Warstwa - forma przestrzennego występowania skał (zazwyczaj osadowych), ograniczona dwoma równoległymi powierzchniami: stropem i spągiem.
Strop - powierzchnia ograniczająca warstwę od góry w sensie stratygraficznym tzn. oddzielająca ją od warstwy młodszej.
Spąg - powierzchnia ograniczająca warstwę od dołu w sensie stratygraficznym tzn. oddzielająca ją od warstwy starszej.
Miąższość rzeczywista (m) - grubość warstwy mierzona prostopadle do powierzchni spągowej i stropowej.
Miąższość pozorna (p) - grubość warstwy mierzona nie prostopadle do powierzchni spągowej i stropowej.
Wychodnia warstwy - jest to obszar jej występowania na powierzchni terenu (odsłonięcia) lub mapy.
Normalne następstwo warstw - warstwy młodsze leżą na starszych czyli wzajemnie ułożenie warstw odpowiada kolejności a jakiej one powstały.
Odwrócone następstwo warstw - warstwy starsze leżą na młodszych czyli wzajemne ułożenie warstw jest przeciwne kolejności a jakiej one powstały.
Luka stratygraficzna - brak w profilu stratygraficznym osadów (warstw) określonego wieku spowodowany:
- okresową przerwą sedymentacji (luka sedymentacyjna)
-usunięciem części osadów wskutek działania erozji (luka erozyjna)
- usunięciem osadów wskutek działania ruchów tektonicznych (luka tektoniczna)
Bieg warstwy - jest to dowolna prosta pozioma leżąca na powierzchni warstwy.
Upad warstwy - jest to kierunek jej największego spadku.
Kierunek nachylenia warstwy (kierunek upadu) - jest to rzut prostokątny jej upadu na płaszczyznę poziomą.
Kąt upadu warstwy - jest to kąt zawarty między powierzchnią warstwy a płaszczyzną poziomą.
Azymut biegu - jest to jeden z dwu kątów zawartych między kierunkiem północy i biegiem, liczony od północy zgodnie z ruchem wskazówek zegara (od N w prawo).
Azymut upadu czyli azymut kierunku nachylenia - jest to kąt zawarty między kierunkiem północy i kierunkiem nachylenia (rzutem prostokątnym upadu na płaszczyznę poziomą), liczony od północy zgodnie z ruchem wskazówek zegara (od N w prawo).
Monoklina - zespół warstw nachylonych w jedną stronę (zajmujący rozległy obszar) i pod mniej więcej tym samym kątem.
Fałd - wygięcie warstw obejmujące dwie sąsiednie formy: antyklinę i synklinę.
Fleksura - schodkowe wyciągnięcie warstw w kierunku pionowym bez przerwania ich ciągłości.
Rodzaje fałdów w zależności od położenia powierzchni osiowych fałdu do płaszczyzny poziomej:
- fałd stojący - o pionowej powierzchni osiowej,
- fałd pochylony - o nachylonej powierzchni osiowej i skrzydłach zapadających w dwie przeciwne strony
- fałd obalony - o nachylonej powierzchni osiowej i skrzydłach zapadających się w tą samą stronę,
- fałd leżący - o powierzchni osiowej w przybliżeniu poziomej
- fałd przewalony - w którym powierzchnia osiowa zapada w stronę przeciwną, stąd wyróżniamy fałszywą synklinę i fałszywą antyklinę.
Rodzaje fałdów ze względu na symetryczność wykształcenia skrzydełko obu stronach powierzchni osiowej:
- fałdy symetryczne
- fałdy asymetryczne
Rodzaje fałdów ze względu na kształt ogólny fałdu w przekroju:
- fałdy zygzakowate
- fałdy hiperboliczne
- fałdy paraboliczne
- fałdy półkoliste
- fałdy wachlarzowe
- fałdy skrzynkowe
Rodzaje fałdów ze względu na stosunek wysokości fałdu do jego promienia:
- fałdy szeroko promienne - gdy promień jest przynajmniej 4 razy większy od wysokości
- fałdy średniopromienne
- fałdy wąsko promienne
Rodzaje fałdów ze względu na stosunek długości do szerokości fałdu:
- antykliny i synkliny
- brachyantykliny i brachysynkliny
- kopuły i niecki
Brachyfałd - fałd krótki, którego długość d tylko kilkukrotnie przeważa nad szerokością
Uskok - przerwanie ciągłości w obrębie warstw i przesunięcie ich wzdłuż powierzchni uskokowej.
Rów tektoniczny - jest to struktura ograniczona co najmniej dwoma uskokami i wzdłuż nich obniżona
Zrąb tektoniczny - jest to struktura tektoniczna ograniczona co najmniej dwoma uskokami i wzdłuż nich wypiętrzona.