Para wodna jako środek gaśniczy
Parę wodną stosuje się jako środek gaśniczy tylko w pomieszczeniach zamkniętych (na otwartych przestrzeniach nie można nią gasić, gdyż ze względu na jej niski ciężar właściwy nie osiąga ona w takich warunkach stężenia gaśniczego) i do tego w pomieszczeniach o niewielkiej kubaturze. Kubatura tych pomieszczeń nie powinna przekraczać 500-520 m3. W przypadku konieczności zabezpieczenia pomieszczenia z nieszczelnościami i ta niewielka kubatura może okazać się zbyt duża do skutecznego zabezpieczenia parą wodną.
Para wodna znajduje również zastosowanie do zabezpieczania i gaszenia pożarów powstałych w suszarniach drewna i innych materiałów palnych, do zabezpieczania pożarów na statkach, w przepompowniach produktów naftowych, do zabezpieczania kotłów wulkanizacyjnych i kolumn rektyfikacyjnych. Można też stosować ją do gaszenia pożarów ciał stałych, które w warunkach temperaturowych pożaru nie reagują z wodą. Nie można natomiast stosować pary wodnej tam, gdzie występują materiały, które pod jej wpływem ulegną z całą pewnością zniszczeniu. Para wodna może być też stosowana do gaszenia pożarów cieczy. Jednak temperatura zapłonu tych cieczy nie powinna być niższa niż 60°C. Im wyższa jest temperatura zapłonu cieczy, tym gaszenie czy zabezpieczenie parą wodną jest pewniejsze i skuteczniejsze.
Pożary gazów, także mogą być gaszone parą wodną, ale tylko w pomieszczeniach zamkniętych o niewielkiej kubaturze.
Działanie gaśnicze pary wodnej polega na rozcieńczeniu palnych gazów w strefie spalania, a także na obniżeniu stężenia tlenu do wartości, przy której proces palenia jest niemożliwy. Takie stężenie tlenu, przy którym proces palenia jest zahamowany i nie może dalej przebiegać, osiąga się przy około 35% stężeniu pary wodnej w mieszaninie par i gazów w strefie spalania bądź w strefie zagrożenia pożarowego.
Najlepsze efekty gaśnicze uzyskuje się, stosując parę nasyconą, podawaną pod ciśnieniem od 6 do 8 atmosfer.
Intensywność podawania pary wodnej powinna być taka, aby w czasie 3-4 minut osiągnąć 200 g pary w 1 m3, co odpowiada stężeniu 35%.
&bvsp; Na koniec należy jeszcze dodać, że podawanie pary wodnej do pomieszczenia może nastąpić dopiero po upewnieniu się, że nie ma w nim ludzi.