych czasach czyni naturalny styl życia niepraktycznym dla większości ludzi. Wolne chwile są rzadkie i cenne, a więc działania, podejmowane przez nowoczesne społeczeństwa na polu kultury fizycznej, muszą być w konsekwencji odpowiednio krótkie, intensywne i dające szybkie rezultaty.
Nic więc dziwnego, że wśród wykwalifikowanych instruktorów ćwiczeń fizycznych panuje od dawna trend do odchodzenia od nieco przestarzałej i zabierającej sporo czasu gimnastyki zdrowotnej uraz ruchów swobodnymi rękami. Zamiast tego powszechną akceptację zdobyło używanie sztang i podobnego sprzętu związanego ze stosowaniem progresji obciążeń. Uważa się to za jedyny praktyczny sposób zahamowania zgubnego dla rodzaju ludzkiego zaniku sprawności fizycznej. Zarówno fizjologowie, jak i lekarze twierdzą, że trening siłowy, zapewniając szybki rozwój umięśnienia i siły, skutecznie wychodzi naprzeciw aktualnym oczekiwaniom ludzi w stosunku do ćwiczeń fizycznych.