Grupa |
Ćwiczenie |
Ocena |
Data |
|
Spektrofotometria w świetle widzialnym. Absorpcjometria. |
|
|
Wstęp:
Metody spektrofotometrii w świetle widzialnym polegają na pomiarze absorpcji promieniowania elektromagnetycznego. W podanym zakresie promieniowania zjawisko absorpcji jest związane z przejściami miedzy poziomami elektronów powłok zewnętrznych i zmianą energii cząsteczki lub atomu. Gdy wiązka promieniowania monochromatycznego przechodzi przez warstwę roztworu, wówczas wychodzące promieniowanie jest osłabione w stosunku do padającego. Promieniowanie o natężeniu I0 ulega częściowo odbiciu lub rozproszeniu, częściowo pochłonięciu, a część tylko przechodzi przez roztwór.
I0=Ir+Ip+It
Gdzie : Ir - natężenie promieniowania rozproszonego i odbitego
Ip - natężenie promieniowania pochłoniętego
It - natężenie promieniowania przechodzącego przez roztwór
W przypadku roztworów nie zawierających zawiesin wartość Ir jest niewielka i można ją zaniedbać.
I0=Ip+It
Znając wartość I0 i It można obliczyć Ip. Natężenie światła przechodzącego Ip zależy od natężenia źródła światła I0 i grubości warstwy roztworu. Zależność tę można wyrazić wzorem Lamberta:
It=I0 10-kb (4)
Gdzie: b - grubość warstwy roztworu
k - współczynnik proporcjonalności
Podobna zależność istnieje między natężeniem światła przechodzącego It, a stężeniem substancji barwnej c w roztworze. Zależność tę opisuje prawo Beera :
It=I0 10-kc (5)
Gdzie : k - współczynnik proporcjonalności
Zestawiając równania (4) i (5) otrzymuje się równanie Lamberta - Beera :
It=I0 10-abc
Gdzie : a - współczynnik absorpcji
Jest to podstawowe prawo spektrofotometrii absorpcyjnej. Wyrażenie It/I0 nazywamy przepuszczalnością lub transmitacją T :
T=It/I0
A logarytm odwrotności tego wyrażenia nazywamy ekstynkcją lub absorbancją :
A= log I0/It = abc
Wykonanie ćwiczenia:
Przygotowujemy roztwór roboczy zawierający 0.01 mg Mg / ml. W tym celu odpipetowaliśmy 2 ml roztworu wzorcowego do kolbki miarowej o pojemności 200 ml i uzupełniliśmy wodą destylowaną do kreski.
Do kolbek miarowych o pojemności 50 ml odmierzyliśmy za pomocą biurety : 0, 2, 5, 10, 15, 20 ml roztworu roboczego.
Do kolejnej kolbki o takiej samej pojemności odmierzamy 10 ml wody wodociągowej, w której będziemy badać stężenie magnezu.
Dodajemy do wszystkich kolbek po 2 ml roztworu chlorku wapniowego 2%, 5 ml żółci tytanowej, 5 ml roztworu żelatyny i mieszamy. Dopełniamy wszystkie kolbki wodą destylowaną do objętości około 35 ml.
Mieszając dodajemy kroplami a pipety roztwór NaOH do zmiany zabarwienia, po czym dodajemy jeszcze po 5 ml roztworu NaOH.
Zawartość kolbek mieszamy i uzupełniamy do kreski wodą destylowaną.
Po upływie 15 min mierzymy absorpcję poszczególnych roztworów względem odnośnika o stężeniu Mg równym 0, przy długości fali równej 545 nm.
Lp |
Objętość roztworu roboczego [ml] |
Zawartość Mg w kolbce 50 ml [mg/50 ml] |
Odczytana wartość absorbancji |
Średnia wartość absorbancji |
||
1 |
2 |
0.02 |
0,155 |
0,16 |
0.16 |
0,158 |
2 |
5 |
0.05 |
0.195 |
0,2 |
0,2 |
0,198 |
3 |
15 |
0.15 |
0.41 |
0,41 |
0.41 |
0,41 |
4 |
20 |
0.20 |
0.61 |
0.61 |
0,61 |
0,61 |
5 |
Próbka badana |
0,3 |
0,305 |
0,3 |
0,3016 |
Parametry krzywej wzorcowej ( wykres) :
C = 0,3975A-0,0317
Obliczam zawartość Mg w wodzie wodociągowej :
A = 0,3016
C = 0,3975A - 0,0317
C = 0,3975· 0,3016 - 0,0317
C = 0,088186 [mg/10ml]
C = 8,8186 [mg/l]
1