Malarstwo wazowe

• wykonywane na naczyniach ceramicznych malunki, szczególnie obecne w kulturze helleńskiej.

• Stanowią one źródło wiedzy o rozwoju cywilizacyjnym i historii miejsca, z którego pochodzą.

• Pozwalają określić technikę, czas i miejsce wyrobu naczynia, kierunek artystyczny, w jakim rozwijał się dany styl, o zwyczajach panujących na terenie, z którego pochodzą; mitologii, wojnach i uzbrojeniu, sposobach walki i polowań. Twórcy pozostali zazwyczaj jednak nieznani.

Styl czarnofigurowy

• stosowany w greckiej ceramice w czasach starożytnych sposób zdobienia waz.

• polegała na użyciu firnisu. Artysta malował nim postaci i przedmioty. Przy odpowiednim wypalaniu firnis nabierał czarnego koloru, podczas gdy reszta naczynia - czerwonego.

• Styl ten powstał najprawdopodobniej w Koryncie w VII/VI wieku p.n.e.

• Malarze czarnofigurowi zdobili naczynia przede wszystkim postaciami bogów i ludzi-bohaterów

• Ukazywane są sceny mityczne, jak również sceny biesiadne.

Styl czerwonofigurowy

• sposób zdobienia greckich wyrobów ceramicznych w starożytności. Styl ten narodził się w Atenach w VI wieku p.n.e. Dzięki odpowiedniemu wypalaniu uzyskiwano czerwone postaci na czarnym tle. Technika ta była łatwiejsza i dawała lepsze efekty artystyczne niż styl czarnofigurowy.

styl orientalizujący

• styl dekoracji ceramiki w G, pod wpływem sztuki Bliskiego Wschodu zastąpił styl geometryczny.

Styl swobodny (470-420 rok p.n.e)

• Lata 470 - 420 p.n.e. w sztuce starożytnej Grecji wypełniał styl swobodny. Charakteryzował się wprowadzeniem przez artystów zdobyczy malarstwa monumentalnego i rzeźby.

Styl kerczeński

• sposób zdobienia greckich wyrobów ceramicznych w starożytności.

• Okres ten (ok. 380-320 rok p.n.e) był ostatnim wzlotem sztuki ceramicznej Attyki. Styl ten charakteryzowała przede wszystkim zarzucona różnorodność kształtów waz.

• Artyści dekorowali naczynia obrazami wielofigurowymi i dość swobodnie operowali wieloma planami. Postacie dzieliły się na 1 i planowe, co dodatkowo podkreślano przy pomocy barwy białej.

Styl bogaty (420-400 rok p.n.e)

• Styl ten polegał na przeniesieniu obrazów na wazy, postacie przedstawiane były zadumane, romantyczne. Pojawiły się elementy przyrody.

• Całość powstawało w kompozycji wieloplanowej. Pomimo swojej nazwy, związanej z przepychem przedstawień, okres ten charakteryzuje się raczej schyłkiem ceramiki attyckiej.

• Wiązało się to z wyniszczającymi wojnami domowymi (wojna peloponeska), ogólnym kryzysem i spadkiem zamówień na wyroby attyckie.

• Charakterystycznym dla tego okresu był spadek jakości wytwarzanych i zdobionych waz.

---