W labiryncie życia wychodzimy z ukrycia............................;|

Nie zasłaniając się snem.......................<buja w oblokach>

między noca a dniem..............

błądzimy ... <róża> szukając właściwej drogi

ocierając się o różne progi ...................................... nie wiedzieć dlaczego??.............................................................??

nie wiedzieć czemu.........................??...................................

błądzimy Mója Droga.nieraz zagubieni......<róża>jak w pajczej sieci<olaboga>jak male dzieci.boimy sie zmian..................boimy sie ran...........................ale nie martw sie to normalnejestesmy ludzmi z kewi i kosci..........i trzeba pamietac jedno................ze nasze cierpienia sa nic nie warte i takie male....do Cierpien <serducho>innych ludzi

---