Qi Gong  i  Tai Chi Chuan

Qi Gong (wym.: czi kung) i Tai Chi Chuan (popularnie: tai chi; wym. taj czi) to dwa zbliżone do siebie systemy ćwiczeń, polegających na wykonywaniu płynnych ruchów ciała w harmonii i integracji ze swoim oddechem. Ćwiczenia wykonywane są jednocześnie w skupieniu i rozluźnieniu ciała, w stanie wyciszeniu umysłu i postawie wewnętrznego uśmiechu. 
Oczywiście zarówno w systemie Qi Gong, jak i Tai Chi, istnieje bardzo dużo stylów i wariantów ćwiczeń. Istotny jest jednak wspólny cel i kierunek tych ćwiczeń.


Jak jest różnica pomiędzy 'Qi Gong' a 'Tai Chi Chuan'

Systemy te są do siebie podobne i jeden wywodzi się z drugiego. Oba pochodzą z Chin. System ćwiczeń Qi Gong jest starszy (datuje siego na kilka tysięcy lat) i zasadniczo skupiony jest na wzmacnianiu zdrowia, wydłużaniu życia oraz rozwijaniu ogólnego potencjału jednostki. 
Powiedzieć można że system Qi Gong stwarza podwaliny pod wszechstronny rozwój duchowy, jak i może być użyteczną formą psychoterapii, polegającej na pracy ze swoim ciałem i oddechem. 
Od strony psychosomatycznej patrząc, wiele zaburzeń emocjonalnych ma swoje odbicie zarówno w napiętym i chaotycznym sposobie oddychania, jak i w nieuświadamianych napięciach fizycznych (mięśniowych).

Tai Chi Chuan jest natomiast pewną modyfikacją systemu Qi Gong - powstało trochę później, z intencja by metody Qi Gong miały użyteczność bojową (by były sztuką walki). 
Tak więc Tai Chi jest w istocie wewnętrznym systemem chińskich sztuk walki, choć jego trening przypomina bardziej balet i taniec, niż dynamiczne formy ataku i obrony. 
Tym niemniej sekwencje Tai Chi zawierają w sobie (zazwyczaj bardzo płynnie wykonywane) techniki bloków i ciosów, techniki kopnięć i techniki uników.

Oba systemy zazwyczaj łączone są z medytacją, która pomaga bardziej wnikliwie obserwować swoje ciało i oddech, zauważać subtelne poruszanie się energii w ciele.
 

zobacz film prezentujący skupione i naturalne ruchy Qi Gong:

W praktyce Qi Gong możemy o kilku podstawowych celach i etapach ćwiczeń. Początkowo zazwyczaj skupiamy się na tym, aby poprzez powolne i skupione ruchy rozwijać zarówno stan rozluźnienia w naszych mięśniach, jak i stan wyciszenia w naszym umyśle. 
Równocześnie zwracamy uwagę, by te powolne i rozluźnione ruchy ciała były zharmonizowane z oddechem; czujemy jednoczesność płynnego ruchu i naturalność swojego oddechu. Inaczej mówiąc ćwiczymy stan, w którym jesteśmy bardziej świadomi swojego ciała i oddechu. 

Oczywiście zarówno ruchy Qi Gong, jak i Tai Chi Chuan, mają pewne znaczenie energetyczne. Dobrane są w taki sposób by prowokować i uaktywniać obieg energii życiowej w naszym ciele. 


Drugim ważnym aspektem ćwiczeń Qi Gong (oraz Ta Chi) jest rozwijanie tak zwanego dolnego Dan Tien (inaczej: hara). 
Jest to miejsce, które jest środkiem ciężkości naszego ciała. Energetyka i sploty nerwowe tego miejsca mają związek m.in. z polączeniem pępowina z organizmem matki podczas zycia płodowego. 

Dolny Dan Tien, wyobrażany np. jako gorąca czerwona kulka, trzy palce pod pępkiem, na osi naszego ciała, wyraża połączenie z naszą witalnością i siłą życia. Jest brama ciała, skontaktowanie się z ziemskim aspektem naszej egzystencji. 
Dzięki kultywowaniu dolnego Dan Tien rozwijamy m.in. in poczucie zakorzenienia w codzienności i mocnego stąpania po Ziemi. 

W systemie Qi Gong kultywuje się także tzw środkowy Dan Tien (centrum serca odpowiedzialne za relacje interpersonalne i świadome aspekty umysłu) i górny Dan Tien odpowiedzialny rozwój intuicji duchowej. 

Kolejny istotny element kultywacji energii to budzenie orbity Mikrokosmosu (nazywanej in. małym niebiańskim kręgiem). Jest to połączenie tylnego kanału energii (Du Mai) biegnącego po plecach, z przednim kanałem energii (Ren Mai) biegnącym z przodu ciała. Oba kanały biegną dokładnie przez środek (przez oś symetrii ciała) i łączą się w punkcie w kroczu oraz w miejscu, gdzie język dotyka górnego podniebienia (w ułożeniu medytacyjnym, czyli u nasady górnych zębów). 
Nazwa "Mały Niebiański Obieg" wyraża porównanie odczucia przepływu energii w ciele do obrotów ciał niebieskich; energia po orbicie Mikrokosmosu krąży podobnie jak Księżyc obiega planetę Ziemię.

Mały Obieg dotyczy połączenia kanału tylnego z przednim, zaś Wielki Obieg ma związek z połączeniem tych dwóch kanałów i wszystkich meridianów. 
Regularne wykonywanie małego obiegu daje bardzo konkretne odczucia zapanowania nad ciałem i przekroczenia go. Głównym kierunkiem obiegu jest ruch energii do góry pleców i opadanie energii w dół z przodu ciała - do dolnego Dan Tien. 
Ćwiczenie to wpływa m.in. odmładzająco i regenerująco na organizm człowieka. 


Oprócz ćwiczeń ruchowych wykonuje się także ćwiczenia statyczne. Przykładem mogą być tu ćwiczenia oddechowe. Np. podstawowe ćwiczenie oczyszczająco-energetyzujące. 
Na wdechu skupiamy się na pobieraniu energii (chi) ze wszystkich stron naszego ciała. Wdychamy tą energie nie tylko płucami, ale skupiamy się, że pobieramy ja także wszystkimi porami skóry. Na wydechu skupiamy się, że uwalniamy się ze zużytej energii; mamy intencję, że wyrzucamy tę niepotrzebna zużytą energie aż poza atmosferę Ziemi. 
Podczas tego ćwiczenia skupiamy się, że cały Kosmos wypełniony jest jasny biały światłem.

 Rafał Seremet

---