Zespół 4	Inżynieria Ruchu Morskiego, rok I, gr. A
Paweł Chmielewski Patryk Dachnowski Monika Król	Ćwiczenie nr 1 Badanie efektu Halla
^Data wykonania: 25.05.1998	^Ocena:	^Podpis:

TEORIA:

Zjawisko Halla polega na następującym fakcie: jeżeli przez płytkę o szerokości D i grubości d płynie prąd o natężeniu I i jeżeli tę płytę umieścimy w poprzecznym polu magnetycznym o wartości indukcji B to po między brzegami płytki wytwarza się napięcie U odpowiadające polu elektrycznemu prostopadłemu do kierunku prądu I oraz indukcji pola magnetycznego B.

Zjawisko Halla powstaje w skutek działania pola magnetycznego na nośniki ładunku poruszające się w prądzie elektrycznym.

Pod wpływem tej siły ładunki są odchylane w kierunku górnej ścianki płytki. W skutek tego wytwarza się dodatkowe pole elektryczne E_H, skierowane pionowo (ujemne w górę, dodatnie w dół). Pole to działa na ładunki z siłą:

musi ona kompensować F_L, więc:

jeżeli przyjmiemy, że pole E_H jest jednorodne to różnicę potencjałów między ściankami wyrażamy wzorem:

, gdzie: n₀ - liczba ładunków w jednostce objętości

stała Halla

PLAN ĆWICZENIA:

1. Ustawienie parametrów początkowych, włączenie przyrządów.

2. Odczytywanie wskazań teslomierza (zależność B od I).

3. Pomiar U_H za pomocą halotronu.

4. Badanie zależności U_H od I_X przy stałym B.

CZĘŚĆ DOŚWIADCZALNA: