26-27 lutego 2011 r.
LITURGIA EUCHARYSTYCZNA (XI)
SANCTUS
Po wstępny dialogu celebrans sam wypowiada prefację
i składa dziękczynienie Bogu za wszystko, co Bóg nam ofiarował przez Jezusa Chrystusa. To także przypomnienie,
że Ojciec nas stworzył, powołał i wybrał, abyśmy Go chwalili. Śpiewane lub recytowane słowa jednogłośnie przez zgromadzenie: „Święty, Święty, Święty, Pan Bóg…” to jeden
z najważniejszych momentów modlitwy eucharystycznej.
„Święty, Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów. Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej”. Te słowa zostały zaczerpnięta z szóstego rozdziału i trzeciego wersetu księgi proroka Izajasza. W czasie widzenia Izajasz odkrył świętość Boga, a zarazem własną małość i grzeszność. Ale usłyszał mowę, którą Bóg skierował do niego, aby go oczyść i posłać
z misją głoszenia Słowa Bożego.
„Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej” Cały wszechświat, nawet niedostępny dla nas jest pełen Bożej chwały. Bóg jest obecny, na ziemi, w niebie, pośród nas!
Odszukaj w Biblii i przeczytaj kilka razy fragment:
Mt 6,24-34.
W dawnych czasach, w państwach panował taki ustrój społeczny, że bogaty człowiek mógł kupić sobie za pieniądze innego człowieka, aby mu służył. Bogacz stawał się jednym właścicielem niewolnika i mógł mu rozkazywać, nagradzać go i karać. Niewolnik nie miał innego zadania jak zadowolić swojego pana. Jezus używając takiego porównania przypomina, że służba Bogu domaga się oddania na wzór niewolnika. Poświęcić dla Boga całe swoje życie. Poważną przeszkodą w takiej postawie mogą być dobra doczesne, nazwane tu mamoną. Człowiek lubi posiadać różne rzeczy
i one mogą go usidlić i zniewolić. Kiedy troska o rzeczy materialne zaprząta zbytnio uwagę, człowiek zapomina o Bogu i najważniejszych sprawach. Może dojść do chorobliwej postawy ciągłego zabezpieczania się, aby nic złego człowiekowi nie przydarzyło się. Aby pozbyć się takiego niebezpieczeństwa Jezus przypomina, że należy rozwijać swoje zaufanie
do Boga. Skoro Opatrzność Boża czuwa nad nierozumnymi stworzeniami, to o ileż bardziej Pan zatroskany jest o życie człowieka, którego stworzył na swój obraz i podobieństwo.
Zastanów się i odpowiedz w swoim sercu:
Każdego dnia, niezależnie od tego czy masz wiele zajęć lub jesteś bardzo zmęczony / zmęczona, poświęć odpowiednio dużo czasu na czytanie Słowa Bożego i modlitwę. Czytając Biblię zapamiętujemy wydarzenia z historii zbawienia, które pokazują, jak na przestrzeni wieków Bóg troszczy się
o człowieka. Rodzi się zaufanie, które utrwala modlitwa.
W najtrudniejszych momentach życia, słowa Biblii same przyjdą nam z pomocą i nie zwątpimy w Bożą Opatrzność.
Pamiętamy, że naszego życia nie możemy ukierunkować tylko na zdobywanie rzeczy i pieniędzy. Nie oznacza to,
że mamy pogardzać dobrami tego świata. Jednak więcej energii i sił należy poświęcić temu, aby dużo wiedzieć o Bogu, człowieku i świecie oraz jak właściwie postępować w życiu. Dlatego dużo czasu poświęcamy na naukę, aby mieć dobre stopnie i wielką wiedzę.
Człowiek wierzący nie może kojarzyć się z biedakiem. Mamy prawo w uczciwy sposób dochodzić do bogactwa
i korzystać z dóbr materialnych, które posiadamy. Nie należy jednak zapominać o niebezpieczeństwie zniewolenia
i chorobliwą pogonią za zabezpieczeniem życiowym nimi. A to sprawia, że zapominamy o Bogu i ludziach, których należy kochać.
Zastanów się i odpowiedz:
Dlaczego „mamona” jest niebezpieczna dla wiary?
Czy niepowodzenia w życiu są znakiem, że Bóg zapomniał
o człowieku?
Czy wierzący w Chrystusa powinien odrzucić wszystkie dobra materialne i stać się ubogim?
Czy wiara w Bożą Opatrzność oznacza, „aby się nie starać
w życiu”?
Bóg mówi i oczekuje odpowiedzi:
Zastanów się do czego wzywa cię Pan Bóg przez ten fragment Ewangelii. Napisz o tym w kilku zdaniach.
Naucz się poniższego tekstu na pamięć, by Słowo Boże mogło przemieniać twoje życie.
Szukajcie najpierw królestwa Bożego i jego sprawiedliwość,
a wszystko inne będzie wam dodane.
1