„Pisma wybrane Pawła Włodkowica”, IW PAX 1968, str. 9-10
„(…) skoro niewierni chcą żyć spokojnie wśród chrześcijan, nie należy wyrządzać im żadnej szkody na osobach ani mieniu (…) nawet i papież nie powinien zabierać im mienia, lecz przeciwnie, dopóki może, winien ich tolerować.
A racja tego, co powiedziano, jest, abyśmy przez obcowanie z nimi mogli przyczynić korzyści z nich dla Pana. A szczególnie należy tolerować żydów, ponieważ przez ich księgi udowodniamy prawdę i wiarę naszą, (…) I to jest prawdą, gdy nie grozi chrześcijanom niebezpieczeństwo lub zgorszenie. Z tych ostatnich bowiem przyczyn mogą być wypędzeni i pozbawieni mienia, albowiem skoro są tolerowani przez Kościół z pobożności i łaski, jeśli nadużywają jej, zasługują na utratę przywileju jako niewdzięczni, jak tam wedle przykładu sługi i jej syna; ponieważ bowiem była niewdzięczna i dokuczliwa wobec swej pani, przez którą jest wyobrażony Kościół, powiedziano przeciw niej: »Wyrzuć sługę i syna jej« (…)”.