NF κB
Zapalenie - grupa procesów odpowiedzialnych za rozwój nowotworu i jego disseminację, patologie ukł. krążenia na podłożu miażdżycowym, cukrzycy zwł. typu II i procesy zapalne
TIME - „The Secret Killer”
Te wszystkie procesy łączy podobny mechanizm działania:
NF κB (nuclear factor kappa B)
struktura heterodimeru - 2 różne jednostki, jest to rodzina NF κB/Rel (p65 (RelA), Rel B, C-Rel itd.)
posiadają charakterystyczną domenę RHD (300 AA)
interakcja z DNA
interakcja pomiędzy białkami
zlokalizowany w cytozolu
zablokowany inhibitorem
czynnik indukujący proces zapalny powoduje fosforylację owego inhibitora, a ten traci powinowactwo do NF κB
taki aktywny dimer wchodzi do jądra komórkowego
tam wyszukuje odpowiedni gen i aktywuje jego transkrypcję i translację, produkt jest odpowiedni do czynnika aktywującego
mechanizm ten jest wzmocniony przez dodatnie sprzężenie zwrotne
NF κB - induktory
cytokiny
TNF-α (konektyna)
interleukina 1
interleukina 17
aktywatory PKC (protein kinase C)
PAF - platelet activating factor
estry forbolu
oksydanty
H2O2
nadtlenazotyn (peroksynitryl)
anionorodnik ponadtlenkowy
ozon
wirusy
rhinowirusy
wirus grypy
wirus Eppsteina-Barr - DNAwirus, m. in. mononukleoza zakaźna, chłoniak Burkitta
CMV
HTLV (HIV)
atakuje limfocyty T
odp. za białaczki i chłoniaki T-komórkowe
bodźce immunologiczne
fitohemaglutynina
antygeny
inne
lipopolisacharydy -> błony bakterii Gram-ujemnych
promieniowanie UV
promieniowanie jonizujące
„Pętla wzmacniająca” - produkty NF κB wzmacniają jego działanie aktywując dimery
NF κB - efektory
cytokiny prozapalne
TNF-α
interleukiny, m. in. IL-6
GM-CSF (granulocyte-monocyte colony stimulating factor), G-CSF, M-CSF
MCP-1 - monocyte chemotactic protein
enzymy prozapalne
INOS - indukowalna syntaza NO (nie mylić z tą syntetyzowaną konstytucjonalnie)
INOS -> arginina -> synteza NO
NO w śródbłonku - wazorelaksacja, w ukł. odpornościowym -> synteza reaktywnych form tlenu -> anionorodnik ponadtlenkowy + NO -> peroksynitol, b. toksyczny
enzymy do syntezy leukotrienów i prostaglandyn:
cyklooksygenaza 2 (peroksykwasy -> prostaglandyny)
lipooksygenaza 5 (synteza leukotrienów)
fosfolipaza A2 - uwalnia nienasycone kwasy tłuszczowe z II pozycji fosfolipidu
białka adhezyjne
ICAM-1
VCAM-1
selektyna E
receptory
limfocytów T
dla interleukiny 2
NP. oddziaływanie na monocyt w procesie zapalenia tkanek obwodowych
Glikokortykoidy - najsilniejsze działanie przeciwzapalne, posiadają receptor w cytozolu - nieaktywny bez hormonu, zw z „heat shock proteins” - białkami szoku termicznego; w momencie związania bialka te oddysocjowują, a dimer hormon-receptor wchodzi do jądra gdzie aktywuje ekspresję białek przeciwzapalnych. Kompleks ten może także działać bezpośrednio, pozagenowo inaktywując NF κB.b