Podstawowe zasady zarządzania ryzykiem stopy procentowej.
Ryzyko stopy procentowej to zagrożenie wynikające z niekorzystnego wpływu zmian rynkowej stopy procentowej na sytuację finansową banku. Główny wynikiem ryzyka rynkowej stopy procentowej jest niedopasowanie wartościowe i czasowe pomiędzy umowami depozytowymi, a umowami kredytowymi. Banki muszą się dopasować do zmieniającej się rynkowej stopy procentowej poprzez kontrakty na depozyty i kredyty bankowe i muszą przewidywać jak rynkowa stopa procentowa będzie się kształtowała, żeby nie ponieść ryzyka z tego tytułu.
Banki zabezpieczają się przed wahaniami stopy procentowej poprzez: Określenie luki rynkowej stopy procentowej: ta luka rynkowej stopy procentowej definiowana jest dla każdego roku. Prze lukę rynkowej stopy procentowej rozumie się różnicę wartości aktywów i pasywów, których termin tzw. przeszacowania przypada przed końcem tego okresu czasowego.
Ryzyko stopy procentowej jest to zagrożenie dla realizacji celów banku komercyjnego wynikające z nieantycypowanych zmian stóp procentowych. Wyróżnia się dwa podstawowe podtypy ryzyka stopy procentowej. Pierwszy z nich nosi nazwę ryzyka dochodu i dotyczy zagrożeń dla dochodu odsetkowego netto, czyli różnicy przychodów i kosztów odsetkowych danego banku, czyli rynkowej wartości jego kapitału. Podobnie jak w przypadku dwóch podtypów ryzyka kredytowego, zarządzanie dwoma rodzajami ryzyka stopy procentowej wymaga zastosowania odmiennych metod.