Cel doświadczenia
Udowodnić, jak droga przebyta przez ciało ruchem jednostajnym prostoliniowym zależy od czasu trwania ruchu.
Przyrządy.
a)
-taśma klejąca
-samochodzik z własnym napędem(na sprężynę)
-stoper
-pisak
b)
-samochodzik bez napędu
-wkrętarka z regulacją obrotów
-sznurek
-taśma klejąca
-pisak
-stoper
Plan doświadczenia
Ponieważ nie pozwolono mi zrobić doświadczenia z atramentem to wymyśliłam 2 inne. W pierwszym:
1. W przedpokoju o długości 6 m zrobiłam tor, podzieliłam odstępy o dł. 0,5 m
i zaznaczyłam taśmą.
2. Puściłam samochodzik przez przedpokój i mierzyłam czas, jaki przebył przez poszczególne etapy.
W drugim:
1. Ustawiłam wkrętarkę na najniższe obroty.
2. Do końcówki wkręcającej przywiązałam jeden koniec sznurka, a drugi do samochodu.
3. Ustawiłam wkrętarkę na jednym końcu toru, a samochodzik na drugim.
4. Uruchomiłam wkrętarkę, a siostra mierzyła czas.
Tabela wyników
W pierwszym:
L.p. |
S[m] |
∆s[m] |
∆t[s] |
t[s] |
∆V m/s |
1 |
0,5 |
0,5 |
0,54 |
0,54 |
0,926 |
2 |
1 |
0,5 |
0,52 |
1,06 |
0,962 |
3 |
1,5 |
0,5 |
0,5 |
1,56 |
1 |
4 |
2 |
0,5 |
0,48 |
2,04 |
1,043 |
5 |
2,5 |
0,5 |
0,47 |
2,51 |
1,064 |
6 |
3 |
0,5 |
0,49 |
3 |
1,020 |
7 |
3,5 |
0,5 |
0,5 |
3,58 |
1 |
8 |
4 |
0,5 |
0,52 |
4 |
0,962 |
9 |
4,5 |
0,5 |
0,54 |
4,56 |
0,929 |
10 |
5 |
0,5 |
0,55 |
5,11 |
0,909 |
V= s/t s cał./t cał 5m/5,11s.= 0,978 m/s
W drugim:
L.p. |
S[m] |
∆s[m] |
∆t[s] |
t[s] |
∆V m/s |
1 |
0,5 |
0,5 |
0,51 |
0,51 |
0,980 |
2 |
1 |
0,5 |
0,52 |
1,03 |
0,962 |
3 |
1,5 |
0,5 |
0,5 |
1,53 |
1 |
4 |
2 |
0,5 |
0,51 |
2,04 |
0,980 |
5 |
2,5 |
0,5 |
0,52 |
2,56 |
0,962 |
6 |
3 |
0,5 |
0,51 |
3,07 |
0,980 |
7 |
3,5 |
0,5 |
0,5 |
3,57 |
1 |
8 |
4 |
0,5 |
0,51 |
4, 8 |
0,980 |
9 |
4,5 |
0,5 |
0,52 |
4,6 |
0,962 |
10 |
5 |
0,5 |
0,53 |
5,11 |
0,980 |
V= s cał./t cał. = 5/5,11=0,978
Wykres.
W pierwszym:
W drugim:
Wnioski.
W pierwszym: Samochodzik nie jechał ruchem jednostajnym - w jednakowych odstępach drogi miał różne czasy.
W drugim:
Wkrętarka taty porusza się ruchem jednostajnym,bo samochodzik przebył w jednakowym czasie jednakowe odcinki drogi. Mogę udowodnić, że droga przebyta przez ciało ruchem jednostajnym prostoliniowym jest wprost proporcjonalna do czasu, tzn., że gdy prędkość jest stała to droga przybywa za każdym razem tyle samo, w tym samym czasie.
Odwróciłam zadane zadanie, ale doszłam do tych samych wniosków.
Dokładność pomiarów.
W pierwszym doświadczeniu pomiary nie wyszły dokładnie, ponieważ samochodzik przyspieszał i zwalniał jechał ruchem przyśpieszonym lub opóźnionym.
W drugim doświadczeniu pomiary wyszły dokładnie, ponieważ wkrętarka nawijała sznurek w jednostajnym tempie. W obydwu doświadczeniach średnia prędkość jest taka sama.