wymienić i opisać elementy instalacji kanalizacyjnej.
- przybory sanitarne - miski ustępowe, zlewozmywaki, i wpusty podłogowe
-przewody odprowadzające do pionów - podejścia do pionów- średnice takie jak u przyborów sanitarnych 50mm a dla misek ustepowych 100mm nie dalej niż 1,5 m; spadek przewodu powinen zapewniac prędkość samooczyszczania 0,6 - 0,7 m/s - podczas której nie wytracaj się czastki stale
-piony kanalizacyjne- srednica wieksza od największej średnicy przylacza, pion ma stała szerokosc
-przewody zbierające z pionów - odejścia od pionów spadek i=100/D[cm] imax=20-30 to jest w promilach, daje gwarancje ze prędkość nie będzie mniejsza od prędkości samooczyszczania
-przykanalik do sieci zewnętrznej - musi być wyzej niż srednica zewnetrzna kanału głownego
Komin wentylacyjny- ponieważ inst. kanalizacyjna jest grawitacyjna zabezpiecza przed tworzeniem Si podcisnienia, zawor napowietrzający zabezpiecza przed nad i pod cisnieniem - zastosowanie wentylacji bocznej zwieksza przepustowość bez zwiekszenia średnicy pionu
Kształtka rewizyjna - pozwala na przeczyszczenie kanalizacji w razie jej zatkania
3. Co to jest q-obliczeniowe od czego zależy etc.- jest to przepływ wyliczony z odpowiednio dobranego wzoru uwzględniającego rodzaj obiektu i sposób korzystania z instalacji przez użytkowników; wzory te opierają się na sumie normatywnych wypływów z punktów czerpalnych obsługiwanych przez wymiarowany odcinej instalacji
2. Wentylacja dla pionu kanalizacyjnego -Jeżeli u dołu pionu przekraczane są warunki przepływu dla zadanej średnicy wówczas należy poprowadzić 2 pion wentylacyjny polączony z pionem kanalizacyjnym na każdej kondygnacji, na dole podłączamy pion wentylacyjne w odległości 1,5 2 m (OD CZEGO??) wyrównuje ciśnieni, w efekcie instalacja nie halasuje, nie jest wysysane zamkniecie syfonu. Dodatkowy pion wentylacyjny ma srednice o 1 mniejszą, zwiesza przepustowość.
4. Wyznaczanie przepływu obliczeniowego dla pionu kanalizacyjnego
Przepływ obliczeniowy qs=K*pierwiastek(suma Aws)
Aws -równowaznik odpływu zależy od przyboru sanitarnego
Natężenie przepływu Qww=K*pierwiastek(suma Du)
K- współczynnik częstości, zalezy od przeznaczenia budynku
Du - odpływ jednostkowy z urządzen sanitarnych
3. Przykanalik (przyłącze kanalizacyjne) jest to odcinek sieci kanalizacyjnej, który łączy kanalizację na terenie nieruchomości z siecią kanalizacyjną. Najczęściej przykanalik włączany jest do studzienki (rewizyjnej lub włazowej), która stanowi uzbrojenie sieci.Szambo - podziemny zbiornik odpływowy, wykonany np. z betonu, do którego odprowadzane są ścieki z domowych urządzeń kanalizacyjnych. Szamba mogą być podłączone do systemu kanalizacji miejskiej, gdzie stanowią rodzaj zbiornika retencyjnego zapobiegającego zatykaniu się uzbrojenia podziemnego. W przypadku braku takiego połączenia, budowane są pojemniejsze szamba bezodpływowe, z których nieczystości są wywożone przez tabor asenizacyjny bezpośrednio do punktów zlewnych.
4. Zjawisko wtórnego zanieczyszczania. Materiałem odpornym na działanie wszelkiego rodzaju wód wodociągowych są tworzywa sztuczne. Stosowanie ich ograniczone jest głównie wytrzymałością mechaniczną na ciśnienie i temperatury. Korozji materiałów towarzyszy zjawisko powstawania osadów i pogorszenia własności fizykochemicznych i bakteriobiologicznych wody określane
jako zjawisko wtórnego zanieczyszczania wody wodociągowej. Powstawanie osadów, ich zaleganie i przenoszenie powoduje dodatkowe zakłócenie w przepływie wody i funkcjonowaniu zainstalowanej armatury i urządzeń pomiarowych. Należy właściwie eksploatować sieć kanalizacyjną i elementy oczyszczalni ścieków deszczowych ( separatory, osadniki, osadniki wielostrumieniowe ).
6. Wentylacja w kanalizacji. Podczas odprowadzania ścieków z domowej instalacji kanalizacyjnej następują procesy fermentacyjne, powodujące wydzielanie tzw. gazów kanalizacyjnych. Ich wydostawaniu się z instalacji zapobiegają tzw. zamknięcia wodne, wypełniające kształtkę zwaną syfonem. Syfony (do pralki, umywalki, zlewu, bidetu) mogą być wykonane z PVC lub ze stali (najczęściej są wówczas chromowane).Warunkiem dobrej pracy zamknięcia wodnego jest odpowiednie ciśnienie w instalacji - musi być ono wyższe od ciśnienia atmosferycznego. Jeżeli ciśnienie będzie niższe (podciśnienie), sprawi, że zamknięcie wodne zostanie wyssane z instalacji, a tym samym będą się z niej wydobywały nieprzyjemne zapachy. Dlatego każdy pion musi mieć swój system wentylacyjny, który gwarantuje odpowiednie ciśnienie w instalacji. Wentylacja zapewnia też usunięcie gazów kanalizacyjnych, które wydostaną się z instalacji mimo zamknięcia wodnego. Z warunków technicznych wynika, że każdy pion kanalizacyjny musi być w jakikolwiek sposób wentylowany (przez wyprowadzenie nad dach lub odpowiednie urządzenia napowietrzające). Niektóre piony mogą mieć wspólną wentylację.
7. Podstawowe elementy instalacji kanalizacyjnej.
Instalacja kanalizacji sanitarnej składa się z następujących elementów:
-rury, których zadaniem jest transport ścieków z odpowiednią prędkością i wyprowadzenie ich z budynku. Uzupełnieniem rur są obejmy, mocujące rury do ściany i wytłumiające drgania;
-łączki i kształtki, których zadaniem jest zmiana kierunku przewodów, łączenie odcinków, łączenie większych średnic z mniejszymi (łączki i kształtki redukcyjne) lub łączenie więcej niż dwóch rur.
Podstawowymi łączkami są mufy i złączki kielichowe. Do zmiany kierunku służą kolana
Do łączenia więcej niż dwóch rur służą trójniki i czwórniki.
Do redukcji średnic służą kształtki redukcyjne - zwężki, mufy, kolana, trójniki i czwórniki.
-czyszczaki (rewizje) umożliwiające badanie i czyszczenie pionowych odcinków rur;
-armatura zabezpieczająca - zawory odcinające;
-przybory i podejścia kanalizacyjne: wpusty podłogowe i piwniczne do odprowadzania wody z podłogi; podejścia do przyborów kanalizacyjnych (wanny, umywalki, miski ustępowe) z syfonami lub bez; odpływy podłogowe i wannowe oraz ceramika sanitarna: umywalki, wanny, zlewy i zlewozmywaki oraz miski ustępowe.
-elementy wentylacji - rury wywiewne (wywiewki) oraz zawory odpowietrzające. Zadaniem elementów wentylacji jest zapobieganie podciśnieniu u rurach poprzez ich odpowietrzanie.
-studzienki rewizyjne i inspekcyjne na terenie nieruchomości. Studzienki takie umożliwiają przegląd i naprawę instalacji zewnętrznej.
11. Metody doboru wodomierzy:metoda obliczeniowa polegająca na doborze wodomierza o średnicy odpowiedniej dla przepustowości określonej wg reguły:
Qmax = 2 × Qnom = qobl × Wk [m3/h]
gdzie:
Qmax - maksymalny strumień objętości wodomierza [m3/h],
Qnom - nominalny strumień objętości wodomierza [m3/h] (dla którego spadek ciśnienia wynosi Δp = 0,03 MPa),
qobl - maksymalny przepływ w instalacji [m3/h](z normy),
Wk - współczynnik korelacji przepływu obliczeniowego instalacji z przepływem przez wodomierz Wk = Wk' × Nd, gdzie:
Wk' - współczynnik korelacji wyznaczony na podstawie dotychczasowych pomiarów (Wk' = 0,375),
Nd - współczynnik nierównomierności dobowej, spójny z metodą obliczania sieci wodociągowej dla danego miasta.
monitoringu zużycia wody na przyłączu wodociągowym przy pomocy analizatora natężenia przepływu przez 7 kolejnych dni. Wodomierz zostanie dobrany na maksymalny zarejestrowany przez analizator przepływ, wg reguły:
Qmax = 2 × Qnom = qmax [m3/h]
gdzie:
Qmax - maksymalny strumień objętości wodomierza [m3/h],
Qnom - nominalny strumień objętości wodomierza [m3/h] (dla którego spadek ciśnienia wynosi Δp = 0,03 MPa),
qmax - maksymalny zarejestrowany strumień objętości przez analizator, w całym okresie analizy [m3/h]W przypadku braku możliwości przeprowadzenia analizy natężenia przepływu, wodomierz zostanie dobrany na podstawie uproszczonej metody porównawczej.
15. Tryskacz- urządzenie używane do rozprowadzenia wody znajdującej się w rurociągach instalacji po powierzchni obiektu, w którym został zamontowany. Tryskacze są jednym z systemów samoobrony budynku przed pożarem. Ich rodzaj, sposób rozmieszczania i obliczania są ściśle określone przez przepisy przeciwpożarowe i budowlane. Średnica przewodu doprowadzającego minimum 100 mm, pożar gaszony jest automatycznie(może trwać do 40 min, później musi przyjechać straż pożarna). W garażach, gdzie temperatura spada poniżej zera istnieje problem z zastosowaniem tej instalacji.
16. Zraszacz - urządzenie służące do rozpylania cieczy. Istnieją różne rodzaje zraszaczy zależnie od zastosowań (nawadnianie, przeciwpożarowe, przeciwprzymrozkowe, zamgławiające). Rodzaje zraszaczy:mikrozraszaczerotacyjnestatycznemłoteczkowe oraz ich kombinacje
Zraszacz nie ma zamknięcia, instalacja nie jest wypełniona wodą(dopiero zostaje napełniona pod wpływem pobudzacza). Stosowane są w obiektach typu magazynowego ze względu na większe bezpieczeństwo(zraszana jest cała strefa).
17,18. Kanalizacja ogólnospławcza i rozdzielcza. Ogólnie, hasło ścieki oznacza wodę zanieczyszczoną podczas jej wykorzystywania oraz wodę odprowadzaną przewodami kanalizacyjnymi. Ścieki bytowo-gospodarcze są to ścieki spływające z urządzeń sanitarnych i powstające we wszystkich pomieszczeniach w domu podczas zużywania wody na cele higieniczne, gospodarcze i do spłukiwania toalet. Ścieki odprowadzane są do oczyszczalni systemem kanalizacji ogólnospławnej lub rozdzielczej. W kanalizacji ogólnospławnej ścieki bytowo-gospodarcze i opadowe płyną wspólnym kanałem. W kanalizacji rozdzielczej jest to natomiast rozdzielone - ścieki bytowo-gospodarcze płyną jedną rurą, a ścieki deszczowe - drugą. Ścieki deszczowe odprowadzane są wtedy do rzeki i nie obciążają niepotrzebnie oczyszczalni.
19. Straty liniowe
Istnienie strat liniowych udowodniono na przykładzie jednowymiarowego przepływu cieczy lepkich. W ciągu ostatnich 150 lat , na podstawie licznych doświadczeń opracowano wiele wzorów pozwalających określić współczynnik oporu.
Na podstawie analizy wymiarowej można wykazać, że dla rur gładkich współczynnik strat liniowych λ jest funkcją średnicy przewodu, prędkości przepływu i lepkości kinematycznej ν. Wysokość tych strat określamy z wzoru Darcy'ego-Weisbacha:
20. Straty lokalne(miejscowe) wynikają z konieczności pokonania tzw. oporów miejscowych. Opór miejscowy powstaje wszędzie tam, gdzie lokalnie, tzn. w danym miejscu rurociągu zmieniają się warunki przepływu. Zmiana warunków przepływu może być wynikiem zmian przekroju przewodu (zawory, zwężki, kryzy, przewężenia i rozszerzenia) oraz zmian kierunku przepływu. Współczynniki strat liniowych zależą od rodzaju przeszkody oraz na ogół słabo od liczby Reynoldsa. W większości przypadków współczynniki strat li a najważniejsze to bedzie to ze lambda jest funkcja srednicy przewodu predkosci przeplywu i lepkości kinematycznej.
W praktyce przy projektowaniu rurociągów ocenia się straty liniowe, zaś straty lokalne zostają uwzględnione poprzez oszacowanie ich wielkości w procentach strat liniowych. Z reguły, zależnie od stopnia skomplikowania trasy rurociągu przyjmuje się że straty lokalne stanowią 5 - 15 % strat liniowych.niowych są wyznaczane doświadczalnie.