UNIWERSYTET ZIELONOGÓRSKI

WYDZIAŁ INŻNIERII LĄDOWEJ

I ŚRODOWISKA

CHEMIA BUDOWLANA

ĆWICZENIA LABORATORYJNE

Ćwiczenie nr4

Oznaczenie jonów siarczanowych w wodzie zarobowej.

ZESPÓŁ NR. 26

Sebastian Szczęch

Wiśniewski Bartłomiej

Wróblewski Andrzej

2003

1.Wymagania dotyczące wody zarobowej używanej do produkcji betonów, zapraw i zaczynów wg PN-88/ B-32250.

Według normy PN-88/B-32250 w zależności od zastosowania wody rozróżnia się dwie odmiany:

odmiana 1-woda do betonów, zapraw i zaczynów, których jest spoiwo cementowe lub cementowo-wapienne,

odmiana 2-woda do betonów i zapraw wykonanych z innych niż w odmianie 1 spoiw mineralnych.

WYMAGANIA OGÓLNE
Barwa	Powinna odpowiadać wodzie wodociągowej
Zapach	Woda nie powinna wydzielać zapachu gnilnego
Zawiesina	Woda nie powinna zawierać zawiesiny
pH	Nie mniej niż 4

WYMAGANIA		Odmiana wody
SZCZEGÓŁOWE		1	2
Siarkowodór, nie więcej niż, mg/l	20	+	-
Siarczany nie więcej niż, mg/l	600 *	+	-
Cukry nie więcej niż mg/l	500	+	-
Chlorki, nie więcej niż mg/l	400	+	-
Twardość ogólna nie więcej niż mval/l	10	+	+
Sucha pozostałość nie więcej niż mg/l	1500	+	+
Obniżenie wytrzymałości zapraw na zginanie lub ściskanie nie mniej niż, %	10	+	-

Znak(+) oznacza że dane cecha dla danej odmiany jest wymagana.

Znak(-) oznacza, że dana cecha nie jest wymagana.

* metoda badania wg PN-82/ C-04566/03 lub PN-74/ C-04566/09

2. Cel ćwiczenia

Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z wymaganiami i metodami badań dotyczącymi wody stosowanymi w budownictwie do wykonywania zapraw wapiennych i cementowo-wapiennych oraz betonowo-cementowych.

4.Zadanie do wykonania

Doświadczenie polega na oznaczeniu zawartości siarczanów metodą wagową i ocenienie czy woda spełnia te wymagania.

5.1.Metoda oznaczania

Oznaczanie polega na strącaniu jonów siarczanowych w roztworze zakwaszonym kwasem solnym za pomocą chlorku barowego w postaci trudno rozpuszczalnego siarczanu barowego . Po odsączeniu, wyprażeniu i zważeniu wytrąconego osadu zawartość jonów siarczanowych oblicza się z masy otrzymanego siarczanu barowego ze wzoru:

=

gdzie:

a - współczynnik przeliczeniowy masy BaSO₄ na SO₄^2-

m - masa osadu BaSO₄,

V- masa wody wzięta do badania.

5.2.Przebieg oznaczenia:

Do zlewki wlaliśmy 100cm³ badanej wody, a następnie dodaliśmy 1-2 cm³ HCl (1:1). Do tak przygotowanego roztworu dodaliśmy 100 cm³ wody destylowanej oraz 6-8 kropli oranżu metylowego. Dodaliśmy również 10 kropli HCl, (do uzyskania koloru różowego), a następnie 3 cm³ nadmiaru roztworu kwasu solnego HCl (1:1) i 10 cm³ roztworu chlorku amonowego NH₄Cl 10%. Po dodaniu tych składników podgrzaliśmy roztwór w zlewce do momentu wrzenia, a następnie dodaliśmy powoli, kroplami 5cm³ BaCl_2, (10%). Przestudziliśmy!

Wytrącił się biały osad. Następnie roztwór przesączyliśmy przez sączek twardy, który później dokładnie przepłukaliśmy wodą destylowaną. Później sączek wraz z zawartością umieściliśmy w tygielku i zważyliśmy. Następnie wyprażyliśmy go w temp. 800°C, a po prażeniu zważyliśmy go ponownie i z różnicy obliczyliśmy masę osadu otrzymanego po przesączeniu roztworu.

5.3.Obliczanie i porównanie danych z wymaganiami stawianymi w normie PN-88/B-32250.

Masa atomowa:

O - 16g.

S - 32g.

SO₄^-2 = 32 + 16^.4 = 96g.

Ba⁺² = 137g.

BaSO₄ = 233g.

233 ^. a = 96 /:233

a = 0,412 V = 100ml.

Tygielek 40 -61,471g

Tygielek po wyprażeniu 61,565g

m = 0,094 g

Obliczanie zawartości jonów siarczanów

So₄^-2=
mg/l

6.Wnioski dotyczące przeprowadzonego ćwiczenia:

Badana próbka zawierała około 387,28 mg/l siarczanów SO₄^-2. Dopuszczalna zawartość w wodzie zarobowej 1 klasy wynosi 600mg/l -mówi o tym norma, której wymagania dotyczące wody umieszczone są na wstępie. Wobec czego wodę tą można uznać za wodę zdatną do celów zarobowych ze względu na zawartość jonów siarczanowych, która nie przekracza dopuszczalnej zawartości siarczanów.

---