Reforma systemu oświaty z 1999 roku (reforma Handkego)
Główne założenia:
28 stycznia 1998 roku w Poznaniu została przedstawiona „Koncepcja wstępna reformy systemu edukacji”. Zgodnie z założeniem rządu, konieczność przeprowadzenia reformy wynikała z:
braku zdolności adaptacyjnej byłego systemu edukacji do tempa i zakresu przemian cywilizacyjnych i społecznych
dominacji przekazywania informacji nad kreowaniem umiejętności i kształtowaniem osobowości (kryzysu roli wychowawczej szkoły)
braku równości szans w dostępie do edukacji na każdym jej poziomie
zbyt niskiego wskaźnika procentowego młodzieży uzyskującej średnie i wyższe wykształcenie
potrzeby dostosowania systemu edukacji do zapisów Konstytucji oraz do reformy ustrojowej państwa
konieczność dostosowania kształcenia zawodowego do zmieniających się potrzeb gospodarki rynkowej
3 zasadnicze cele reformy:
podniesienie poziomu edukacji społecznej przez upowszechnienie wykształcenia średniego i wyższego
wyrównanie szans edukacyjnych młodzieży
sprzyjanie poprawie jakości edukacji, rozumianej jako integralny proces wychowania i kształcenia
Aby je osiągnąć:
przedłużono wspólną edukację do lat 16 i przesunięto o rok decyzji o zróżnicowaniu drogi edukacyjnej,
zmieniono strukturę systemu szkolnego na taką, w której poszczególne etapy kształcenia będą obejmowały grupy dzieci lub młodzieży w tej samej fazie rozwoju psychicznego i fizycznego, co pozwoli dostosować pracę szkoły do specyficznych potrzeb danej grupy wiekowej,
przebudowano szkolnictwo zawodowe i oparto go na szerokoprofilowanym, integralnie połączonym z wykształceniem ogólnym, kształceniu w liceum profilowanym oraz na dwuletnich szkołach zawodowych, dających kwalifikacje w zawodzie o szerokim profilu.
wprowadzono dwuletnie liceum uzupełniające dla absolwentów dwuletnich szkół zawodowych, stwarzające możliwość dalszego kształcenia tym, którzy po ukończeniu gimnazjum wybrali edukację zawodową
wprowadzono system zewnętrznie ocenianych sprawdzianów i egzaminów, mający na celu uzyskanie większej drożności ustroju szkolnego i porównywalność świadectw.