Damian Skolmowski Kl. 4 B
Temat: Język w piosenkach hip-hopowych i jego funkcje w przedstawianiu rzeczywistości. Dokonaj analizy wybranych tekstów.
BIBLIOGRAFIA
Literatura podmiotu:
1. Bisz - „Wilk chodnikowy”
2. Eldo - „Opowieści z 1001 nocy”
3. Hemp Gru - „Nienawiść”
4. LaikIke1 - „Bajera””
5. Pezet - „Slang 2”
6. Sokół i Marysia Starosta - „Myśl Pozytywnie”
7. Słoń - „Demonologia”
Literatura przedmiotu:
Andrzej Cała, Radosław Miszczak: Leksykon muzyki hiphop: beaty, rymy, życie; Wydawnictwo: Kurpisz, Poznań 2005
Piotr Fliciński, Stanisław Wójtowicz: HipHop. Słownik; Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008
Basia Adamczyk, Piotr Tarasiewicz: Encyklopedia Polskiego HipHopu Wydawnictwo: In Rock, Warszawa 2004
Językowy obraz pokolenia w tekstach piosenek hip-hopowych - czyli kilka słów o podkulturze blokowisk
http://www.szkolnictwo.pl/index.php?id=PU8284
Ramowy plan wypowiedzi:
Teza: Wieloaspektowy język w utworach hip-hopowych rozpatrywany na różnych płaszczyznach - od ulicy do poetyki.
Wstęp: Krótka prezentacja rapu, jako gatunku muzycznego:
Geneza Rapu w Stanach Zjednoczonych
Geneza Rapu w Polsce
Rap jako oryginalny, nowy i ciągle rozwijający się gatunek muzyczny dający wiele możliwości do badania go (stąd wybrany temat)
Złożoność Środowiska hiphopowego, wymagającego odpowiedniej wiedzy do adekwatnej oceny
Rozwinięcie:
Omówienie języka i slangu ulicznego na podstawie utworów „Bajera” oraz „Slang 2”:
Bogactwo ulicznego języka
Różnorodność w pozornej prostocie
Konieczność orientacji zawiłej w strukturze slangu
Dwie płaszczyzny wulgaryzmu - jako przemyślany przebieg artystyczny (utwór „Myśl pozytywnie”) oraz ekspresja intensywnych emocji (utwór „Nienawiść”)
„Myśl Pozytywnie” jako odzwierciedlenie rzeczywistej obecności wulgaryzmu w języku potocznym / powszednim
Znaczenie roli wulgaryzmu jako przekaźnika artystycznego
Nietypowa konwencja, nieoczekiwana przez odbiorcę
„Nienawiść” ukazanie źródeł stereotypowego postrzegania języka danej subkultury w kontekście muzyki
Odwzorowanie języka marginesu
Zaawansowana poetyka i bogactwo środków stylistycznych w utworach Eldo („Warszawska Jesień”, „Tańczę z nią”) oraz Bisza.
Niekonwencjonalne (z punktu nieświadomego odbiorcy) rozważanie muzyce i ulicznych korzeniach
Środki artystyczne porównywalne do tych w poezji
Artysta / wykonawca jako osoba wrażliwa i skłonna do wyrażania swoich uczuć, przemyśleń
Turpizm w utworach Słonia:
Gwałtowność i szokująca treść działająca na odbiorcę
Sięgnięcie po niekonwencjonalne rozwiązanie, budzące skrajne reakcje u odbiorców (fani, oraz zdecydowani przeciwnicy)
Przedstawienie rzeczywistości w „krzywym zwierciadle” turpizmu
Obalenie fałszywych i wygodnych mitów za pomocą brualnego przekazu
Podsumowanie:
Konieczność rozpatrywania rapu na wielu poziomach
Wzrastająca rola rapu jako czynnika kulturotwórczego, szczególnie pośród młodzieży
Rap jako współczesna forma dla poezji
Rap jako narzędzie do przekazywania treści niewygodnych
Rap jako środek zrozumienia zjawisk w pewnych grupach społecznych
Rap jako uniwersalne narzędzie do zabawy językiem