1. Podział sportu gimnastycznego.
Gimnastyka sportowa, artystyczna, akrobatyka sportowa.
2. Wymienić konkurencje gimnastyki sportowej kobiet i mężczyzn.
Mężczyźni: sześciobój: ćw wolne, na drążku, na poręczach symetrycznych, na kółkach, na koniu z łękami, skoki przez konia;
kobiety: czworobój, ćw. wolne, na równoważni, poręczach asymetrycznych, skoki przez konia.
3. Rodzaje ochrony i ich charakterystyka.
- Pomoc - polega na bezpośrednim działaniu nauczyciela z uczniami, pomoc stosuje się przy wprowadzeniu nowych, trudnych elementów, tak aby umożliwić ćwiczącemu łatwiejsze poznanie właściwej techniki wykonania.
- Podtrzymanie - jest to forma asekuracji, w których uczeń wykonuje elementy lub układy z pewną obawą lub niepewnością, asekurujący posiada kontakt z ćwiczącym lecz nie pomaga mu czynnie, integruje w razie konieczności, pomoc i podtrzymanie stosuje się w początkowym etapie opanowania techniki ruchu.
- Ochrona właściwa - jest to ciągła obserwacja ćwiczącego i stała gotowość do udzielania natychmiastowej pomocy w razie nieudanego ćwiczenia, ochronę właściwą stosuje się przy doskonaleniu układów jak i trudnych połączeń elementów gimnastycznych.
- Samoochrona - jest to forma asekuracji pozwalająca na samodzielne ratowanie się z sytuacji niebezpiecznych w trakcie wykonywania ćwiczeń, nauczyciele powinni wskazywać sposoby samoochrony.
4. Zasady zapisywania ćwiczeń kształtujących - podaj przykład.
5. Pozycje wyjściowe do ćwiczeń kształtujących - wymień w siadach.
Siad na ławeczce, siad okroczny, s skrzyżny, s klęczny, s ugięty, s prosty, s prosty w rozkroku.
6. Opisz lub narysuj:
- RR w bok przodem ugięte,
- Leżenie przewrotne,
- Zwis ugięty,
- Podpór zwieszony, Podpór klęczny.
7. Podaj komendy do ustawienia kolumny ćwiczebnej czwórkowej z czwórek przez zwrot i marsz.
Kom.I: do kolumny ćwiczebnej pierwszy i drugi rząd w prawo, trzeci i czwarty w lewo-zwrot; Kom II: szeregi zew trzy kroki wew. jeden krok na wprost - marsz; Kom III: pierwszy i drugi rząd w lewo ,trzeci i czwarty w prawo-zwrot.
8. Metodyka nauczania skoku rozkrocznego - ochrona.
Metodyka: naskoki do leżenia na stercie materaców lub stół gimnastyczny, dla ułatwienia pierwszych wyskoków zaleca się podniesienie dalszego końca skrzyni tak aby biegnący skoczek widział miejsce położenia rąk. Ćwiczący z rozbiegu 8,10 kroków i odbicia z odskoczni wykonuje wyskok do leżenia z rr w góre, a następnie szybko podkurcza nogi do przysiadu podpartego i zeskakuje w górę w przód do lądowania na podłożu materaca. Ochraniający ustawia się w miejscu przybliżonego lądowania przodem do przyrządu. Jeżeli skok jest prawidłowy ochraniający nogą zakroczną wykonuje krok w tył na zewnątrz. Jeżeli jest nieprawidłowy chwyta go pod barki za oba ramiona podnosząc tułów w górę.
9. Rodzaje błędów w sędziowaniu i ich wartość.
Błędy wykonania od 0,1 do 0,3 trzymanie ciała od 0,2 do 0,5 dotknięcie powierzchni przyrządu w momencie gdy ćw tego nie wymaga 0,5 do 0,7;Błędy techniczne: a)ogólne od 0,1 do 0,5,w zakresie wytrzymań potrąca się od 0,2 do 0,4.
10. Scharakteryzuj system gimnastyki szwedzkiej.
Z początkiem XIX w. w Szwecji zrodził się nowy kierunek zwany szwedzka gimnastyką . Twórcami jej byli Piotr Henryk Ling i jego syn. W swojej działalności kierował się ideą odrodzenia narodowego, który starał się osiągnąć przez ożywianie wspomnień historycznych narodów skandynawskich, jak tez przez wdrażanie do uprawiania systematyczne gimnastyki. Ling twierdził, że konieczne jest zapewnienie ogólnego rozwoju fizycznego człowieka, jako podstawę do przyswajania dowolnych nawyków ( gimnastyka winna przyspieszyć powrót do zdrowia u ludzi chorych, wzmacniać zdrowie u zdrowych). P.H. Ling i jego syn opracowali metodę stosowania ćwiczeń gimnastycznych opierającą się na autonomicznych zadaniach . Każde ćwiczenie w systemie Lingów występuje jako środek określonego oddziaływania na oddzielne części ciała . Ling podzielił gim. na : pedagogiczną, wojskową, leczniczą, estetyczna. Lingowie uważali , że celem gim. pedagogicznej jest ochrona zdrowia ciała ludzkiego drogą harmonijnego rozwoju jak tez poprawienia defektów cielesnych wrodzonych i nabytych. System szwedzki wymaga , aby każde ćwiczenie oddziaływało na określona gr. mięśniowa dawało efekt fizjologiczny , miało określoną formę i stopień natężenia. Przykład ćwiczeń gimnastyki szwedzkiej: 1. Ćw. wstępne ruchy nóg . 2. Skłony napięte 3. Zwisy 4. Ćw. równoważne 5. Ćw. karku , grzbietu barku 6. Ćw. brzucha 7. Naprzemian stronne 8. Skoki 9. Ćw. końcowo-oddechowe . Gimnastyka Lingów odbywała się o określonych kierunkach , ławeczki, drabinka, dużo elementów statycznych .
Szwecja: P.Ling; H.Ling.
11 .Wymień kierunki gimnastyki.
Gimnastyka podstawowa, sport gimnastyczny, gim pomocniczno - specjalna, gim lecznicza.
12. W której części lekcji realizowane są ćwiczenia porządkowe - dyscyplinujące, podaj przykłady.
W cz.wstępnej: musztra, kolumny, ustawienie grup ćwiczących przy przyrządach oraz zmiany grup do ćwiczeń, noszenie, ustawianie przyrządów i sprzętu gimnastycznego.
13. Podaj komendy do utworzenia kolumny czwórkowej szachowej z dwurzędu.
Kom Ido dwóch odlicz, Kom II kolumna ćwiczebna-lewy rząd dwa kroki dostawne w lewo, prawy dwa kroki w prawo - marsz, Kom III jedynki krok w lewo, dwójki krok w prawo-marsz.
14. Wymień podstawowe pozycje wyjściowe do ćwiczeń kształtujących.
pw w staniu , w klęku, w siadzie, w leżeniu , w podporze
15. Podział skoków złożonych.
a)skoki podstawowe: kuczny, ugięty, klęczny, rozkroczny, lotny b)skoki różne: zawrotne, odwrotne, c)skoki obrotowe: skok z przewrotem w przód, s przerzutem na karku, na głowie, s przerzutem w przód, d)skoki łączne: naskok do stania na rr i zeskok kuczny, naskok do stania na rr i zeskok ugięty.
16. Metodyka nauczania przerzutu bokiem. Pomoc i ochrona.
Metodyka: przysiad wykonany mocnym odbiciem kolejne ustawienie przed sobą w linii prostej rąk i stóp, tułów załamany; w skłonie podpartym-wysokie przeskoki z nogi na nogę; przeskoki zawrotne nad ławeczką gimnast z oparciem rak o przyrząd; te same przeskoki ponad współćwiczącym znajdującym się w klęku podpartym z oparciem rąk o podłoże;
Pomoc: stanie na rękach w rozkroku - z pomocą jednego lub dwu współćwiczących przenoszenie ciężaru ciała z ręki na rękę; przerzut bokiem przy pomocy współćwiczącego, który chwyta z tyłu skrzyżnie za biodra i pomaga przy wykonywaniu.
17. Co zawiera regulamin zawodów?
Cel zawodów, miejsce i termin zawodów ,organizator zawodów, program zawodów, zasady uczestnictwa klasa wiek płeć, sposób i termin zgłoszenia zawodników, sposób przeprowadzenia zawodów, sposób wyłonienia zwycięzców, sposób i formy nagradzania, zasady finansowania, sprawy różne.
18. Wymień tytuły i autorów przynajmniej czterech podręczników, z których przygotowywałeś się do egzaminu z gimnastyki.
L.Mazurek Gimnastyka podstawowa słownictwo, systematyka, metodyka; Fazanowicz J gimnastyka na przyrządach; K.Barański, Janowski, A.Mazur, B.Morzycki Technika i metodyka nauczania podstawowych ćwiczeń gimnastycznych; T.Mieczkowski: Akrobatyka;; J.Lechowski Sport w szkole.
19. Omówić założenia systemu i metody Fryderyka Jahna.
Był twórcą systemu niemieckiego w którym ćwiczenia na przyrządach zajmowały centralne miejsce w przygotowaniu militarnym niemieckiego społeczeństwa. John kładł nacisk na wyrobienie wśród ćwiczących solidarności, poczucia własnej wartości i sprawności ruchowej. Poświęcał wiele uwagi na przygotowanie instruktorów gimnastyki. System uwzględnia wycieczki, gry ruchowe, musztrę.
20. Wymienić przedstawicieli gimnastyki w Polsce w okresie międzywojennym.
Walery Sikorski; prof. W Piasecki; J. Fazanowicz. H. Kuczalska , M. Gabertner , J. Maj , R. Kozłowski , E. Cenar , K. Wyżykowski , H. Jordan , R. Czyżewski , W. Siekorski ,
21. Podać konkurencje występujące w sportach gimnastycznych.
Gimnastyka sportowa: Kobiety: ćw wolne, ćw na równoważni ,na poręczach, skok. Mężczyźni: ćw wolne, drążek, poręcze symetryczne, kółka, koń z łękami, skok.
Akrobatyka: skoki akrobatyczne: k i m ;ćw dwójkowe: k i m mieszane; ćw zespołowe: k-trójkowe; m-czwórkowe; skoki na trampolinie - k i m; skoki synchroniczne k i m.
Gimnastyka artystyczna: ćw ze skakanką, orręczą, piłką, wstążką, maczugami, układy zbiorowe 6 zawodniczek.
22. Podział i rodzaje ochrony oraz przykład samoochrony.
Ochrona bierna - zabezpieczenie miejsca ćwiczeń ( materac , maty) . Ochrona czynna - pomoc podtrzymywanie, ochrona właściwa , samoochrona . Przykład : stanie na rękach w momencie padania zwrot na PR lub LR powrót do staniana NN
23. Podać komendy do utworzenia kolumny czwórkowej z dwuszeregu oraz powrót z kolumny czwórkowej w dwuszereg.
KomI: do dwóch odlicz. Kom II kolumna ćwiczebna -marsz .a) pierwszy szereg maszeruje dwa kroki: raz dwa b) dwójki pierwszego i drugiego szeregu występują krok w przód: trzy
24. Wymienić przykłady ćwiczeń tułowia w znanych płaszczyznach.
Płaszczyzna czołowa-skłony w p i l, podpór bokiem, opady T; Płaszczyzna strzałkowa skłony T w przód w tył ,opady w przód i tył, ćw na mm brzucha.
25. Omówić różnice między wznosem a wymachem.
Wznos to ruch RR z położenia niższego do wyższego, a wymach to płynny ruch z położenia wyjściowego do określonego położenia.
26. Wymienić podstawowe pozycje wyjściowe do ćw. kształtujących.
Pozycja wyjściowa w staniu (zasadnicza, zasadnicza o stopach zwartych, pozycja równoważna, w rozkroku ,pozycja kroczna),klęku, siadzie (na ławeczce okroczny, skrzyżny, klęczny, ugięty ,prosty, s prosty w rozkroku) leżeniu ,podporze.
27. Opisać ustawienie ćwiczącego: pobok oraz poprzek.
Pobok - ustawienie w którym linia barków ćwiczącego jest równoległa do drugiej osi przyrządów.
Poprzek - ustawienie w którym linia barków ćwiczącego jest prostopadła do drugiej osi przyrządu.
28. Rodzaje chwytów przyrządu.
Nachwyt; podchwyt; dwuchwyt; chwyt zewnętrzny, wewnętrzny
29. Omówić różnice między: półzwisem a podstawą zwieszoną.
Postawa zwieszona - ćwiczący w pozycji stojąc jest w opadzie w przód, tył lub bok trzyma się rr przyrządu a jego stopy są w płaszczyźnie pionowej przechodzącej przez punkty chwytu;
Półzwis - jest to położenie w którym ciężar ciała jest utrzymywany przez RR, przy czym nogi są oparte o podłoże lub przyrząd albo przez współćwiczącego.
30. Podać różnice między wymykiem i wspieraniem.
wymyk wejście ze zwisu do podporu dążąc nogami w przód z przeniesieniem środka ciężkości ciała ponad osią chwytu dłoni, wspieranie - przejście ze zwisu do podporu dążąc głową w przód.
31. Podać różnice między skokami prostymi i złożonymi.
skoki proste występuje: odbicie. lot, lądowanie np. S wzwyż, w dal. skoki złożone występują odbicie dwie fazy lotu i lądowanie.
32. Rodzaje zwisów.
Zwis skulony, z przewrotny ,z w oparciu na RR, z przerzutny, z zaczepieniem na podudziach.
33. Podział akrobatyki sportowej i krótka charakterystyka.
1.Skoki akrobatyczne na ścieżce kobiet i mężczyzn,
2.Skoki na batucie K i M,3.Skoki synchroniczne K iM,4.Cw.dwojkowe K iM, mieszane, 5. Ćw. grupowe(piramidy)6. trójkowe K i M, czwórkowe M
34. Wymienić błędy w sędziowaniu.
błąd mały-0,1-0,2pkt;średni-0,3-0,5pkt;duży-0,6-0,8-10pkt.
35. Metodyka nauczania wymyku.
Drążek niski a następnie średni:
1. Prawidłowy podpór,
2. Z podporu odmyk w przód o nogach ugiętych a potem wyprostowanych
3. Na jednej żerdzi poręczy ustawionych równolegle do drabinek lub z pomocą laski stojąc przed drabinkami-wymyk z naprzemianstronnym chodem po szczeblach drabinek
4. Z postawy stoją wymyk za pomocą skośnie ustawionego przyrządu np. ławeczki, pokrywy od skrzyni
5. Z postawy stojąc wymyk z odbicia na przemian nóż do podporu z pomocą współćwiczącego a następnie samodzielnie.
36. Metodyka nauczania przerzutu w tył.
Do nauczania należy uwzględnić trzy fazy: przygotowanie do przerzutu, skok w tył na ręce (przerzut w tył z fazą lotu); zeskok z rąk na nogi (korbet), do opanowania każdej należy stosować odpowiednie ćwiczenia pomocnicze. Najpierw należy nauczyć pierwszej i trzeciej a następnie przerobić ćwiczenia pomocnicze do drugiej fazy a w końcu wykonywać skok w całości.
37. Opisać ochronne stania na barkach na poręczach symetrycznych.
Ochraniający stoi obok poręczy. Przy wznosie nóg w górę obserwuje ćwiczącego i w razie wytrącenia równowagi łagodzi upadek na lub między żerdzi podtrzymaniem oburącz pod plecy lub pod klatkę piersiową.
38. Opisać ochronę przerzutu w przód.
Ochraniający podtrzymuje za nogi zabezpieczając przed upadkiem na plecy.
39. Rozwój gimnastyki w Polsce w okresie międzywojennym.
40. Wymienić konkurencje sportów gimnastycznych występujących w I.0.
Mężczyźni: gim sportowa :wielobój indywid, drużynowy, ćw wolne, poręcze, drążek, koń z łękami, skok przez konia, kółka; batut.
Kobiety: wielobój indywidualny, drużynowy, ćw na poręczach ,równoważnia, skok; batut; gim artystyczna: indywidualnie, drużynowo.
41. Zachowując zasady opisu ćwiczeń kształtujących ułożyć cztery ćwiczenia.
42. Podaj definicję:
- Kołowrotu, - Wymyku, - Wspierania.
Wymyk - wejście z półzwisu do podporu dążąc nogami w przód z przeniesieniem środka ciężkości ciała ponad osią chwytu dłońmi.
Wspieranie - przejście ze zwisu do podporu dążąc głową w przód.
Kołowrót - obrót ciała wokół osi łączącej miejsca chwytu.
43. Metodyka nauczania przewrotu w przód (min. 5-ęć ćwiczeń).
Pierwsze próby przewrotów można wykonywać z pozycji skłonu podpartego w małym rozkroku który zezwala na silne pochylenie głowy w przód i oparcie się karkiem o podłoże, takie położenie powoduje utratę równowagi padanie ciała w przód, przejście na zaokrąglone plecy powinno być miękkie, po kilku próbach przewrotu należy przejść do przewrotu z przysiadu. Nauczanie przewrotu ułatwia zastosowanie pochylni wykonywanie przewrotu z góry na dół.-ćwiczenia do przewrotu w przód: przetoczenia w tył i przód; przewrót w przód ze skłonu podpartego w rozkroku o nogach złączonych; przewrót w przód z wagi przodem do różnych pozycji końcowych, przewrót w przód z rozkroku do rozkroku, kilka przewrotów w przód z przysiadu.
44. Podaj nazwiska 3 - ech znanych Ci mistrzów świata l.O. w gimnastyce sportowej.
Andriew Nikołaj, Caslavska Vera, Aleksiej Nemow, Witalij Szczerbo, Igor Korobczyński, Tatiana Gustu, Kim Zmeskal, Lu Li, Helena Rakoczy
45. Co to jest skok złożony.
Skok złożony - skoki w których występuje: odbicie, dwie fazy lotu i lądowanie.
46. Różnica między skokiem zawrotnym, a odwrotnym.
Skok zawrotny w podporze zeskok, przy którym ćwicz jest zwrócony przodem do przyrządu, a odwrotny jest zwrócony tyłem do przyrządu.
47. Podaj różnicę między siadem krocznym, a „szpagatem"
Szpagat - to siad kroczny, w którym ćw. wykonuje prostymi NN max siad wykr-zakr, aż do podporu o podłoże tylną powierzchnią nogi wykrocznej i przednią pow. nogi zakrocznej. Siad wyk-zak to siad prosty jednonóż w którym druga noga w max rozkroku zgięta w kolanie opiera się wewn. powierzchnią o podłoże
48. Różnica między wznosem, a wymachem.
wznos - ruch RR z położenia niższego do wyższego
wymach - ruch RR z położenia wyjściowego do określonego położenia z bezpośrednim powrotem po tej samej drodze do położenia wyjściowego.
49. Różnica między unikiem, a wypadem.
Wypad - pozycja wykroczna lewą, prawą nogą w której ciężar ciała spoczywa na nodze ugiętej w wykroku z częściowym obciążeniem prostej nogi zakrocznej, wspartej całą stopą o podłoże. tułów ćwiczącego ustawiony jest skośnie przodem do podłoża stanowi przedłużenie nogi zakrocznej. Stopy i RR jak w postawie zasadniczej.
Unik - przeniesienie nogi prostej w kolanie w tył z oparciem palcami o podłoże, z równoczesnym ugięciem nogi postawnej. Tułów w przedłużeniu nogi zakrocznej przodem do podłoża
50. Główne założenia - przedstawiciele systemu gimnastyki niemieckiej.
Przedstawiciele :J.Christoph, Fredrich Guts-Muths; Vieth, F.Johna. Adolf Spiess ,Ernst Eiselen.
51. Podział półzwisów.
Podział półzwisów: I. postawa zwieszona, przodem, tyłem ,bokiem; II pozycja zwieszona, stanie zwieszone, przysiad półprzysiad, klęk, siad zwieszony; III rodzaje półzwisów: półzwis postawny, przodem, tyłem, bokiem, łukiem, przodem ugięty; półzwis leżąc, przodem, tyłem, bokiem, przodem łukiem, półzwis leżąc przodem tyłem bokiem łukiem skośnie; półzwis leżąc na podudziu wew,zewn.
52. Definicja i podział podporów.
Podpór - pozycje i ćwiczenia gimnastyczne w których ciężar ciała jest w całości podtrzymywany siłą prostowników ramion i mm obręczy kończyny górnej, przy czym górna część klatki piersiowej znajduje się powyżej punktów podparcia dłońmi.
Podział: podpory postawne: podpór postawny przodem, przodem łukiem, bokiem, bokiem łukiem, tyłem o nogach ugiętych, tyłem;
podpory leżąc: na czworakach, klęk podparty, podpór leżąc przodem, przodem łukiem, bokiem łukiem, bokiem, tyłem, tyłem o nogach ugiętych;
podpory zwieszone: podpór zwieszony przodem, przodem łukiem, bokiem, bokiem łukiem, tyłem o nogach ugiętych, tyłem
53. Wymień przyczyny wypadków w gimnastyce.
a) z winy ćw. nieuwaga, opóżniona spostrzegawczość, brak opanowania, nie słuchanie zaleceń naucz. b) z winy trenera - brak znajomości ćw., brak nauczania metodycznego, niedostosowanie ćw. do możliwości, złe objaśnienia, zła organizacja zajęć, brak ochrony. c) z pow. techn. - wadliwa konstrukcja i wytrzymałość przyrządów, złe ich ustawieni, zły stan urządzeń.
54. W którym roku odbyły się mistrzostwa polski. - w 1935 w W-wie.
55.Podstawowe błędy przy nauczaniu wymyku.
Prostowanie RR w momencie wymyku, odchodzenie nogami od drążka, opuszczanie głowy, zbyt szybki skłon głowy w tył, uginanie nóg w stawach kolanowych, przedwczesny wyprost T, wadliwy podpór.
56. Błędy przy skoku przerzutem
Naskok na RR poniżej 45, po naskoku do stania ugięte RR, podczas naskoku na ręce wychylenie barków w przód, naskok do stania na rękach o ugiętym T.
57. Błędy przy przerzucie bokiem.
Oparcie RR nie na linii NN, brak pełnego zamachu, załamanie w stawach biodrowych, ugięcie RR, ugięcie NN w st. kolanowych, łączenie NN w staniu na RR, brak kolejnego postawienia RR i NN.
58. Błędy przy salcie w tył.
Wychylenie T w przód przy zamachu RR, słabe odbicie z NN, brak szybkości obrotu.
59. Asekuracja - kołowrót okroczny - ochraniający staje z boku przy ćwiczącym po stronie nogi zakrocznej. Jedna ręką (pod gryfem drążka) trzyma ćwiczącego za przegub a druga podtrzymuje go za plecy, pomaga przy przeniesieniu ciała do przodu.
60. Asekuracja - salto w przód - pierwsza faza pomoc, druga faza jedna ręka podtrzymujemy pod plecy, w przypadku niedokręcenia lub pod klatkę piersiowa w przypadku obniżenia.
61. Asekuracja - przerzut bokiem - asekurujący stoji za ćwiczącym z tyłu chwyta za biodra unosząc w górę(chwyt skrzyżny).
62. Asekuracja przerzut w przód - asekurujący stoi z boku przytrzymuje ćwiczącego jedna ręką pod plecy a druga za ramie.
63.Metodyka kołowroty krocznego -z postawy zwieszonej przodem na niskim drążku odbiciem obunóż, wyskok w górę do podporu przodem, -przemachy n do podporu krocznego, -z podporu krocznego na niskim drążku odmyk w przód do zwisu przeżutego krocznego, -z podporu krocznego na niskim drążku kołowrót kroczny w przód do podporu krocznego, z pomocą, -jw. Tylko na drążku wysokim.
64. Metodyka kołowrotu w tył, -z podporu przodem na niskim drążku załamanie się w biodrach, odepchnięcie nn od drążka, odmach w tył do zeskoku, - jw. Ale do podporu przodem o załamanych biodrach, powrót do podporu przodem, -z podporu przodem odmach kołowrót w tył o załamanym t w stawach biodrowych, -jw. O tułowiu prostym z pomocą do podporu przodem, -jw. Samodzielne a potem na drążku wysokim.
65. Metodyka skoku kucznego. -z postawy poprzek odbicie obunóż - podskoki obunóż unoszeniem kolan, z podporu leżąc przodem odbicia palcami nn, -skok zajęczy na kilka materacy z doskokiem na dalsze części materaca do przysiadu podpartego, -skrzynia 4 cz. W szerz - z miejsca naskok kuczny na nią do przysiadu podpartego, zeskok w bok z dynamicznym odbiciem nn i rr, -z rozbiegu naskok na odskocznie przez oparte na skrzynie materace, odmach nn w tył, zeskok na odskocznie, -jw. Tylko z poprzeczką lub sznurkiem, -skok kuczny (skrz. Wszerz) z asekuracja, potem bez.
66. Metodyka skoku rozkrocznego, -z postawy podskok w marszu w górę z rozkrokiem w locie, -nn złączone, przeskok przez piłkę lekarską z rozkrokiem nn w locie, -z podporu leżąc przodem, przez odbicie palcami nn unieść biodra w górę, wykonać skłon T w przód podparty w rozkroku, -przeskok rozkroczny przez partnera, -kilka podskoków w tempie następnie przeskok rozkroczny, -skok rozkroczny przez kozła.
67. Metodyka stania na rr, -z uniku podpartego przodem, wypady proste n w górę w tył (rr naprężona ustawione na szerokość barków, głowa nieznacznie uniesiona, wzrok skierowany na dłonie), -z uniku podpartego przodem-zamachem zmiana nn w górze, -z podporu przodem-stanie na rr za pomocą współćwiczącego, -z przysiadu podpartego.
68. Przedstwiciele systemów gimnastycznych, twórców za granicą
a) system szwedzki - P.H.Ling , H.Ling ,
b) system niemiecki - F.L. John , A.Spiess
c) system rosyjski - P.F. Leshaft ,
d) system czechosłowacki - M. Tyrys
e) system duński - Niels-Buch , A .Bertham
f) system francyski - G. Demeny , G. Herbert
2