KSIĘGA PIERWSZA

4 maj 1771.

- Pierwszy list Wertera do przyjaciela - Wilhelma.

- Werter wspomina Eleonorę, która zakochała sie w nim, gdy odwiedzał jej siostrę.

- Odpiera zarzuty przyjaciela, że nie kochał Eleonory i nie brał związku na poważnie. Przyznaje, że rozkochał ją w sobie.

- Opowiada o sporze miedzy ciotką a jego rodziną. Spór dotyczy spadku rodzinnego. Mówi, że zajmie się całą sprawą.

- Werter opisuje nieprzyjemne miasto, w którym przyszło mu mieszkać.

- Jest zafascynowany przyrodą wokół miasta.

- Opisuje ogród, należący do zmarłego hrabiego. Fascynuje się pięknem roślinności i jego naturalną budową. Twierdzi, że niedługo zostanie panem ogrodu.

10 maj

- Werter wyjaśnia, że tutejsza natura zawładnęła nim. Czuje się jak w raju.

- Opisuje szczegółowo całą otaczającą go przyrodę.

- Opowiada o pobliskiej studni, przy której codziennie odpoczywa.

- Tam obserwuje jak miejscowe kobiety przychodzą po wodę. Wspomina, że kiedyś normalne były spotkania i rozmowy przy studni. Tęskni za tymi czasami.

13 maj

- Przyjaciel Wertera, Wilhelm, pyta czy przysłać mu ksiązki.

- Werter stanowczo odmawia. Nie potrzebuje swoich książek bo jak twierdzi : czynią go niespokojnym.

- Teraz czyta jedynie Homera, który go uspokaja i wycisza.

15 maj

- Werter opisuje, że coraz lepiej dogaduje się z ludzmi z miejscowości, w której mieszka. Nie przeszkadza mu, że są to ludzie prości. Świetnie dogaduje się również z dziećmi.

- Stwierdza, że na początku trudno mu było zawierać znajomości, ponieważ ludzie bali się go. Jako szlachcic mógł ich poniżać i chcieli tego uniknąć. Na szczęscie przekonali się, że nie ma złych zamiarów.

- Wyraża się źle o szlachcie, która z wyższością trakuje prostych ludzi. Nazywa szlachtę - tchórzami.

17 maj

- Ostatnimi czasy, Werter poznał wielu nowych ludzi. Nie znalazł jednak prawdziwego przyjaciela.

- Ludzie w tym mieście są jak wszędzie, każdy goni tylko za pieniędzmi i pracą.

- Czuje, że ludzie go nie rozumieją.

- Poznał młodego człowieka, który interesował sie sztuką.

- Spotkał również książęcego komisarza, który ma dziewięcioro dzieci i starszą córkę. Został do niego zaproszony i odwiedzi go w najbliższym czasie.

22 maj

- Werter odczuwa, że życie ludzkie jest snem i tak samo przemija.

- Zauważa bezcel życia ludzkiego. Twierdzi, że ludzie żyją po to, by zaspokajać pierwotne potrzeby i żądze.

- W jego umyśle znajduje się świat, w którym nie istnieją "granice" i człowiek żyje z dnia na dzień, beztrosko jak dziecko.

26 maj

- Werter relacjonuje swoją wycieczkę do pobliskiej wsi - Wahlheim.

- Podczas wycieczki rozkoszował sie przyrodą wokół wioski.

- Na łące zauważył bawiące sie rodzeństwo i sporządził piękny rysunek przedstawiający dzieci. Sam zachwycił się jego pięknem. Ustanowiło go to w postanowieniu, by w sztuce kierować się wyłącznie pięknem natury.

- Uważa, że wszelkie reguły burzą prawdziwe odczucie natury.

27 maj

- Werter uzupełnia ostani list z 26 maja kilkoma rzeczami, które zapomniał wcześniej opisać - był tak zachwycony naturą, że wypadło mu to z głowy.

- Potym jak narysował bawiące się dzieci, przyszła ich matka, która była na zakupach w mieście.

- Porozmawiał z kobietą i dowiedział się, że jest córką nauczyciela a jej mąż przebywa w Szwajcarii.

- Werter odwiedza dzieci i często razem się bawią.

30 maj

- W Wahlheim, Werter spotyka parobczaka. Parobczak, otwarcie, opowiada mu o pięknej wdowie, której służy. Werter podziwia w nim, szczerość, miłość i wierność pięknej pani. Żałuje, że nie potrafi opisać słów tego człowieka.

- Werter nie chce poznać wdowy opisywanej przez parobka, bo boi sie rozczarowania co do jej piękności widzianej oczyma zakochanego chłopa.

16 czerwiec

( Ważny list - Werter spotyka Lotte po raz pierwszy )

- Werter przeprasza za długą przerwę w pisaniu listów do przyjaciela. Powodem tego była panna Lotta, której poświęcał swój cały czas.

- Opisuje jak spotkał Szarlotę S. ( Lotta, córka poznanego wcześniej książęcego komisarza): Stawił sie na bal urządzany przez miejsową młodzież. Tam poznał młodą kobietę i jej ciotkę. Zgodził się towarzyszyć im na imprezie. Przed rozpoczęciem zabawy, pojechali po towarzyszkę starszej kobiety - Szarlotę S. Wtedy, Werter ujrzał ją po raz pierwszy, zrobiła na nim ogromne wrażenie: stała pośród gromadki dzieci, dzieląc między nimi chleb. Podczas drogi powrotnej na bal, Werter podziwia charakter i urodę panienki. Wtedy zrozumial, że jest mu przeznaczona.

- Podczas balu, Werter nie odstępuje od Lotty, tańczą i rozmawiają. Podczas jedej z rozmów, Lotta wyjawia mu, że jest zaręczona z Albertem. Informacja ta, niepokoi Wertera, ale szybko o niej zapomina.

19 czerwiec

- Werter uzupełnia list z 16 czerwca:

- Po zakonczeniu balu, Lotta pozwala Werterowi na ponowne odwiedziny.

21 czerwiec

- Werter czuje się szczęśliwy podczas przechadzek koło Wahlheim ( gdzie coraz częsciej przebywa ), rozmyśla o Lottcie.

29 czerwiec

- Opowiada jak był u Lotty i bawił sie z jej rodzeństwem, które go bardzo polubiło.

- Pisze, że dzieci są najbliższe jego sercu.

- Dorosłych określa stwierdzeniem : "stare dzieci" .

1 lipiec

- Werter jest nieszczęśliwy, pewna stara i schorowana dama, prosiłą Lotte by ta towarzyszyła jej w ostanich dniach życia. Więc Weter jest obecnie samotny.

- Opowiada przyjacielowi jak razem z Lotta odwiedzili starego proboszcza. Werter zachwycał się pieknymi drzewami w ogrodzie plebana ( dwa stare orzechy ). Wysłuchują historii proboszcza.

6 lipca

- Lotta często przebywa u swojej umierającej przyjaciółki.

- Opwowiada jak spotkał ją przypadkowo wraz z dwójką rodzeństwa gdy była na spacerze. Każde, nawet najkrótsze spotkanie z nią wywołuje wybuch szczęścia i musi je opisywać.

8 lipca

- Znowu spotyka Lotte koło Wahlheim. Opowiada, że widzi ją jak wsiada z innymi panienkami do karety. Wszyscy się dobrze bawią i flirtują z młodymi kawalerami, stojącymi obok. Werter zarzuca Lottcie, że spojrzała na niego dopiero, gdy kareta odjeżdzała, ale i tak jest szczęśliwy.

10 lipca

- Żartuje, że zawsze gdy w towarzystwie jest mowa o Lottcie, on przybiera "głupkowatą" minę i nie wie jak sie zachować.

- Twierdzi, że Lotta nie może sie podobać. Ją trzeba wielbić wszystkimi zmysłami.

11 lipca

- Lotta cierpi z powodu swojej przyjaciólki, której stan zdrowia sie pogarsza. Werter przeżywa to wraz z nią.

13 lipca

- Werter twierdzi, że Lotta go kocha, widzi to w jej oczach.

- Czuje się źle, gdy ukochana z uwielbieniem opowowiada o swoim narzeczonym - Albercie.

16 lipca

- Pisze do przyjaciela, że gdy przypadkiem dotknie Lotty, przebiegają po nim dreszcze, czuje zamęt w zmysłach. Traktuje ją jak boginię, bez której nie można żyć. Jest dla niego świętością.

18 lipca

- Żałuje, że dziś nie mógł przebywać wraz ze swoją boginią. W domu zatrzymali go niespodziewani goście.

19 lipca

- Dziś marzy tylko i wyłacznie o spotkaniu z Lottą.

20 lipca

- Odpowiada na list Wilhelma, który przekazuje mu w imieniu matki, instrukcje : udać się w poselstwie do pewnego człowieka. Werter nie może oswoić sie z tym pomysłem. Nie daje odpowiedzi.

24 lipca

- Zapewnia przyjaciela po raz kolejny, że jest bardzo szczęśliwy i miejscowa natura robi na nim olbrzymie wrażenie. Jest rozkojarzony, nie potrafi zebrać myśli i malować. Portret Lotty próbował malować już trzy razy, jednak nie może przelać tego piękna na plótno.

26 lipca

- Codziennie obiecuje sobie, że dziś nie odwiedzi Lotty. Jednak codziennie wymyśla rozmaite powody by to jednak uczynić. Pomaga Lottcie w każdej rzeczy, o jaką go poprosi.

30 lipca

- Dziś przyjechał narzeczony Lotty - Albert.

- Werter myśli poważnie o wyjeździe. Zazdrości Albertowi szczęscia. Życzy mu jak najlepiej i nie widzi w nim wroga.

- Boleśnie stwierdza, że radość z przebywania obok Lotty przemineła.

8 sierpnia

- Werter rozważa w duchu: czy wyjawić Lottcie swą miłość czy odejść niepostrzeżenie i nie rujnować jej szczęśliwego zwiazku z Albertem ? Coraz bardziej skłania się ku 2 rozwiązaniu.

- Czyta swój pamiętnik i dziwi się, że świadomie, krok po kroku wplątywał sie w ten (skazany na porażkę) związek.

10 sierpnia

- Werter rozmawia z Albertem o Lottcie. Nie okazują wrogości wobec siebie, wręcz przeciwnie, widać że bardzo się lubią. Albert informuje Wertera, że dostał urząd przy dworze i zostaje z Lottą.

12 sierpnia

(Ważna scena)

- Werter przybywa do Alberta chcąc pożegnać się przed wyjazdem (wyjeżdza w góry). W jego pokoju zauważa kolekcję pistoletów, które pan domu chętnie mu pożycza, nie pytając nawet po co są potrzebne. Gdy Werter dla żartu przykłada sobie pistolet do głowy, Albert stwierdza, że samobójstwo to największa głupota. Werter odpierając jego argumenty, zostaje przy swoim zdaniu : samobójsto nie jest słabością, lecz pokazuje wielką siłę człowieka.

18 sierpnia

- Werter opłakuje swoją sytaucję.

- Stwierdza: "Czyż musiało tak być, że to, co tworzy szczęście człowieka, stało się znów źródłem jego cierpienia?"

- Zauważa, że natura nie uspokaja już jego nerwów.

- Odczuwa: "niepokój stanu" .

21 sierpnia

- Opisuje, że brak Lotty przejawia się w sennych koszmarach.

22 sierpnia

- Werter odczuwa olbrzymią pustkę. Nie ma siły wyobraźni, nie może normalnie egzystować. Zastanawia się, czy nie podjąć pracy w jakimś urzędzie, by znaleźć ukojenie dla nerów i zapomnieć o ukochanej.

28 sierpnia

- W dzień swoich urodzin, otrzymuje paczkę od Alberta, z 2 tomami Homera. Najbardziej jednak cieszy go różowa kokarda, która dostaje od Lotty.

30 sierpnia

- Werter może tylko myśleć o Lottcie, nie ma już nadziei na miłość.

- Jedynym rozwiązaniem jego nieszczęscia może być śmierć.

3 września

- Ostatecznie postanawia wyjechać, by być jak najdalej od Lotty.

10 września

- Werter pragnie spotkać się po raz ostani z Lotta i Albertem.

- Siedzą w altanie, spacerują i dużo rozmawiąją. Werter jednak nie wyjawia im swego planu - odejdzie, bez pożegnania, by nie niszczyć ich miłości. Skoro on nie może mieć Lotty, niech będzie szczęśliwa z Albertem - który jest dobrym człowiekiem i nie skrzywdzi jej na pewno.

KSIĘGA DRUGA

20 października 1771

- Werter przeprowadza się do pewnej miejscowości (nie opisanej), by tam podjąć pracę w urzędzie.

- Jest świadomy tego, że najbliższy czas będzie dla niego ciężki. Dodaje jednak sobie otuchy mówiąc :"Cierpliwości, cierpliwości! Będzie lepiej."

- Płacze, że niepotrzebnie Bóg dał mu tyle siły i talentu. Teraz pragnie: "wiary w siebie i daru poprzestawania na małym"

26 listopada

- Werter czuje się znacznie lepiej. Cieszy się, że ma dużo pracy.

- Poznaje Hrabiego C, z którym doskonale się dogaduje. Znajduje w nim pokrewną duszę.

24 grudnia

- Narzeka na posła u którego pracuje. Jest on przeciwieństwem Wertera - romantyka, dlatego nie mogą dobrze współpracować. Zdanie Wertera popiera Hrabia C., który jest obgadywany przez posła.

- Użala się nad swoją pracą, która jest nudna, schematyczna, sprzeczna z jego zbuntowaną duszą.

- Poznaje pannę von B., która urzeka go naturalnością.

8 stycznia 1772

- Wertera denerwują ludzie, którzy myślą tylo o awansie w pracy.

- Twierdzi, że nie zawsze człowiek, zajmujący pierwsze miejsce (np król) ma pełnię władzy. Przeważnie steruje nim człowiek niższego stanu (np minister).

20 stycznia

( list do Lotty)

- Werter pisze z chłopskiej gospody, w której się ukrył podczas burzy.

- Pisze do Lotty, że myśli o niej, opowiada o swoich codziennych zajęciach i troskach. Opisuje panne von B.( opowiadał jej wielokrotnie o Lottcie), której nawet nie można przyrównać do pięknej Lotty.

- Wyraża tęsknote do ukochanej i do dzieci.

8 lutego

- Od tygodnia pada deszcz, który jednak nie przeszkadza Werterowi - bo ja twierdzi i tak ma zepsuty dzień przez natrętnych ludzi.

17 lutego

- Dochodzi do poważnych spięć miedzy Werterem a posłem.

- Dostaje naganne od ministra i jednocześnie pismo, by nie rezygnował z pracy.

20 lutego

- Dowiaduje się, że Lotta i Albert wzięli ślub.

- Ma trochę żalu do Alberta, że ten nie powiedział mu kiedy ślub się odbędzie.

- Dalej uważa, że w sercu Lotty jest dla niego miejsce.

15 marca

- Podczas wizyty u Hrabiego C. zbiera się wytworne towarzystwo, które daje Werterowi do zrozumienia, iż nie jest mile widzianym gościem - nie jest szlachcicem, tylko mieszczanem.

- Czuje się poniżony i obrażony na Hrabiego i panne von B., którzy wyprosili go z przyjęcia.

16 marca

- Panna von B. przeprasza Wertera za wczorajszy incydent. Mówi, że zmuszana przez ciotkę - nie mogła inaczej postąpić. Werter nie wybacza jej, wciąż myśli o olbrzymim poniżeniu, którego zasmakował.

24 marca

- Oświadcza, że zażądał dymisji z urzędu.

- Udaje się do księcia (z wzajemnością go polubił), który zaprosił go do swojego dworku.

19 kwietnia

- Informuje Wilhelma, że ostatecznie otrzymał zwolnienie z urzędu wraz z 25 dukatami odprawy - matka nie musi już przysyłać pieniędzy.

5 maja

- Jutro opuszcza dwór księcia i po drodze pragnie odwiedzic rodzinne miasto, by przypomnieć sobie dawne beztroskie lata młodości.

9 maja

- Opiisuje rodzinne miasto, jest przepełniony wspomnieniami.

- Obecnie przebywa na książęcym zamku myśliwskim - towarzyszy księciu.

- Próbuje udowodnić, że jego serce jest cenniejsze niż rozum i talenty.

25 maja

- Wyjawia, że chciał iśc na wojnę, jednak książę (będący generałem) nie zgodził się na to.

11 czerwca

- Werterowi przeszkadza zbyt racjonalny sposób bycia księcia (przeciwieństwo do jego własnego egspresyjnego stylu). Zastanawia się nad wyjazdem.

16 czerwca

- Krótko pisze: "Tak, jestem tylko wędrowcem, pielgrzymem na ziemi. A wy - czyż jesteście czymś więcej?"

18 czerwca

- Postanawia, że opuści księcia za 2 tygodnie.

- Ponownie chce znaleźć się blisko Lotty i z takim zamiarem planuje następną podróż.

29 lipca

- Rozmyśla o Lottcie. Zastanawia się, co by było, gdyby był jej mężem - modli się o to do Boga.

- Zazdrości Albertowi, że może : "obejmować smukłą kibić Lotty" .

4 sierpnia

- Spotyka kobietę, matkę dzieci, które kiedyś rysował gdy bawiły się na polu. Jej najmłodsze dziecko umarło, a mąż wrócił ze Szwajcarii bez pieniędzy.

21 sierpnia

- Zauważa ogrome zmiany w Wahlheim: "jakże wszystko tu zmienione".

- W desperacji nachodzą go okropne myśli, życzy przyjacielowi śmierci: "A gdyby Albert umarł?", myśląc iż to jedyna droga, aby być razem z Lottą.

3 września

- Swoje uczucie do Lotty uważa za gorące i pełne - nikt tak nie potrafi kochać jak on.

4 września

- Spotyka znajomego parobka, który zakochał się w wdowie. Opowiada on swoją historię: w porywie namiętności: "usiłował wziąć ją (wdowę) siłą", za co został wyrzucony ze służby. Na jego miejsce przyjęto nowego sługę, który ma ożenić się z wdową. Parobek chce popełnić samobójstwo.

- Werter pisze do przyjaciela: " Czytając pomyśl, mój drogi, że jest to także historia twego przyjaciela. Tak, tak było ze mną, tak będzie ze mną, a nawet w połowie nie jestem tak dzielny, tak zdecydowany jak ten biedny nieszczęśnik, z którym prawie nie śmiem się porównywać."

5 września

- Przypadkowo znajduje kartke (którą zgubił posłaniec)Lotty do Alberta, w której ukochana pisze: "czekam na ciebie z radością i tęsknotą". Werter wyobraża sobie, że te słowa są skierowane do niego ..

6 września

- Decyduje się na kupno nowego fraku (stary się już zniszczył), który byłby identyczny jak ten, w którym poznał Lotte.

12 września

- Odwiedza Lottę. Podczas rozmowy, do Lotty przylatuje kanarek (z którym bawiło się jej rodzeństwo).Lotta całuje go i dla zabawy każe zrobić to samo Werterowi. Werter w myślach stwierdza, że Lotta nie powinna go kusić w ten sposób.

15 września

- Stary probosz, który przesiadywał z małżonką pod starymi orzechami, umarł. Stare orzechy zostały wycięte przez panią pastorową, ponieważ opadające liście zanieczyszczają jej podwórze i zasłaniają słońce..

10 paździenika

- Czuje się wzruszony gdy widzi oczy Lotty. Podejrzewa, że Albert nie docenia tego szczęscia jakie ma, będąc z Lottą.

12 października

- Zaczytuje się w Osjanie, który wypiera z jego serca Homera.

- Świat Wertera zaczyna się zmieniać, staje się nieprzyjemny.

- Ponownie myśli o śmierci, przez którą chciałby zakończyć "męki gasnącego powoli życia".

19 października

- Odczuwa przeraźliwą pustkę.

26 października

- Do Lotty przychodzi przyjaciółka. Rozmawiają o śmierci pewnej znajomej. Werter (był w drugim pokoju) zauważa, że nie są tym wogóle poruszone. Zastanawia się, czy gdyby umarł to długo by o nim pamiętano i czy ktoś by wogóle płakał ..

27 października

- "Mam tak wiele, a uczucie dla niej pochłania wszystko; mam tak wiele, a bez niej wszystko staje się niczym."

- Werter czuje, że jego miłość jest bezsensowna. On kocha mocno Lotte,ale ona nieodwzajemnia jego uczuć.

30 października

- Chciałby ciągle obejmować Lotte. Zdrowy rozsądek powstrzymuje go od nierozważnego czynu.

3 listopada

- Pragnie śmierci w czasie snu - widok słońca o poranku, czyni go nieszczęśliwym. Nie znajduje już szczęścia w naturze.

8 listopada

- Ukojenia nerwów szuka w alkoholu, którego teraz nadużywa. Nawet prośby Lotty, by nie pił, nie skutkują.

15 listopada

- Odwraca się od Boga, zarzucając Mu: "Boże mój, Boże, czemuś mnie opuścił?".

21 listopada

- Czułości Lotty porownuje do trucizny, którą wypija z zapałem, mając świadomość, że go to zabija.

22 listopada

- Ciągle wyobraża sobie Lotte, jako własną żone. Drwi z tego.

24 listopada

- Werter ponownie odwiedza Lotte. W jej spojrzeniu, odnajduje wyrazy współczucia dla jego niespełnionej miłości.

- Walczy z sobą by nie porwać się na Lotte i nie zasypać jej gradem pocałunków. Postanawia, iż nigdy nie uczyni tak haniebnej rzeczy.

26 listopada

- Sądzi, że jego los jest wyjątkowy - nikt nigdy tak nie cierpiał.

- W słowach wielkiego poety, rozpoznaje własne, zranione serce.

30 listopada

- Mimo złej pogody, Werter wybiera się na spacer. Spotyka młodego mężczynzę - Henryka, który szuka kwiatów dla ukochanej. Werter zauważa, że jest zima i kwiatów już nie ma. Z daleka nadchodzi matka mężczyzny i informuje Wertera, że jej postradał zmysły z miłości do kobiety.

- Werter zadrości mężczyźnie, że mimo choroby znajduje w czymś szczęscie (zbieranie kwiatów dla ukochanej).

- Stwierdza, że Bóg nie miałby podstaw by odrzucić zmarłą osobę, tylko dlatego, że popełniła samobójstwo.

1 grudnia

- Wczoraj spotkany człowiek - Henryk, był pisarzem u ojca Lotty. Gdy wyznał jej miłość został wydalony ze służby. Werter mocno to przeżywa - widzzi podobieństwo do swoich losów.

4 grudnia

- Po raz kolejny odwiedza Lotte. Zastaje ją, gdy gra na fotepianie. To wywołuje w nim bolesne wspomnienia i krzyczy do niej w gniewie by przestała go drażnić. Zaskoczona Lotta stwierdza u Wertera chorobę: "Werter, pan jest bardzo chory, pańskie ulubione potrawy zbrzydły panu! Niech pan odejdzie, proszę, i niech się pan uspokoi"

6 grudnia

- Werter teraz już tylko może myśleć o Lottcie. Gdy zamknie oczy - widzi jej postać przed sobą. To nie daje mu spokoju i coraz bardziej pogrąża go w depresji.

OD WYDAWCY

(Uporządkowanie pewnych wydarzeń nie opisanych w listach)

- Werter dowiaduje się, że jego znajomy parobek zabił swojego konkurenta - sługę, któty zajął jego miejsce i miał poślubić wdowę. Werter próbuje wstawić się za nim u ojca Lotty, który był komisarzem (przez swoją chorobę nie ruszał się z łóżka). Niestety Albert staje po stronie teścia i kategorycznie odmawiają łagodej kary dla zabójcy. Werter utwierdza się w przekonaniu - Albert jest jego wrogiem.

12 grudnia

- Werter budzi się w nocy i zauważa, że rzeka zalała cała doline, w której kiedyś beztrosko spędzał czas.

- Zalane zostały również te miejca, w których spędzał czas z Lottą.

14 grudnia

- Ostatecznie utwierdza się w postanowieniu - popełni samobójstwo.

20 grudnia

- Werter odpowiada na list Wilhelma, który radzi mu powrót do rodzinnego miasta, gdzie może odpocząć od trosk i z pewnościa zacznie nowe życie. Werter zbywa go mówiąc, że jak minął mrozy, pewnie za 14 dni to być może wyjedzie. Jednocześnie daje mu do zrozumienia, że nigdy nie powróci. Każe się za siebie modlić.

Rekonstrukcja dalszych zdarzeń:

- Lotta, pod namową Alberta, każe Werterowi ograniczyć spotkania z nią. Werter mimo wszystko łamie ten zakaz i pod nie obecność Alberta odwiedza Lottę. Czyta jej przetłumaczone przez siebie pieśni Osjana. Tak bardzo go to wzrusza, że zapominając o całym świecie rzuca się na Lottę, namiętnie ją całując. Przerażona i zaskoczona Lotta, ucieka do drugiego pokoju. Inforumje Wertera by więcej już jej nie odwiedzał.

- Następnego poranka, Werter pisze do niej list w którym:

- przeprasza za wczorajsze zachowanie;

- wyjaśnia, że zdecydował popełnić samobójstwo;

- jest przekonany, że Lotta została stworzona dla niego i będzie na nią czekał w innym świecie (w niebie);

- Posyła kartkę do Alberta, by ten pożyczył mu swoj pistolet.

- Werter ubrany w strój w którym spotkał pierwszy raz Lotte, siada przy biurku na któtym leży otwarta książka Emilia Galotti i o północy strzela sobie z pistoletu w skroń.

- Rano znajduje go sługa i wzywa pomoc - Werter pomału kona, ale wciąż żyje.

- Otrzymawszy tą wiadomość, Lotta, mdleje.

- O 12 w poludnie Werter umiera.

- Zostaje pochowany w miejscu wcześniej przez siebie wybranym.

- Na pogrzebie nie ma księdza ani Alberta i Lotty.

---