INTRO: F | C | B♭ C F | B♭ F | C | B♭ C F | B♭ F

F                                 

Na stole nieskończony list,

                                     C
nadzieja gdzieś za szafą śpi,

B♭
w wazonie więdną kwiaty,

F

brak cukru do herbaty;

C7                                F

a zresztą czajnik spalił się.

 

F
Czarny fortepian pokrył kurz,

                            C

bo ci brakuje kilku nut,

B♭
by zagrać to co było,

F

co w słowach się rozmyło

C7                             F  B♭   F
choć miało istnieć tyle lat...

 

REF

F                    C                             F

A słońce sobie lśni, jak gdyby nigdy nic.

D                           g                               C7
Nie wierzy w szare dni, gorzkie łzy, głupie sny

                             F    B♭   F
i w miłości, których brak.

F                    C                             F
A słońca złoty krąg, jak wyciągnięta dłoń,

D                     g                                      C7
jak roześmiana twarz, wzywa nas, jeszcze raz!

                           B♭
Do nadziei ponad świat.

 

SOLO: C F | B♭ C | F B♭ |  F

 

Zegar popycha naprzód dzień,
ktokolwiek przyjdzie spóźni się.
Tak sobie myślisz teraz,
bo życie cię uwiera,
bo święty spokój chciałbyś mieć.
Jeszcze papieros albo dwa
i zdecydujesz tak, czy tak;
czy warto list dokończyć,
czy z tą miłością skończyć,
z tą różą, która kolce ma.

A słońce sobie lśni...

 

C7                          B♭
...do nadzieji ponad świat.

           F
Ponad świat.

 

---