Ochrona własności intelektualnej 09.11.08
Prof. Anna Gołębiowska
23.11.08 zaliczenie ustne (z zeszytu mamy się nauczyć)
24.01.09 wpisy o godz. 10:00
Urząd harmonizacji rynku wewnętrznego alicante:
urząd posiada osobowość prawną, samodzielność finansową i administracyjność a także samodzielność budżetową
przed tym organem przewidziano postępowanie trójinstancyjne
od decyzji urzędu jako pierwszej instancji przysługuje odwołanie od utworzonej przy nim tzw. izby odwoławczej, skolei skargi na orzeczenie tej izby można kierować do Trybunału Sprwiedliwości Wspólnot Europejskich
Postępowanie rejestracyjne. Zgłaszający może złożyć wniosek do urzędu w Hiszpanii lub do urzędu krajowego. W drugim przypadku przez 2 miesiące ponosi on ryzyko nie przekazania zgłoszenia do alicante.
Zgłoszenie powinno zawierać:
wniosek o rejestrację znaku wspólnotowego
dane zgłaszających
wykaz objętych znakiem towarów lub usług według tzw. Klasyfikacji nicejskich
zdjęcie znaku z ewentualnym opisem
dowód wpłaty
Urząd przeprowadza badanie zgłoszenia oraz występowanie ewentualnych przeszkód. W razie uchybień zgłaszający powinien mieć możliwość ich uzupełniania oraz zajęcia stanowiska. Jeśli zgłoszenie spełnia wymogi to jest publikowane w dzienniku urzędowym. Sprzeciw można wnieść w dowolnym języku urzędowym w ciągu 3 miesięcy od daty publikacji zgłoszenia. Powinien on być gotowy ze stosowną dokumentacją i opłatą 350 euro. Na żądanie urzędu należy uzupełnić materiał dowodowy i zasięgnąć opinii ekspertów.
Wspólnotowe prawo znaków towarowych opiera się na następujących zasadach:
zasada autonomii - stanowi ona, że skutki wspólnotowego znaku towarowego określane są wyłącznie przez rozporządzenie. Znak taki podlega własnej, autonomicznej i wyłącznej regulacji, dlatego też nie należy odwoływać się do systemów krajowych. Wyjątki od tej zasady przewidziane są w kwestiach gdzie rozporządzenie odsyła wyraźnie od odpowiednich postanowień prawa krajowego. Dotyczy to głównie zagadnień dotyczących procedury w sferach skuteczności i naruszenia znaku wspólnotowego. W szerszym zakresie odnosi się do zagadnień materialnych, zwłaszcza unieważnienia praw z rejestracji znaku wspólnotowego związanego z krajową ochroną nazwy wizerunku, praw własności intelektualnej i przemysłowej, przy czym przepisy krajowe mogą być uzupełniające wobec rozporządzenia
zasada jednolitości - oznacza, że postanowienia omawianej regulacji obowiązują w całym zakresie z uwzględnieniem procedur i skutków na całym terytorium Unii Europejskiej. Tak więc zarówno rejestracja, oddalenie bądź przedłużenie obowiązuje na całym terytorium Unii Europejskiej. Rejestracja znaków może zostać oddalona jeżeli znak wspólnotowy koliduje z chronionym znakiem krajowym a uprawniony podmiot wniesie sprzeciw
zasada współistnienia - oznacza, że wspólnotowy znak jest chroniony obok prawa krajowego a więc równolegle, czyli nie wyklucza jego stosowania i nie zastępuje jego przepisów, oznacza to, że omawiane rozporządzenie wprowadza wyjątek, po pierwsze stanowi wyjątek do pierwszeństwa prawa wspólnotowego oraz oznacza, że rozporządzenie ma w pewnym sensie charakter pomocniczy wobec prawa krajowego, poza tym zasada ta oznacza, że prawa ze znaku wspólnotowego mogą podlegać ochronie również jako prawa do oznaczenia geograficznego lub wzoru przemysłowego a także być chronione na podstawie przepisów prawa konkurencji
zasada ekwiwalencji - oznacza równoważność praw z rejestracji znaku wspólnotowego z ochroną znaku krajowego, zatem oznacza, że prawa ze znaku wspólnotowego będą stanowiły przeszkodę do rejestracji krajowej lub podstawę do jej unieważnienia. Odnosi się to nie tylko do zarejestrowanych znaków krajowych lub międzynarodowych ale także do oznaczeń niezarejestrowanych z których mogą płynąć prawa wcześniejsze
zasada funkcjonalności systemowej - ma na celu dokonywanie koniecznej korekty zasady współistnienia i ekwiwalencji. Oznacza ona prymat znaku wspólnotowego poprzez wzmocnienie jego pozycji i ochronę w krajowym systemie prawnym. Może ono być realizowane poprzez powołanie na wcześniejsze pierwszeństwo wynikające ze zgłoszenia krajowego. Zapewnieniu funkcjonalności systemowej służy przede wszystkim tzw. zasada senioratu według której uprawniony może zrezygnować z ochrony krajowej i ograniczyć się do ochrony wspólnotowej. Jednakże nawet wygaszając swoje uprawnienia krajowe może powoływać się na pierwszeństwo prawa krajowego tak jakby uprawnienia te pozostawały dalej w mocy.