Struktura porfirowa należy do struktur nierównoziarnistych Struktura porfirowa -to struktura gdzie wielkość ziarn zmienia się stopniowo od największych do najmniejszych. Struktura ta wskazuje na stopniowe pogarszanie się warunków krystalizacji w czasie krzepnięcia stopu. Struktura ta jest charakterystyczna dla skał pośrednich, chociaż spotykana jest również w skałach głębinowych. PORFIROWE struktury charakteryzują się występowaniem często makroskopowych kryształów o znacznych rozmiarach, rozrzuconych w masie o strukturze afanitowej. Są one strukturami pośrednimi między strukturami fanerokrystalicznymii i afanitowymi. Duże kryształy pływające w masie afanitowej nazywamy fanerokryształami zaś samą masę afanitową ciastem skalnym. Fenokryształy nazywane są również prakryształami i są one starszą generacją kryształów niż masa ciasta skalnego.
Struktura migdałowcowa występuje wtedy jeśli pęcherzyków w skale jest bardzo dużo i są one całkowicie lub prawie całkowicie wypełnione minerałami wtórnymi.
Uralityzacja- ulegają jej pirokseny .Jest to proces prowadzący do przeobrażenia piroksenów w włóknisty amfibol, a ten wtórny amfibol nazywamy uralitem
Opacytyzacja- jest to proces polegający na zastępowaniu minerałów ciemnych(typu biotyt) w skalach wulkanicznych przez wtórne tlenki i wodorotlenki Fe pod wpływem oddziaływania wysokiej temperatury i tlenu atmosferycznego na pierwotne minerały
Smołowiec str. szklista, perlitowa; nieliczne prakryształy to silnie spękane szkliwa bezbarwne; szkliwo jest częściowo zastąpione przez minerały ilaste; połysk szklisty; przełam muszlowy ;zawierają wiele krystalitów i dużą zawartość grup OH
Iddyngsyt skała wylewna klasy gabro-bazalt lub dioryt-andezyt to mieszanina chlorytu i tlenków Fe ; mają zarysy rombowe; budowę pasową ;barwa krwistoczerwona ;silnie dwójłomny