Obsługa komunikacyjna centrum miasta i osiedla mieszkaniowego

Centrum - największa koncentracja funkcji usługowo - handlowych i administracyjnych.

Lokalizacja centrum względem ulic:

1. Odpowiednie prowadzenie ruchu:

1. Tranzytowy - eliminujemy z centrum

2. Docelowo - źródłowy - dostosowany do polityki komunikacyjnej

3. Wewnętrzny

• Ruch pieszy

• Ruch samochodów ograniczamy lub eliminujemy

Dostępność komunikacyjna centrum (jest to przepustowość tras doprowadzających ruch do śródmieścia, zmniejszona o potok tranzytowy i wyrażona w pojazdach umownych na godzinę ruchu szczytowego) - dostosowana do polityki komunikacyjnej

Osiągalność centrum (charakteryzuje ją dogodność dojazdu do śródmieścia z poszczególnych rejonów miasta; miarą jest odwrotność średniego czasu dojazdu t z badanego obszaru O_d=1/t) - im czas mniejszy tym osiągalność lepsza

Chłonność komunikacyjna

1. Chłonność sieci ulicznej (określa liczbę samochodów poruszających się po śródmieściu w przedziale czasu)

2. Chłonność parkingowa

Zwartość komunikacyjna (charakteryzuje podróże wewnętrzne, odbywające się na terenie śródmieścia; miarą jest odwrotność średniej długości przemieszczenia) - im odległość krótsza tym zwartość wyższa

Specjalne zasady kształtowania obsługi komunikacyjne centrum:

1. Zachowanie równowagi między przepustowością sieci ulic a chłonnością parkingową

2. Zasada strefowania dostępności

3. Zasada segregacji ruchu

• Czasowa - sygnały świetlne

• Pozioma - ciąg wyłączony z ruchu kołowego

• Pionowa - przeznaczenie różnych poziomów dla różnych stref

Zasada eliminacji ruchów zbędnych z obszaru centrum (tranzyt)

Osiedla.

Cztery podstawowe przypadki:

1. Nowe dzielnice i osiedla o intensywnej zabudowie wielokondygnacyjnej

2. Tereny budownictwa wielorodzinnego o tradycyjnej zabudowie

3. Tak jak powyżej, tylko o mniejszej gęstości zabudowy (i zaludnienia)

4. Tereny budownictwa jednorodzinnego.

Najwięcej problemów sprawia organizacja w (4), gdzie w przeszłości nie stosowano ograniczeń (z wyjątkiem p.c.). Obecnie stosuje się tam m.in. ograniczenia prędkości do 30 km/h, progi zwalniające i inne.

W obszarach kategorii (3) rozwiązania na zasadzie wspólnego użytkowania powierzchni ulicy przez samochody, rowery i pieszych (w tym place zabaw).

Kształtowanie sieci ulic osiedla:

Kryteria oceny wyboru układu sieci ulic w osiedlu:

• Segregacja ruchu kołowego i pieszego (TAK - kleszczowy, NIE - rusztowy)

• Ochrona przed tranzytem (TAK - kleszczowy i sięgaczowy)

• Dogodność do prowadzenia kom. zbiorowej (TAK - obwodnica wewnętrzna, sieczny)

• Czytelność (TAK - sieczny, NIE - kleszczowy)

• Równomierność obciążeń sieci (TAK - rusztowy, kleszczowy)

• Osiągalność (dt. drogi dojazdowej) (TAK - rusztowy)