Kościec osiowy (skeleton axiale)

Kościec klatki piersiowej (skeleton thoracis)

Szkielet klatki piersiowej składa się z kręgów piersiowych (vertebrae thoracicae), żeber (costae) i mostka (sternum).

Dobra orientacja w budowie klatki piersiowej ma duże znaczenie praktyczne, w tym również umiejętność liczenia żeber i przestrzeni międzyżebrowych (spatia intercostalia).

 

Skeleton thoracis

Kręgi piersiowe (vertebrae thoracicae)
		Zobacz: kręgosłup.
Żebra prawdziwe (costae verae)
		Żebro pierwsze (costa prima) nie jest dostępne bezpośredniemu badaniu. Do kąta mostka przyczepia się żebro drugie (costa secunda).[6] Wyczuwa się jego brzeg skierowany ku przodowi. Do kolejnych wcięć żebrowych mostka przyczepiają się chrząstki następnych pięciu żeber prawdziwych. Wyczuwa się je praktycznie do kąta żebra (angulus costae) z wyjątkiem części zasłoniętych przez łopatkę.
Żebra rzekome (costae spuriae)
		Pięć dolnych żeber nie łączy się bezpośrednio z mostkiem - są to żebra rzekome. Chrząstki źeber od ósmego do dziesiątego łączą się z chrząstką żebra siódmego tworząc łuk żebrowy (arcus costalis)[7]. Prawy i lewy łuk żebrowy tworzą kąt podmostkowy (angulus infrasternalis)[8] około 90°, w którego wierzchołku wyczuwa się wyrostek mieczykowaty mostka.
		Dwa dolne żebra (costa undecima et duodecima) wcale nie łączą się z mostkiem - są to żebra wolne (costae fluctuantes). Wolny koniec żebra jedenastego znajduje się zwykle w linii pachowej. Długość ostatniego żebra jest jeszcze bardziej zmienna.
Mostek (sternum)
[od przodu]		Bardzo łatwo dostępna jest badaniu przednia powierzchnia mostka. U góry rękojeści mostka (manubrium sterni)[1] wyczuwa się wcięcie szyjne (incisura iugularis)[2]. Bocznie od niego leży wcięcie obojczykowe (incisura clavicularis) wyczuwalne jako szczelina stawu mostkowo-obojczykowego (articulatio sternoclavicularis)[3]. U mężczyzn górny brzeg mostka leży na poziomie trzonu Th2, a u kobiet na poziomie trzonu Th3. Rękojeść łączy się z trzonem mostka (corpus sterni)[5] pod osobniczo zmiennym, czasem ruchomym oddechowo kątem mostka (angulus sterni)[4]. Na jego wysokości leży drugie wcięcie żebrowe (incisura costalis). Niżej leżą wcięcia dla kolejnych żeber prawdziwych. U dołu trzon łączy się z wyrostkiem mieczykowatym (processus xiphoideus)[9].

---