Dysocjacja elektrolityczna (jonowa) - rozpad związków na jony w wyniku oddziaływań między substancją rozpuszczoną rozpuszczalnikiem .
Mocne kwasy- kwasy, które w roztworach (przy dostatecznie dużym rozcieńczeniu) całkowicie dysocjują na jony, tj. ich stopień dysocjacji elektrolitycznej jest równy 1.
HI,HCl, HBr , HNO3, H2SO4, HClO4
Mocne zasady - łatwo ulegają dysocjacji (miarą mocy zasad jest wartość ich stałej dysocjacji). Są to wodorotlenki litowców i berylowców oprócz berylu i magnezu (czyli te z 1 i 2 grupy)
Słabe zasady - reszta wodorotlenków
Kwasy słabe ulegają dysocjacji w znacznie mniejszym stopniu: tylko niewielki ułamek cząsteczek rozpada się na jony, a reszta pozostaje w roztworze pod postacią cząsteczek niezdysocjowanych. Do kwasów słabych zaliczamy: HF, HNO2, H2SO3, H2CO3.
Sole- Sole powstają z metalu wodorotlenowego oraz reszty kwasowej.
Nazwy soli tworzy się od nazwy reszty kwasowej(z uwzględnieniem wartościowości) i z nazwy metalu (z uwzględneniem wartościowości).
Nazwy soli kwasów tlenowych mają końcówkę -an, a kwasów beztlenowych -ek.