1. Zakres przedmiotowy prawa własności intelektualnej.

Prawo własności intelektualnej - Chroni dobra nie materialne, duchowe, intelektualne(umysłowe). Dobra te muszą być wyrażone poprzez jakiś nośnik materialny inaczej można powiedzieć byłyby niedostępne dla osób innych jak tylko autor, twórca, wynalazca.

Mówi się o wyrażeniu takim jak umieszczeniu w nośniku materialnym.

Prawo własności Intelektualnej - obejmuje dziedziny:

• Prawo autorskie

• Prawo prasowe

• Prawo wł. przemysłowej (chroni dobra takie jak wynalazki, patenty, wzory użytkowe, topografie układu scalonego, oznaczenia geograficzne, działalność urzędu patentowego, działalność rzeczników patentowych).

• Prawo o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji

2. Definicja utworu.

Utwór - prawo autorskie stanowi, że podmiotem jego ochrony jest to każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze ustalony w jakiejkolwiek postaci niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Utwór (dobro), aby mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi się przejawiać w jakiejkolwiek sposób tzn.: musi zostać przekazane ze świadomością twórcy do świadomości choćby jednej osoby poza nim.

3. Ustalenie i utrwalenie utworu - znaczenie prawne.

Ustalenie. Ustalenie tzn. umiejscowienie w nośniku materialnym albo wyrażony ulotnie, ale tak żeby można było stwierdzić, że utwór ma jakąś formę. Utwór ma jakąś formę: niezależnie od wartości (tzn. estetycznej, etycznej, artystycznej); niezależnie od przeznaczenia (utwór jest chroniony bezwzględu na to, czemu służy); sposób wyrażenia (dzieło, rysunek, projekt w komp, budowla).

Utrwalenie. Utwór (dobro), aby mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi się przejawiać w jakiejkolwiek sposób tzn.: musi zostać przekazane ze świadomością twórcy do świadomości choćby jednej osoby poza nim.

Przejawienie może mieć dwojaką postać:

1. Umieszczenie w jakimkolwiek nośniku materialnym np. na papierze, elektronicznej taśmie, płótnie i innych tak, że ktokolwiek, kiedykolwiek może się z utworem zapoznać po śmierci autora.

2. Wypowiedzenie, zaśpiewanie, zagranie, które utrwala się tylko w pamięci odbiorcy.

4. Znaczenie przesłanki wartości utworu.

Charakter twórczości - Prawo działalności twórczej chroni tylko te rzeczy intelektualne, które zawierają niewielką daleką nowości, które nie powielają tego co jest, które choćby minimalnie kreują rzeczywistość

Indywidualny charakter- Piętno osobowości autora, oryginalność, Twórca może być tylko człowiek. Prawa autorskie chronią takie wytwory umysłów, w których zaznacza się indywidualna, niepowtarzalna osobowość autora.

Im większy twórca tym bardziej indywidualny, charakterystyczny, łatwo rozpoznawalny jego utwór. Ta rozpoznawalność ma fundamentalne znaczenia w prawie autorskim. Dla ustalenia istnienia prawa autorskiego i dla celów dowodowych.

Ustalenie w jakiejkolwiek postaci - Ustalenie utworu jest konieczne, aby prawo autorskie mogło zacząć działać. Ustalenie ma formę ulotną.: improwizacja muzyczna czy poetycka, ale też wykład mówiony.

Ustalenie jest to taki rodzaj (ustalenia), który umożliwia zapoznanie się z utworem komukolwiek, kiedykolwiek w przyszłości. Np. : nagranie, zapisanie itp.

Niezależnie od wartości - Prawo Autorskie nie ocenia wartości utworu ani wartości estetycznej ani wartości artystycznej. Chroni wszystkie utwory niezależnie od gustów i upodobań.

Niezależnie od przeznaczenia- Utwór nie musi spełniać żadnych celów, nie musi nikomu służyć, „sztuka dla sztuki” - ustawa respektuje takie hasło.

Chroni się niezależnie od wyrażenia- Każdy utwór może być wyrażony w rozmaity sposób np. utwór architektoniczny to zarówno bryła budowy jak i rysunek techniczny, jak i architektoniczny.

Każdy z tych form wyrażenia utworu architektonicznego jest jednakowo chroniona przez prawa autorskie

5. Status prawny pomysłów i koncepcji.

6. Opracowanie cudzego utworu jako przedmiot prawa autorskiego.

Jest takim utworem, który powstał z wykorzystaniem cudzej twórczości, w oparciu o cudzy utwór. Jest to w szczególności tłumaczenie, przeróbka, adaptacja. Przy przeróbkach łatwo o plagiat. Opracowanie cudzego utworu nie jest plagiatem, jeżeli:

• korzystanie z cudzego utworu we własnym utworze będącym opracowaniem zależy od zezwolenia twórcy utworu pierwotnego chyba że autorskie prawa majątkowe do utworu pierwotnego już wygasły (obecnie 70 lat po śmierci twórcy wygasają prawa)

• na egzemplarzach będących opracowaniem cudzego utworu należy umieścić twórcę i tytuł utworu pierwotnego. Ten wymóg jest niezależny od upływu czasu. Wynika on z praw autorskich osobistych

7. Wyłączenia ustawowe z zakresu ochrony prawa autorskiego (art. 4).

Nie stanowią przedmiotu prawa autorskiego:

1) akty normatywne lub ich urzędowe projekty,

2) urzędowe dokumenty, materiały, znaki i symbole,

3) opublikowane opisy patentowe lub ochronne,

4) proste informacje prasowe.

8. Znaczenie prawne noty copyright.

Copyright - prawo produktu.

W polskim prawie nie ma copyraidowej noty [C w kółku], ale w prawie obu ameryk utwory bez tej noty traktowane są jako publiczna własność ze względu na to w Polsce wydawcy stosują te notę na egzemplarzach utworów.

Żeby nota była skuteczna prawnie musi zawierać co najmniej 2 elementy:

• C w kółku wskazuje na prawa autorskie

• Zwięzłe określenie podmiotu autorskich praw majątkowych

• Data nabycia / powstania praw autorskich lub powstanie tych praw (rok).

9. Twórca jako podmiot prawa autorskiego.

Prawo autorskie przysługuje twórcy. Twórcą może być tylko człowiek, osoba fizyczna, nie może to być osoba prawna, maszyna. Prawo autorskie nie wprowadza żadnych ograniczeń co do osoby twórcy. Dla prawa autorskiego nie maja najmniejszego znaczenia stopień zdolności do czynności prawnych, świadomości tworzenia czy inne kwestie.

Wyjątek to producent - wydawca.

10. Regulacje prawne w przypadku współtwórczości (art. 9 i n.).

1. Współtwórcom przysługuje prawo autorskie wspólnie. Domniemywa się, że wielkości udziałów są równe. Każdy ze współtwórców może żądać określenia wielkości udziałów przez sąd, na podstawie wkładów pracy twórczej.

2. Każdy ze współtwórców może wykonywać prawo autorskie do swojej części utworu mającej samodzielne znaczenie, bez uszczerbku dla praw pozostałych współtwórców.

3. Do wykonywania prawa autorskiego do całości utworu potrzebna jest zgoda wszystkich współtwórców. W przypadku braku takiej zgody każdy ze współtwórców może żądać rozstrzygnięcia przez sąd, który orzeka uwzględniając interesy wszystkich współtwórców.

4. Każdy ze współtwórców może dochodzić roszczeń z tytułu naruszenia prawa autorskiego do całości utworu. Uzyskane świadczenie przypada wszystkim współtwórcom, stosownie do wielkości ich udziałów.

5. Do autorskich praw majątkowych przysługujących współtwórcom stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego o współwłasności w częściach ułamkowych.

Art. 10. Jeżeli twórcy połączyli swoje odrębne utwory w celu wspólnego rozpowszechniania, każdy z nich może żądać od pozostałych twórców udzielenia zezwolenia na rozpowszechnianie tak powstałej całości, chyba że istnieje słuszna podstawa odmowy, a umowa nie stanowi inaczej.

11. Status prawny utworów pracowniczych (art. 12).

1. Jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.

2. Jeżeli pracodawca, w okresie dwóch lat od daty przyjęcia utworu, nie przystąpi do rozpowszechniania utworu przeznaczonego w umowie o pracę do rozpowszechnienia, twórca może wyznaczyć pracodawcy na piśmie odpowiedni termin na rozpowszechnienie utworu z tym skutkiem, że po jego bezskutecznym upływie prawa uzyskane przez pracodawcę wraz z własnością przedmiotu, na którym utwór utrwalono, powracają do twórcy, chyba że umowa stanowi inaczej. Strony mogą określić inny termin na przystąpienie do rozpowszechniania utworu.

3. Jeżeli umowa o pracę nie stanowi inaczej, z chwilą przyjęcia utworu pracodawca nabywa własność przedmiotu, na którym utwór utrwalono.

12. Producent, wydawca jako podmiot prawa autorskiego.

Producent jest to podmiot prawa autorskiego do utworów zbiorowych, a więc takich, które powstały w wyniku połączenia dwóch lub więcej twórców. Producent jest organizatorem nowego utworu zwanego producenckim i ze względu na jego wkład organizacyjno - finansowy ustawa przyznaje mu prawo do tytułu dzieła oraz autorskie prawa majątkowe (art. 11). Ten sam status prawnych maja Wydawcy.

13. 0rganizacje zbiorowego zarządu prawami autorskimi.

Organizacje zbiorowego zarządzania prawami autorskim - zastępują autorów i artystów wykonawców w wykonywaniu ich praw tzn.: ściągają należną z tytułu wykorzystania utworów i artystycznych wykonań wynagrodzenia z terenu całej Polski i przekazują je uprawnionym czyli twórcą i artystą wykonawcą, zatrzymując sobie prowizję do 40%. W Polsce dział 14 organizacji wyspecjalizowanych w różnych dziedzinach twórczości. Najstarszą jest Związek Artystów i Kompozytorów Scen, czyli ZIKS powstały w 1918r i działa do dzisiaj. ZIKS jest stowarzyszeniem nie organizacją zarobkową. Siedzibę główną w Warszawie i 49 filii. ZIKS ściągają zryczałtowane opłaty za tytuły wykorzystanych utworów. W zależności od statusu i rodzaju wykorzystania muzyki np.: lokale gastronomiczne odprowadzają opłaty od standardu i obrotów.

Do 199r istniał tylko ZIKS, Związek Filmowców Polskich, Związek Polskich Twórców Audiowideo. KOPIKOL - należności z tytułu kserografii. Organizacje te zastępują twórców w wykonywaniu ich praw w granicach powierzonych im przez te podmioty na podstawie ustaw. Jeżeli twórca jest nieznany organizacje te działają w ich imieniu z mocy ustawy.

14. Autorskie prawa osobiste.

Autorskie prawa osobiste są:

1. wieczyste (nigdy nie gasną)

2. są niezbywalne (autor nie może się ich zrzec)

Autorskie prawa osobiste często porównuje się do praw ojcowskich, analogia jest głęboka. Prawo autorskie chroni związek autora z jego dziełem. ?Prawo autorskie napełnia treścią ten związek (art. 16)

Autorskie prawa osobiste obejmują w szczególności:

1. prawa do autorstwa utworu

2. uprawnienie do oznaczania utworu swoim imieniem i nazwiskiem lub pseudonimem albo do udostępniania go anonimowo (kryptonim to forma pseudonimu np. J 23, agent 007) (kryptograf występuje w plastyce, architekturze jest to znak graficzny, który autor przybrał) jeśli autor nie umieścił swojego nazwiska to w jego przypadku występuje producent wydawca

3. uprawnienie nienaruszalności treści i formy utworu (prawo do integralności utworu). Nie wolno nikomu bez zezwolenia autora naruszać treści i formy dzieła. Nie wolno ingerować z wyjątkiem takich ingerencji, które są technicznym przygotowaniem do publikacji (np. korekta - poprawianie błędów ortograficznych, interpunkcyjnych i językowych). Odnośnie dzieł architektonicznych jego autor ma obowiązek sprawdzania dzieła na budowie w czasie jego realizacji, należy mu się za to odrębne wynagrodzenie określone w umowie.

4. uprawnienie do decydowania o pierwszym udostępnieniu utworu publiczności

5. uprawnienie do nadzoru nad sposobem korzystania z utworu (czasami autor może zakazać korzystania ze swojego utworu (np. autor podręcznika z kryminalistyki, który miał służyć służbom był rozpowszechniany w zakładach poprawczych)

15. Autorskie prawo do zachowania anonimowości.

16. Prawo do integralności utworu.

Uprawnienie nienaruszalności treści i formy utworu (prawo do integralności utworu). Nie wolno nikomu bez zezwolenia autora naruszać treści i formy dzieła. Nie wolno ingerować z wyjątkiem takich ingerencji, które są technicznym przygotowaniem do publikacji (np. korekta - poprawianie błędów ortograficznych, interpunkcyjnych i językowych). Odnośnie dzieł architektonicznych jego autor ma obowiązek sprawdzania dzieła na budowie w czasie jego realizacji, należy mu się za to odrębne wynagrodzenie określone w umowie.

17. Prawo do decydowania o pierwszej publikacji utworu.

18. Czas trwania i sposób obliczania autorskich praw majątkowych.

Autorskie prawa majątkowe trwają do śmierci autora i 70 lat po, poczym wygasają. W przypadku praw współautorskich wygasają po śmierci ostatniego współautora. Oblicza się ten termin zawsze w pełnych latach licząc od dnia 1 stycznia roku następnego po śmierci autora np. jeśli autor umarł 19 stycznia 1999 r. to prawa autorskie wygasają z dniem 31 grudnia 2000 r.

19. Prawo majątkowe droit de suite (art. 19).

1. Twórcy i jego spadkobiercom przysługuje prawo do wynagrodzenia w wysokości 5% ceny dokonanych zawodowo odsprzedaży oryginalnych egzemplarzy utworu plastycznego oraz rękopisów utworów literackich i muzycznych. Do zapłaty tego wynagrodzenia jest obowiązany sprzedawca, a gdy działa na rzecz osoby trzeciej, odpowiada z nią solidarnie.

2. Sprzedawca jest obowiązany do ujawnienia osoby trzeciej, o której mowa w ust. 1. Z obowiązku tego może się zwolnić płacąc należne wynagrodzenie.

3. Zrzeczenie się wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, jest nieważne, chyba że dotyczy wymagalnej wierzytelności.

Prawo majątkowe zwane droit de suite

Powstało we Francji w drugiej połowie XIX wieku. Art. 19, twórcom i jego spadkobiercom przysługuje prawo wynagrodzenia w wysokości 5% ceny dokonanych zawodowo (aukcje, giełdy, antykwariaty) sprzedaży oryginalnych egzemplarzy utworu plastycznego oraz rękopisów literackich i muzycznych . Do zapłaty wynagrodzenia zobowiązany jest sprzedawca.

20. Regulacja prawna reprografii (art.20).

1. Producenci i importerzy:

1) magnetofonów, magnetowidów i innych podobnych urządzeń,

2) kserokopiarek, skanerów i innych podobnych urządzeń reprograficznych umożliwiających pozyskiwanie kopii całości lub części egzemplarza opublikowanego utworu,

3) czystych nośników służących do utrwalania, w zakresie własnego użytku osobistego, utworów lub przedmiotów praw pokrewnych, przy użyciu tych urządzeń:

- są obowiązani do uiszczania opłat w wysokości nieprzekraczającej 3% kwoty należnej z tytułu sprzedaży tych urządzeń i nośników.

2. Z kwoty uzyskanej z tytułu opłat ze sprzedaży magnetofonów i innych podobnych urządzeń oraz związanych z nimi czystych nośników przypada:

1) 50% - twórcom,

2) 25% - artystom wykonawcom,

3) 25% - producentom fonogramów.

3. Z kwoty uzyskanej z tytułu opłat ze sprzedaży magnetowidów i innych podobnych urządzeń oraz związanych z nimi czystych nośników przypada:

1) 35% - twórcom,

2) 25% - artystom wykonawcom,

3) 40% - producentom wideogramów.

4. Z kwoty uzyskanej z tytułu opłat ze sprzedaży urządzeń reprograficznych oraz związanych z nimi czystych nośników przypada:

1) 50% - twórcom,

2) 50% - wydawcom.

Art. 20¹. 1. Posiadacze urządzeń reprograficznych, którzy prowadzą działalność gospodarczą w zakresie zwielokrotniania utworów dla własnego użytku osobistego osób trzecich, są obowiązani do uiszczania, za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi, opłat w wysokości do 3% wpływów z tego tytułu na rzecz twórców oraz wydawców, chyba że zwielokrotnienie odbywa się na podstawie umowy z uprawnionym. Opłaty te przypadają twórcom i wydawcom w częściach równych.

21. Dozwolony użytek utworów na cele prywatne (art. 23).

1. Bez zezwolenia twórcy wolno nieodpłatnie korzystać z już rozpowszechnionego utworu w zakresie własnego użytku osobistego. Przepis ten nie upoważnia do budowania według cudzego utworu architektonicznego i architektoniczno-urbanistycznego oraz do korzystania z elektronicznych baz danych spełniających cechy utworu, chyba że dotyczy to własnego użytku naukowego niezwiązanego z celem zarobkowym.

2. Zakres własnego użytku osobistego obejmuje krąg osób pozostających w związku osobistym, w szczególności pokrewieństwa, powinowactwa lub stosunku towarzyskiego.

Dozwolone użytki prywatne art. 20 i 23 (w domu, w kręgu rodzinnym, towarzyskim nie czerpiąc zysków) wszelkie kopiowanie na prywatny użytek jest dozwolone pod warunkiem, że się na tym nie zarabia. Producenci i dystrybutorzy urządzeń, a także czystych nośników do reprografii mają obowiązek odprowadzić do 32% ze sprzedaży do instytucji Copipol, która działa przy Uniwersytecie Świętokrzyskim. Copipol przekazuje środki do Funduszu Promocji i Twórczości, którym zawiaduje minister właściwy do spraw kultury i sztuki, a następnie fundusz przekazuje środki formie stypendiów twórcom. Podania są rozpatrywane dwa razy do roku albo otrzymuje się stypendium na rok albo w formie pomocy społecznej. Przyjmuje się, że książkę można kopiować w całości jeśli nie jest dostępna w handlu jednak jest to pojecie względne.

22. Dozwolony użytek publiczny w prasie (art. 25 i 26).

1. Wolno rozpowszechniać w celach informacyjnych w prasie, radiu i telewizji:

1) już rozpowszechnione:

a) sprawozdania o aktualnych wydarzeniach,

b) aktualne artykuły na tematy polityczne, gospodarcze lub religijne, chyba że zostało wyraźnie zastrzeżone, że ich dalsze rozpowszechnianie jest zabronione,

c) aktualne wypowiedzi i fotografie reporterskie,

2) krótkie wyciągi ze sprawozdań i artykułów,

3) przeglądy publikacji i utworów rozpowszechnionych,

4) mowy wygłoszone na publicznych zebraniach i rozprawach; nie upoważnia to jednak do publikacji zbiorów mów jednej osoby,

5) krótkie streszczenia rozpowszechnionych utworów.

2. Rozpowszechnianie utworów na podstawie jest dozwolone zarówno w oryginale, jak i w tłumaczeniu.

Art. 26. Wolno w sprawozdaniach o aktualnych wydarzeniach przytaczać fragmenty utworów udostępnianych podczas tych wydarzeń, jednakże w granicach uzasadnionych celem informacji.

1. dozwolony użytek publiczny (jest ich wiele) użytek na cele informacyjne przeznaczony dla prasy (prawo przedruku) bowiem zezwala on na przedruk aktualnych artykułów chyba, że wyraźnie zaznaczono iż ich dalsze rozpowszechnianie jest zabronione (aktualne artykuły i fotografie reporterskie). Aktualność przyjmuje się w zależności od medium:

• dla dziennika doba do dwóch

• tygodnik tydzień

• miesięcznik miesiąc

Interes społeczny wymaga by szybko informacja dotarła do społeczeństwa. Wolno przytaczać fragmenty utworów w sprawozdaniach z aktualnych wydarzeń (premiera filmowa, teatralna). Fragment, który zobaczymy nie może spowodować, że nie będziemy potem oglądać całości.

23. Dozwolony użytek biblioteczny (art. 28).

Biblioteki, archiwa i szkoły mogą:

1) udostępniać nieodpłatnie, w zakresie swoich zadań statutowych, egzemplarze utworów opublikowanych,

2) sporządzać lub zlecać sporządzenie pojedynczych egzemplarzy utworów opublikowanych, niedostępnych w handlu - w celu uzupełniania, ochrony swoich zbiorów i nieodpłatnego ich udostępniania.

Użytek biblioteczny (dostępność do dóbr kultury, wyższy użytek społeczny)

Art. 31 wolno nieodpłatnie wykonywać publicznie opublikowane utwory literackie, muzyczne i słowno muzyczne jeżeli nie łączy się z tym osiąganie korzyści majątkowych np. podczas uroczystości religijnych, państwowych, szkolnych z wyłączeniem imprez reklamowych, promocyjnych i wyborczych.

24. Prawo cytatu (art. 29 i 34).

Art. 29. 1. Wolno przytaczać w utworach stanowiących samoistną całość urywki rozpowszechnionych utworów lub drobne utwory w całości, w zakresie uzasadnionym wyjaśnianiem, analizą krytyczną, nauczaniem lub prawami gatunku twórczości.

2. Wolno w celach dydaktycznych i naukowych zamieszczać rozpowszechnione drobne utwory lub fragmenty większych utworów w podręcznikach i wypisach.

3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2, twórcy przysługuje prawo do wynagrodzenia.

Art. 34. Można korzystać z utworów w granicach dozwolonego użytku pod warunkiem wymienienia twórcy i źródła. Twórcy nie przysługuje prawo do wynagrodzenia, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Prawo cytatu art. 29 w związku z art. 34 wolno przytaczać w utworach stanowiących samoistną całość fragmenty cudzej twórczości jeśli jest to uzasadnione wyjaśnianiem, analizą krytyczną, wyjaśnianiem lub prawami gatunku twórczości pod warunkiem wymienienia twórcy i dzieła. Nie ma określonych granic długości cytatu

25. Dozwolony użytek na cele religijne i patriotyczne (art. 31).

Art. 31. Wolno nieodpłatnie wykonywać publicznie opublikowane utwory literackie, muzyczne i słowno-muzyczne, jeżeli nie łączy się z tym osiąganie korzyści majątkowych. Dotyczy to w szczególności okazjonalnego wykonywania na żywo, związanego ze sprawowaniem kultu religijnego, uroczystościami państwowymi, szkolnymi, obchodami i imprezami powszechnie dostępnymi, z wyłączeniem jednak imprez reklamowych, promocyjnych i wyborczych.

26. Umowa o przeniesienie praw autorskich a umowa licencyjna.

Umowy przenoszące prawo - czyli takie, w których autor przekazuje swoje dzieło do obrotu, a jakiś procent zysku będzie wpływał do autora (2,5% muzyka, 8-12% literatura % ceny brutto) może też być wynagrodzenie ustalone ryczałtowo (należy tu być ostrożnym, do dzieł które szybko się starzeją: utwory reklamowe, prasowe, poradnikowe z dziedziny medycyny, prawa) umowy te nie są typem umów dominujących ą nimi

Umowy licencyjne, - czyli upoważniające do korzystania z utworu czy innego przedmiotu własności intelektualnej. Licencja to upoważnienie do korzystania w określonym zakresie. Zakres ten powinien być określony w trzech aspektach:

• w jakim czasie

• na jakim terytorium

• na jakich polach eksploatacji (w jaki sposób)

Te trzy warunki można dowolnie kształtować w umowie np. właściciel praw autorskich może upoważnić w umowie licencyjnej do sprzedaży utworu np. do 2004 r. na terytorium RP albo Wielkopolski i Białorusi, tylko na tradycyjnych taśmach. Z tych trzech warunków musi być wskazany trzeci, czyli pola eksploatacji. Jeśli w umowie jest napisane, że autor udziela licencji na wszystkich polach eksploatacji to taka umowa z mocy prawa jest nieważna. Ta pewna restrykcyjność ma na celu chronienie dobra twórcy, bowiem jego wynagrodzenie jest uzależnione od liczby pól eksploatacji.

27. Przepisy prawa autorskiego w zakresie umowy licencyjnej.

Licencja może być wyłączna lub nie wyłączna:

Wyłączna jest wtedy jeśli na danych polach eksploatacji, w danym czasie i na danym terenie działa wyłącznie jeden licencjonobiorca

Nie wyłączna jeśli licencjonodawca udzielił upoważnienia na tym samym polu, terytorium i czasie więcej niż jednemu licencjoinobiorcy

Sublicencja czyli licencja dalsza to jest ustąpienie prawa przez licencjobiorcę kolejnemu licencjobiorcy. Sublicencje mogą być wielostopniowe przy czym każda sublicencja wymaga zezwolenia pierwotnego właściciela praw.

28. Pola eksploatacji utworu.

Pola eksploatacji utworu tzw. sposób korzystania z utworu, konkretny sposób np. wydawca wykorzysta utwór na następujących polach eksploatacji:

-wydanie kieszonkowe na papierze,

-wydanie okazjonalne w oprawie skórzanej,

-wprowadzenie do Internetu,

-odczytanie w programie telewizyjnym.

Jeśli w umowie jest napisane, że autor udziela licencji na wszystkich polach eksploatacji to taka umowa z mocy prawa jest nieważna. Ta pewna restrykcyjność ma na celu chronienie dobra twórcy, bowiem jego wynagrodzenie jest uzależnione od liczby pól eksploatacji.

29. Wynagrodzenie autorskie ryczałtowe.

Wynagrodzenie ryczałtowe- czyli określona liczba pieniędzy za całość korzystania.

30. Wynagrodzenie autorskie procentowe.

Wynagrodzenie procentowe - autor otrzymuje określony w umowie procent ceny brutto każdego sprzedanego egzemplarza utworu.

31. Roszczenia w przypadku naruszenia autorskich praw osobistych (art.87 p.l).

Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, zawarcie przez artystę wykonawcę z producentem utworu audiowizualnego umowy o współudział w realizacji utworu audiowizualnego przenosi na producenta prawa do rozporządzania i korzystania z wykonania, w ramach tego utworu audiowizualnego, na wszystkich znanych w chwili zawarcia umowy polach eksploatacji.

32. 0chrona autorskich praw majątkowych (art. 79 p.l).

Twórca może żądać od osoby, która naruszyła jego autorskie prawa majątkowe, zaniechania naruszenia, wydania uzyskanych korzyści albo zapłacenia w podwójnej, a w przypadku gdy naruszenie jest zawinione, potrójnej wysokości stosownego wynagrodzenia z chwili jego dochodzenia; twórca może również żądać naprawienia wyrządzonej szkody, jeżeli działanie naruszającego było zawinione.

33. Zasady ochrony wizerunku.

Wizerunek to dobro osobiste. Właścicielem wizerunku jest osoba na nim wyrażona. Publikacja wizerunku wymaga zezwolenia tej osoby. Wyjątki:

-nie wymaga się zezwolenia, jeżeli osoba otrzymała umówioną zapłatę za pozowanie np. modelki - zdjęcie stroju.

-zezwolenia nie wymaga rozpowszechnianie wizerunku osoby powszechnie znanej, jeżeli wizerunek wykonano w związku z pełnieniem przez nią funkcji publicznej, w szczególności politycznej, społecznej, zawodowej.

34. 0chrona adresata korespondencji.

Korespondencja to dobro osobiste. Właścicielem korespondencji jest adresat. Wrzucając list do skrzynki tracimy do niego prawo. Odbiorca listu może go opublikować, pokazać innym. Jeśli w korespondencji są zawarte informacje dotyczące osób trzecich trzeba wziąć to pod uwagę. Prawo trwa przez całe życie, gaśnie z upływem 20 lat po śmierci, przez 20 lat wymaga jest zgoda spadkobierców małżonka, zstępnych, rodziców, rodzeństwa.

35. Zakres przedmiotowy praw pokrewnych.

Prawa pokrewne - Chronią one dobra powstające w związku z wykonywaniem utworu. Podmioty i zakres dóbr chronionych przez prawa autorskie pokrewne cały czas się poszerza. Działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy, mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania. Nie ma definicji praw pokrewnych.

1. W dziełach są miejsca niedookreślone, które są dookreślane przez wykonawców.

2. Druga kategoria to producenci programów i wideogramów, są to osoby prawne, nie maja praw osobistych tylko majątkowe

3. organizacje radiowe lub telewizyjne i ich własne programy np. wywiady, słuchowiska, reportaże

4. wydawcy pierwszych wydań oraz wydań naukowych i krytycznych (rękopisy ze strychu, z kufra) to prawo trwa 25 lat, naukowe i krytyczne 30 lat temu kto obudował jakiś tekst

36. Przestępstwo plagiatu (art. 115).

1. Kto przywłaszcza sobie autorstwo albo wprowadza w błąd co do autorstwa całości lub części cudzego utworu albo artystycznego wykonania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3.

2. Tej samej karze podlega, kto rozpowszechnia bez podania nazwiska lub pseudonimu twórcy cudzy utwór w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, artystyczne wykonanie albo publicznie zniekształca taki utwór, artystyczne wykonanie, fonogram, wideogram lub nadanie.

3. Kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej narusza cudze prawa autorskie lub prawa pokrewne, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

1

7

---