Ospa wietrzna (varicella)
ostra choroba zakaźna, o bardzo wysokiej zaraźliwości
skutek pierwotnego zakażenia VZV
Etiologia
wirus VZV (varicella-zoster virus) - wirus DNA z grupy Herpesvirus
Epidemiologia
droga zakażenia: kropelkowa lub kontakt bezpośredni (poprzez przedmioty zanieczyszczone zawartością pęcherzyków)
źródło zakażenia: chory na ospę wietrzną lub półpasiec
rezerwuar: człowiek
wydalanie zarazków: wirus znajduje się w wydzielinie z nosa i gardła i w zawartości pęcherzyków
chorują głównie dzieci do 14 r.ż.
przebieg u dorosłych jest cięższy
okres zaraźliwości: od 1-2 dni przed pojawieniem się wysypki do czasu wyschnięcia ostatnich wykwitów
przebycie choroby daje zwykle trwałą odporność
Patogeneza
wirus wnika do ustroju przez błonę śluzową górnych dróg oddechowych i szerzy się drogą krwionośną
we krwi można go wykryć w okresie od 1 do 11 przed wystąpieniem wysypki
w trakcie wirusemii wirus osiedla się w skórze i błonach śluzowych, czasem również w narządach wewnętrznych (płuca, opony MR i mózg)
w komórkach warstwy kolczystej naskórka powoduje zmiany martwicze, w okolicy zmiany gromadzi się wysięk → powstaje pęcherzyk surowiczy, następnie jego zawartość mętnieje → powstaje krosta, która przysycha → strup, który odpada bez pozostawienia blizny
swoiste przeciwciała pojawiają się w surowicy po 4-5 dniach od zakażenia
wirus osiedla się w zwojach nerwowych, gdzie w formie latentnej może przetrwać wiele lat, a w trakcie obniżenia się odporności może się uaktywnić i spowodować półpasiec
Obraz kliniczny
inkubacja: 10-21 dni, zwykle 14-17
przy zakażeniu przez skórę inkubacja może się skrócić nawet do 3 dni
okres prodromalny (1-2 dni):
złe samopoczucie
brak łaknienia
ból głowy
wymioty, biegunka
niewielki ↑ temperatury
wysypka:
pojawia się nagle, szybko się rozwija
początkowo - małe czerwone plamki
plamki przekształcają się w pęcherzyki wypełnione surowiczym płynem
pęcherzyki:
owalne i okrągłe
wielkość 1-5 mm
nie grupują się
wiotka ściana
płyn pęcherzykowy po 24-48 godzinach mętnieje (gromadzenie się komórek nabłonka, leukocytów, włóknika)
rozrzut pęcherzyków jest bezładny
kolejność pojawiania się wysypki:
tułów (plecy)
piersi
brzuch
twarz
owłosiona skóra głowy
kończyny (zwykle dłonie i stopy są wolne od zmian)
obok siebie mogą występować zmiany na różnych etapach rozwoju (np. plamka i strupek)
większe pęcherzyki zapadają się lejkowato
wykwity powodują swędzenie skóry → drapanie → wtórne nadkażenie
po odpadnięciu strupka pozostaje brunatna blizna, która zanika; jedynie wykwity nadkażone pozostawiają bliznę
zmiany na błonach śluzowych (10-30% chorych):
jama ustna
krtań
przewód słuchowy zewnętrzny
powieki
spojówki
rogówka
błony śluzowe okolicy odbytu i narządów płciowych
zmiany na błonach śluzowych występują przed zmianami na skórze
gorączka (do 40°C) - nie zawsze; wysokość gorączki nie koreluje z ciężkością choroby (tak samo ilość pęcherzyków)
powiększenie węzłów chłonnych
Postacie nietypowe (spowodowana nadkażeniem Streptococcus pyogenes lub Staphylococcus aureus) ospy wietrznej:
ospa wietrzna zlewna (varicella confluens) - pęcherzyki duże, zlewające się
ospa wietrzna z pęcherzykami balonowatymi (varicella bullosa)
ospa wietrzna z pęcherzykami z treścią ropną (varicella pustulosa)
ospa wietrzna wrzodziejąca (varicella gangraenosa) - po odpadnięciu krost powstają głębokie owrzodzenia
ospa wietrzna krwotoczna (varicella haemorrhagica) - wylewy krwawe do pęcherzyków
Powikłania
występują gł. u noworodków, dorosłych i chorych z obniżoną odporności:
zapalenie mózgu - ataksja móżdżkowa, zaburzenia świadomości i przytomności, drgawki, objawy ogniskowe, u dorosłych często (30%) kończy się zgonem
aseptyczne zapalenie opon MR
zapalenie rdzenia
porażenie nerwów czaszkowych
zespół Rey'a
zespół Guillaina-Barrego
wirusowe zapalenie płuc
ropnie skóry, róża
rzadkie:
zapalenie nerek
zapalenie osierdzia lub mięśnia sercowego
zapalenie wątroby
zapalenie stawów
małopłytkowość
Rozpoznanie
obraz kliniczny
rzadko stosowane testy laboratoryjne na obecność wirusa
Różnicowanie
uogólniona postać opryszczki zwykłej
rozsiany półpasiec
liszajec pospolity
pęcherzyca noworodków
liszaj pokrzywkowy
trądzik pospolity
kiła
gruźlica skóry
ukąszenie przez owady
rumień wysiękowy wielopostaciowy
wysypki polekowe
pęcherzykowa postać róży
Leczenie
u osób z prawidłową odpornością - objawowe
u osób z osłabioną odpornością:
acyklowir (Zovirax):
10-12,5 mg/kg/3x na dobę i.v. przez 7-10 dni, lub
800 mg 5x na dobę przez 5-10 dni doustnie
swoista immunoglobulina (VZIG) - 2 ml/kg we wlewie dożylny do 72 godzin od kontaktu
skórę można przemywać alkoholem metylowym, zasypywać pudrem lub pędzlować 1% roztworem nadmanganianu potasu
powikłania ropne - antybiotyki
powikłania mózgowe - kortykosteroidy w wysokich dawkach (Encorton 3-4 mg/kg/d)
Wskazania do leczenia zapobiegawczego:
białaczki, chłoniaki, niedobory immunologiczne, immunosupresja, sterydoterapia i radioterapia
noworodki matek, które miały kontakt z ospą wietrzną 5 dni przed porodem
dzieci chore na inne choroby równocześnie z ospą wietrzną
kobiety ciężarne po kontakcie z ospą wietrzną i ujemnym wywiadem co do wcześniejszego przebycia ospy wietrznej
Zapobieganie
izolacja jest mało skuteczna, ze względu na łatwość przenoszenia się wirusów
szczepionka OKA (nowość)
Półpasiec (herpes zoster)
jest to reaktywacja latnentnego zakażenia wirusem VZV
zmiany zapalne obejmują zwoje międzykręgowe i zwoje nerwów czaszkowych
w obrębie skóry unerwianej przez zajęty zwój powstaje pęcherzykowa wysypka
w postaci rozsianej zmiany mogą również wystąpić w narządach wewnętrznych
zachorowanie na półpasiec daje trwałą odporność (również na ospę wietrzną)
Epidemiologia
chorują głównie dorośli
chory może być źródłem zakażenia osoby nie uodpornionej (może się u niej rozwinąć ospa) lub osoby, która przebyła ospę (może u niej wywołać półpasiec)
chorobie sprzyjają niedobory odporności (AIDS, nowotwory)
Obraz kliniczny
okres prodromalny (1-4 dni):
złe samopoczucie
bóle głowy
gorączka
ból, pieczenie lub mrowienie i przeczulica skóry
wysypka:
grudki, a później pęcherzyki wypełnione treścią surowiczą lub krwistą (herpes zoster haemorrhagicus)
sąsiadujące pęcherzyki mogą się zlewać
pęcherzyki czasem mogą pękać i pozostawiać bolesne nadżerki (herpes zoster gangraenosus)
po 6-7 dniach pęcherzyki przysychają
po 10-12 dniach powstają strupy, które odpadają pozostawiając brunatne przebarwienia, które po kilku tygodniach ustępują
wykwity nie przekraczają linii pośrodkowej ciała
typowa lokalizacja:
okolice nerwów międzyżebrowych
twarz
segmenty lędźwiowe
czasem dochodzi do uogólnionej wysypki (herpes zoster generalisatus)
Półpasiec oczny:
zajęcie n. ocznego (V1)
wykwity obejmują okolicę czołową, oczodołową i powiekę
zmiany na spojówkach i rogówce
zejściem zmian może być bliznowacenie → zmętnienie rogówki
może dojść do porażenia nerwów okoruchowych (III, IV, VI)
Półpasiec uszny:
zajęcie zwoju kolanka
silne bóle ucha
wysypka obejmuje małżowinę uszną, przewód słuchowy zewnętrzny i błonę bębenkową
może dojść do obwodowego porażenia n. VII, n. VIII (→ szum w uchu, upośledzenie słuchu)
Postać uogólniona:
może się rozwinąć u osób z niedoborem odporności
Powikłania
nerwobóle
uszkodzenia nerwów czaszkowych
zapalenie mózgu i opon MR
zespół Guillaina-Barrego
Rozpoznanie
obraz kliniczny
izolacja VZV z treści pęcherzykowej
Różnicowanie
opryszczka zwykła
róża pęcherzowa
Leczenie
środki przeciwbólowe
środki odkażające - miejscowo
witaminy z grupy B
u osób z upośledzoną odpornością, w postaci ocznej, narządowej i uogólnionej:
acyklowir (Zovirax)
10-12,5 mg/kg/3x na dobę i.v. przez 7-10 dni, lub
800 mg 5x na dobę przez 5-10 dni doustnie
famcyklowir 500 mg/3x na dobę przez 7-10 dni doustnie
walacyklowir 1g/3x na dobę przez 7-10 dni doustnie
4/5