Komunikacja interpersonalna
Język - system znaków dźwiękowych, reguł posługiwania się nim oraz mowy wyrażającej się jako konkretne akty, używanie znaków językowych przez człowieka.
Funkcje języka
(Antonina de Laguna)
funkcja społeczna - koordynacja działań ludzi
funkcja psychologiczna - organizacja wyższych form życia umysłowego
funkcja regulacyjna - kontrolowanie zachowań innych poprzez wykorzystanie środków językowych.
(Wygocki)
funkcja autoekspresjna - wyrażanie siebie, opinii, przekonań, poglądów, uczuć, emocji
funkcja socjalizacyjna
(Lasswell)
funkcja obserwacji i analizy otoczenia społecznego
funkcja poprawy współdziałania społecznego
funkcja transmisji dziedzictwa kulturowego i społecznego
(Jacobson)
funkcja referencyjna - odnosząca się do rzeczywistości pozajęzykowej
funkcja emocjonalna - odpowiedź do nadawcy
funkcja konatywna - odnosząca się do odbiorcy
funkcja metajęzykowa - odnosząca się do języka w celu ustalenia znaczeń
funkcja fatyczna - przyczyniająca się do nawiązania i utrzymania kontaktu, a nie do przekazu myśli
funkcja poetycka - odnosząca się do samego siebie tzn. formie estetycznej
Płaszczyzny funkcjonowania jezyka:
poznanie
socjalizacja
współdziałanie
komunikacja - technika przekazywania (treści) informacji.
Komunikowanie - zespół zjawisk określonych w układzie: nadawca - odbiorca - kanał - kod - komunikat (przekaz)
Wiadomość - przyjmuje formę określonego zachowania przyjmując formę sygnału (werbalne i niewerbalne)
Kod - zbiór zachowań i przyporządkowanych im znaczeń
Przekazywanie sygnału - uruchamia odbiór nadawcy, rozpoczyna się selekcja
Odkodywanie - przełożenie sygnałów na treści, warunkiem jest użycie zrozumiałego kodu (języka) dla odbiorcy
Interpretacja - uporządkowanie informacji, dokonanie desygnatu intencji nadawcy.
Zakłócenia w przekazie:
ograniczenia samoświadomościowe
nadawca ma wiele intencji i są one sprzeczne
intencje są świadomie ukrywane
nadawca nie uwzględnia wymagań sytuacji
nadawca nie analizuje własnych zamiarów i oczekiwań odbiorcy
współwystępowanie niekorzystnych warunków zewnętrznych np. hałas, tłum, uprzednie wydarzenia i doświadczenia
kod nadawcy nie uwzględnia możliwości odbiorcy
nadawca nie trafnie dobiera kod do treści
współistniejące sygnały są rozbieżne
odbiorca odczuwa dwie niespójne intencje
odbiorca koncentruje się na własnych wyobrażeniach
posługiwanie się odmiennym kodem
odmienność życiowych doświadczeń
brak wiarygodności nadawcy
wrogi lub rywalizujący stosunek nadawcy
Percepcja - sposób odbierania wrażeń
Inteligencja interpersonalna - radzenie sobie z innymi
Inteligencja intrapersonalna - radzenie sobie z samym sobą
Kompetencje - zakres uprawnień, pełnomocnictwo zakresu wiedzy, umiejętności lub odpowiedzialności.
Kompetencje językowe (Del Hymes)
Idealna wiedza użytkownika danego języka dotyczy reguł posługiwania się nim odpowiednio do sytuacji i roli społecznej
Struktura kompetencji językowej:
reguły pragmatyczne (efektywnej komunikacji werbalnej)
reguły socjolingwistyczne i stylistyczne
poziom kodu językowego
zależy on od:
sytuacji
przynależności społecznej
ról społecznych które pełnimy
Kod ograniczony - posługują się nim osoby mało wykształcone lub nie wykształcone, dużo czasowników i przerywników
Kod nieograniczony - posługują się nim osoby wykształcone
Kompetencje komunikacyjne:
lingwistyczne
językowe zdolności funkcjonalne
umiejętności intencjonalnego realizowania wypowiedzi niezależnie od emocji
umiejętność definiowania sytuacji
umiejętność interakcyjna
umiejętności kulturowe
Typy zniewolenia:
perswazja
strategia marchewki - przedstawienie korzyści
strategia kija - przedstawienie niekorzyści
strategia zastrzyku - odbiorca osiąga dumę z siebie
strategia samopotępienia - wzbudzenie poczucia winy i wstydu
(Piramida potrzeb Maslowa)
Warunki do rozwoju:
zaspokojenie potrzeb
akceptacja
wolny wybór
Modele procesu wspomagania
medyczny
moralny
oświatowy
kompensacyjny
ODPOWIEDŹ WARUNKUJE DZIAŁANIE
Schemat procesu wspomagania
Osobowość + Umiejętności =
Pomagającego pomagającego
Cechy działanie
wartości postawy rozumienie stwarzanie komfortu
= Warunki > Specyficzne
ułatwiające wyniki
rozwój rozwojowe
zaufanie wolność szacunek dla osoby
dla społeczeństwa
Cechy pomagającego:
Samoświadomość, uznawany system wartości, jasne zasady, poczucie odpowiedzialności, umiejętności empatyczne
Warunki ułatwiające rozwój
zaufanie do siebie warunkuje zaufanie do innych
poczucie bezpieczeństwa
poczucie wolności w realizacji siebie
odpowiedzialność
Osoba potrzebująca wsparcia (Brammer)
Nie zwalnia z odpowiedzialności. Obejmowanie czyli wspieranie nie jest obowiązkiem lecz altruistycznym ruchem wobec człowieka lub społeczeństwa.
Osoba pomagająca nie góruje się na wspomaganym i nie uzależnia wspomaganego sobą.
Informacja zwrotna - informacja na temat zachowania, wypowiedzi drugiej osoby.
Pełni 3 Funkcje:
ekspresyjną (dla nadawcy
informacyjna (dla odbiorcy)
korekcyjną (dla odbiorcy)
To czy zostanie przyjęta zależy od sposobu budowy.
Zasady bezpiecznej i poprawnej informacji zwrotnej
Mów o zachowaniu danej osoby a nie o samym sobie
skup się na swoich spostrzeżeniach, a nie wyciągaj wniosków
dokonaj opisu a nie ocen
opisuj zachowanie w kategoriach „mniej lub bardziej”, a nie „tak lub nie”
skup się na zachowaniu w odniesieniu do szczególnej sytuacji, najlepiej do „tu i teraz” a nie zachowaniu w ogóle
dziel się pomysłami i informacjami, a nie dawaj rad
skup się na korzyści jaka informacja zwrotna może dać odbiorcy, a nie korzyści jaką „wyrzucanie” jej z siebie da Tobie
Ogranicz się do tej liczby informacji która odbierająca osoba może spożytkować a nie do tej, którą chciałbyś przekazać
Uważaj na miejsce i czas, tak żebyś dzielił się osobistymi uwagami w stosownym momencie
Ułożenie komunikatu „JA” nie jest łatwe. Aby wywarł on odpowiedni wpływ na uczniów, powinien zawierać 3 elementy:
Obiektywny i jasny opis czego nauczyciel nie akceptuje
Wyrażanie konkretnego efektu zachowania opisanego w pierwszej części komunikatu i jego wpływu na nauczyciela
Wyrażenie stanu uczuć wywołanego przez konkretny efekt określonego zachowania ucznia
Przykład:
„Kiedy rozmawiacie podczas gady ja tłumaczę (opis), bardzo mi to przeszkadza (efekt), i czuje zamęt w głowie (uczucia)”
Cechy dobrego słuchacza
Silna motywacja do słuchania
Zdolność do pełnego odbioru i możliwie trafnej interpretacji
Brak stereotypowych nastawień, poczucia wszechwiedzy
Koncentracja na sensie , a nie na formie komunikatu
Odróżnianie obserwacji od wnioskowania
Postawa otwarta i życzliwa wobec nadawcy
Trafna selekcja głównych punktów wypowiedzi
Tworzenie atmosfery sprzyjającej wypowiedziom
Co utrudnia aktywne słuchanie:
Przerywanie
Mylenie milczenia ze słuchaniem
Brak uwagi
Bierne słuchanie
Zadawanie zbyt wielu pytań
Zadawanie pytania „dlaczego”
Domyślanie się to co ktoś chciał powiedzieć
Słowa „wiem co czujesz, co myślisz”
Społeczne funkcje komunikacji:
Informacje
Oceny (sposoby wartościowania rzeczy, spraw, wydarzeń, ludzi)
Wypowiedzi wyznaczające przyszłe zachowanie
Wypowiedzi dotyczące organizacji rozmowy i eliminujące niejasności