Usuwanie skutków huraganu w Piszu- Dotkniętych zostało ok. 6500 ha pow. , miąższość usuniętych drzew 350 000m3, luki od pojedynczego drzewa do 0,5 ha, uszkodzone 80 ha drzewostanów nasiennych. Plan postępowania: I etap - usunięcie powalonych drzew z dróg i linii oddziałowych (zabezp. Ppoż.), inwentaryzacja strat, ustalenie kierunku prac: brano pod uwagę udostępnienie terenu, ochrona ppoż, pozyskanie i składowanie drewna, bhp i ochrona mienia, polityka handlu drewnem, zbilansowanie sił i środków technicznych, zabezpieczanie zakwaterowania, określenie rozmiaru prac ze strony innych nadleśnictw RDLP. II etap - prace wykonywane bezzwłocznie; w okresie letnim uruchomienie dodatkowo LBL (dromader + MI2), uruchomienie wieży patrolowych, patrole lotnicze i naziemne; wprowadzenie zakazu wstępu do lasu i miejsc punkt czerpania wody; wykonano 13 km pasów ppoz; opracowano zasady ewakuacji ludzi i sprzętu z terenów pohuraganowych; precyzowano spodziewane zagrożenia: susze, zmrozowiska, wtórne zabagnienie, przesychanie gleby, erozję gleby, wyst. Szkodników wtórnych i technicznych., presja zwierzyny. Ochrona drzewostanów ocalałych: rozpoczęto porządkowanie w pierwszej kolejności małych i rozproszonych pow. pohuraganowych, wstrzymanie zrębów i cięć letnich, monitorowanie i zwalczanie szkodników (pułapki feromonowe - klasyczne), terminowe usuwanie surowca drzewnego z lasu, chemiczne zabezpieczenie przelegiwanego surowca. Ochrona przyszłych odnowień: Pozwolenie na przelegiwanie pow. roku - szeliniak So - 2 sezony (choć ustawa nie zezwala). Wykopywanie rowków chwytnych ok. 80 km, Wprowadzenie sadzonek kontenerowych, stosowanie oprysku Marschalem, wałki 5-10 szt/ha a przy wzmożonym wyst ok. 100 szt/ha. Monitorowanie aparatu asymilacyjnego. Stosowanie herbicydu na trzcinnika, pozostawienie czatowni dla ptaków, budowanie remiz, zabezpieczanie repelentami (ok. 30% pow) Ochrona Ppoż: Max ograniczenie powstania pożaru, zwiększenie trafności przewidywania zagr pożarowego, przebudowa drz-stanu- zwiększenie odporności na pożary. Stworzenie LBL. Wprowadzono zakaz wstępu do lasu, wybudowano wieże ppoż, wykorzystano śmigłowce , uzupełniono środki łączności. Wprowadzono pasy ppoż D i B; Zagospodarowanie łowieckie: analiza wieloletnich planów połączono 10-20 m asów biol typu D, obsadzono roślinami zielnymi, nasadzono drzewami owocowymi, na pasach biologicznych: Db, Lp, Os, Jrz, Gb, Bk. Założono poletka żerowe i zgryzowe. Punkt oporu biologicznego: Na siedliskach Bsw i zdegradowanego BMsw zakładano 1 remizę na 40-50 ha lasu. Wielkość remizy 0,20 ha. Starano się lokalizować remizy blisko cieków wodnych. Stworzono sztuczne zbiorniki 200- 300 l. Dla małych ssaków pozostawiono stosy gałęzi. Zastosowano nawożenie mineralne z Mg. Przeciwdziałanie powstawania klęsk huraganowych: Utrzymywanie odpowiedniej kolei rębu, szer. Zrębu do 60 m. Nawrót cięc co 5 lat. Wczesne i częstsze zabiegi - cięcia w młodnikach. Sadzenie drzew w odpowiedniej, luźnej więźbie. Stosować nasiona z miejscowych ekotypów. Na gb o słabym odpływie stosować wczesną meliorację. Dobór składu uprawy - odpowiedni do warunków siedliskowych. Drz-stany Św nie sadzić na terenach podmokłych. Wprowadzać Md dla wzmocnienia. Szlaki zrywkowe zakładać na etapie sadzenia lub etapie młodnika. W górach wykluczyć rębnie zupełną.
Błędy popełnione przy zakładaniu drz-stanów gospodarczych: Wprowadzenie w miejsce założonych drz-stanów monokultur So i Św. Stopniowe a w wielu miejscach raptowne zakończenie hodowli drzew liściastych. Zastosowanie orki pełnej, często głębokiej na odnawianych zrębach. Stosowanie orki doprowadziło do zniszczenia profilu pierwotnych gleb leśnych to doprowadziło do procesów bielicowania , unifikacji siedlisk leśnych. Skrócenie wieku rębności drz-stanów. Wykorzystanie nasion obcego pochodzenia. Dodatkowe zubożenie siedlisk przez palenie gałęzi lub ich wynoszenie z lasu, grabienie ściółki, wypas zwierząt w lesie, uruchomienie procesu erozji.
|
Choroby lasu: Głodowa - niedostateczne zapotrzebowanie gleb w materię organiczną łatwo przyswajalne kompleksy mineralne. Objawem jest duży spadek przyrostu. Przemysłowa - działanie tlenków siarki, azotu, ozonu. Zmiany anatomiczne, zmiany intensywności fotosyntezy. Zmiana pobierania i transportu asymilatów, wody i soli mineralnych. Redukcja i utrata aparatu asymilacyjnego. Deformacja liści i igieł. Zmiana ubarwienia. Uszkodzenie korzeni. Zanikanie mikoryzy. Podwyższenie zawartości inhibitorów wzrostu. Mniejsza odporność na susze. Podatność na ataki grzybów. Zmniejszenie przyrostu i miąższości. Przykład - Świerklaniec. Choroba łańcuchowa - -północna Polska (1947) susza osłabia drzewa, gradacja brudnicy, eliminacja Św, podniesienie poziomu wód gruntowych, wydzielenie posuszu bez udziału cetyńca. -południowa Polska (1950 - 1960) gradacja boreczników, zniszczenie igieł So , młode pędy atakuje grzyb, zamieranie wielu drzew. Choroba kompleksowa - Czynniki: susze, wahania wód gruntowych, nękające szkodniki, anomalia pogodowe, zanieczyszczenia przemysłowe.
Rola próchnicy - udział w tworzeniu gleb i kształtowanie ich własności, udział w obiegu biologicznym pierwiastków, dostarczanie pierwiastków odżywczych w roślinach wyższych , dostarczanie energii i węgla drobnoustrojom i faunie, oddz. na wzrost i rozwój roślin, działanie ochronne w stosunku do subst. biol. czynnych. Wiązanie pestycydów i związków organicznych pochodzenia antropologicznego, hamowanie niektórych patogenów roślin.
Nekrozy - lokalne obumieranie grup komórek określonej tkanki lub całych tkanek. Zgnilizna mokra - tkanka miękiszowa, zgnilizna surowa, zgorzel.
Wiatr - Optymalna prędkość dla lasu to 3-4 m/s. Negatywne oddzaływanie: wywiewanie ściółki, erozja gleby, powtarzające się wiatry odsłaniają system korzeniowy i je nadrywają, w odsłoniętych terenach powstają zjawiska wycieraczki samochodowej ( niska roślinność) , przenoszenie zarodników grzybów, ułatwia migracje owadów, silne wiatry wywracają i łamią drzewa na dużych i otwartych obszarach, łamanie, pochylanie i uszkadzanie drzew. Działanie wiatru - biczowanie, trwała deformacja koron drzew, wiatropylność, wymiana gazowa, zwiększenie parowania, chłodzenie, wzmaganie oddz. suszy, działanie wysokich i niskich temp. , przenoszenie zanieczyszczeń.
Deszcz - Nadmierne deszcze w znacznym stopniu przyczyniają się do zniszczeń. Deszcze strząsają kwiaty i liście, łamią gałązki, rozmaczają i zmiękczają glebę co prowadzi do powstawania wywrotów. Brak tlenu powoduje wzmożony proces powstawania bakterii siarkowych, Gnicie korzeni powoduje powstanie siarkowodoru i metanu. Tworzą się zamulenia, powstają sucho czuby. Najbardziej narażone są : Db, So, Js, Bk , w mniejszym stopniu; Md, Św. Powodzie powodują zakłócenie stosunków wodnych i fizjologicznych. Zalanie i niszczenie upraw, odnowień naturalnych, podszytów i podrostów. Najgorsza jest powódz letnia kiedy rozpoczął się już okres wegetacji roślin. Drzewa w tym okresie sa bardziej podatniejsze na uszkodzenia. Podział deszczu - ulewny(10-45 mm.h), nawalny(45-100 mm/h) rozlewny (od kilku h do kilku dni). Straty: bardzo silny deszcz powoduje uszkodzenie infrastruktury, erozję liniową na szlakach zrywkowych i erozję rozbryzgową na szkółkach. Przeciwdziałanie: projektowanie kwater o prawidłowej wielkości i kształcie, tarasowanie szkółek położonych na zboczach, uwzg systemu odprowadzania wody, konserwacje przepustów, unikanie zrębów zupełnych na stokach.
REDUNDACJA - nadmiar gat. W stosunku do tego ile wystarczyłoby do cyklu biologicznego. Jest ona ważna w ekosystemie. W momencie wypadu jakiegoś gatunku cykl dalej może istnieć, gorzej jak wypadną organizmy bardziej istotniejsze, wtedy ekosystem ulegnie zmianie. |