Dwa podstawy poznawcze uczniów:

1. Empiryzm Epizodyczny EE

2. Konstrukcjonizm Kumulatywny KK

EE izolowane doświadczenie, brak wskazówek na dalszą drogę, nic nie wynika, chęć dojścia do celu bez zastanowienia się nad tym jaką droga do niego prowadzi

KK kolejne doświadczenia budowane są na poprzednich, daje to możliwość stawiania kolejnych kroków w sposób logiczny; dochodzi do tego, że podmiot konstruuje drogę do celu wykorzystując poprzednie doświadczenia inaczej mówiąc jest to uczenie się autonomiczne - uczeń sam steruje swoją nauką

Transfer niespecyficzny

- przeniesienie doświadczeń i umiejętności

z jednej dziedziny na inną

!!! Daj swoim uczniom przekonanie, że materiał który przekazujesz ma swój porządek. !!!

IDEA UCZENIA SIĘ SAMO NAGRADZAJĄCEGO SIĘ - tu jest motywacja wewnętrzna

Naturalny pęd do kompetencji - wiem i to daje mi poczucie pewności siebie bezpieczeństwo

Źródło poczucia bezpieczeństwa : Wewnętrzne (ja wiem, motywacja jest we mnie)

Zewnętrzne (szukam kogoś lub czegoś co za mnie

będzie wiedział, jest to poza mną)

Kiedy się kończy proces (akt) edukacyjny?

Bruner jest przeciwnikiem nauczania bezkresnego ( nie widać końca), dlatego powinny pojawiać się interwały wtedy uczeń doświadcza że robi postępy, staje się mądrzejszy

Nazywa się to personalizacją wiedzy i umiejętności.

Personalizacja wiedzy i umiejętności może być rozumiana na dwa sposoby:

1. gdy uczeń traktuje zdobytą wiedze jako swoją indywidualną, niepowtarzalną własność

2. jeżeli uczeń potrafi posługiwać się indukcją = dla danego jednostkowego przykładu potrafi wskazać ogólną regułę

3 grupy warunków dzięki którym może zaistnieć personalizacja wiedzy:

1. intelektualne [erudycja, tryb hipotetyczny, warunki jakie stwarza szkoła]

2. społeczne [zasada minimalnego wspierania ucznia, nasilający się transfer odpowiedzialności za uczenie się od nauczyciela do ucznia]

3. emocjonalne [odwaga zmierzenia się z trudnościami]

---