Sposób konstruowania refleksji przez Ariesa.
Aries stopniowo wybierał i sporządził pewne zespoły dokumentacyjne : literackie , liturgiczne, testamentowe , epigraficzne i ikonograficzne.
Nie korzystał z nich oddzielnie i kolejno - nie zamierzał wyciągać z nich ogólnych wniosków, lecz sięgał do nich równocześnie próbując trzymać się pierwotnie założonej hipotezy ,a mianowicie , że istnieje związek pomiędzy stosunkiem do śmierci a świadomością, stopniem rozumienia bytu.
Ta hipoteza wyznaczyła mu szlak ,którym podążał do końca swojej pracy. Stworzył dzięki niej pewną siatkę , która umożliwiła mu odczytanie zaszyfrowanych przesłanek , w innym przypadku niezrozumiałych albo odrębnych , nie mających ze sobą związku.
Jednak w czasie pracy z wykorzystaniem ogromnej ilości uprzednio zebranego materiału jego pierwotne założenie okazało się za wąskie. Pojawiło się wiele innych systemów pytań i wyjaśnień przydatnych do porządkowania bezkształtnej masy informacji o śmierci w ubiegłych stuleciach.
Naczelną hipotezę wzbogacił o cztery psychologiczne parametry ,których wariacje rządzą tą ogromną przestrzenią danych. Tymi parametrami są :
Świadomość siebie,
Obrona społeczeństwa przed dziką naturą ,
Wiara w dalsze życie po śmierci,
Wiara w istnienie zła .
Wyodrębnił także pięć wzorców śmierci , którym odpowiadają nazwy poszczególnych części książki :
Umrzemy wszyscy czyli śmierć oswojona,
Własna śmierć , ( XII w. - XV w. )
Śmierć długa i bliska , ( XVI w. - XVIII w. )
Twoja śmierć, ( XIX w. )
Śmierć na opak . ( XIX w. - XX w . )
( okresy występowania danych wzorców śmierci podane w nawiasach są czysto modelowe, ciężko jest się doszukać w tej zapyziałej książce jakichś konkretów - jak ktoś czegoś nie łapie to niech wali info na gg/tlen , o ile mi będzie działać bo znów jakaś burza magnetyczna zaczyna szaleć )
PJ2099