KINEZJOLOGIA EDUKACYJNA
TEMAT GIMNASTYKA MÓZGU (dr Paul Dennison)
Metoda polegająca na stymulowaniu przepływu informacji przez mózg, oraz na pobudzaniu wrodzonej zdolności do nauki i maksymalnej sprawności umysłu.
Ćwiczenia gimnastyki mózgu integrują go w trzech wymiarach (lateralność, ześrodkowanie, skupienie), pozwalając na swobodny przepływ informacji między zmysłami i pamięcią. Dzięki temu następuje nowe uczenie i ekspresja. Likwidują stres, pozwalają na podwyższanie potencjału twórczego i poznawczego.
Ćwiczenia wpływają na poprawę w dziedzinie uczenia się, ekspresji, zdolności ruchowych, w nastawieniu, w skupieniu uwagi, zdyscyplinowaniu, a nawet w zachowaniu.
Metoda jest skierowana do każdego człowieka niezależnie od jego intelektualnego, emocjonalnego i fizycznego rozwoju.
Praktyka wskazała niezwykłą skuteczność tej metody w pracy z dziećmi.
Metoda może być zastosowana podczas pobytu dziecka w przedszkolu lub w szkole. Może być sposobem na przygotowanie dzieci do działania lub przerywnikiem podczas licznych sytuacji edukacyjnych.
Ćwiczenia mają liczne walory stymulujące rozwój dziecka.
Oto kilka propozycji:
Ruchy naprzemienne - aktywność
Ruch polega na jednoczesnym wyciągnięciu jednej ręki
w kierunku przeciwnej nogi. Można wykorzystać własną inwencję i wymyślać wiele różnorodnych form tych ćwiczeń. Ćwiczyć można przy różnej muzyce - według upodobań. Docelowe są ruchy płynne, bardzo wolne.
Efekty ćwiczenia:
koordynują pracę rąk, zręczność,
wzrokowe, słuchowe, kinestetyczne przekraczanie linii środkowej,
poprawiają wymowę, pisownię, umiejętności słuchania, czytania i rozumienia,
koordynują lewą i prawą stronę ciała, poprawiają oddychanie i gibkość ciała,
ćwiczą lewe i prawe oko, usprawniają narząd wzroku, a także pracę narządów słuchu,
stymulują chłonność półkul mózgowych, ułatwiają opanowanie materiału i jego późniejsze odtwarzanie.
Pozycja Dennisona - pozytywność
Ćwiczenie składa się z dwóch części.
1. Wygodny siad, skrzyżowane nogi (stopy lewa na prawą lub odwrotnie). Ręce na krzyż, zaplecione dłonie, oparte o mostek. Zamknięte oczy i głęboki oddech, przyciskanie języka do podniebienia.
2. Powrót do normalnej pozycji, stopy oparte o podłogę, złożenie rąk tak, aby stykały
się opuszkami palców, pozostanie w tej pozycji około dwóch minut, głęboko oddychając. UWAGA! Ćwiczenia te można wykonywać również leżąc lub stojąc.
Efekty ćwiczenia:
osiągnięcie stabilności emocjonalnej,
wzrost koncentracji i skupienia uwagi,
poprawna wymowa i umiejętność uważnego słuchania,
uaktywnia korę czuciową i ruchową jednocześnie w obu półkulach mózgu, język na
podniebieniu - łączy układ limbiczny z płatami czołowymi.
Leniwe ósemki
Polega na wodzeniu kształtu położonej ósemki zawsze w kierunku od środka w lewo w górę. Środek ósemki musi być na wysokości naszego ciała, gdy ją rysujemy - na wysokości wzroku.
Należy wodzić raz jedną ręką, potem drugą i oburącz, jednocześnie wodząc wzrokiem za kciukiem ręki wodzącej, stopniowo zwiększając zasięg ruchu ramion, ale tak, żeby głowa nie poruszała się.
Efekty ćwiczenia:
koordynacja pracy narządu wzroku, wzrokowe przekraczanie linii środkowej,
wzmocnienie zakresu obwodowego pola widzenia,
poprawa ruchliwości gałek ocznych (podążanie wzrokiem za ręką),
kodowanie i odszyfrowanie informacji pisanej, usprawnianie czytania (wodzenie oczami od lewej do prawej strony),
czytanie i rozumienie ( skojarzenia pamięci długotrwałej),
zdolność odpoczynku mięśni oka podczas czytania,
eliminacje zaburzeń typu: przestawianie liter, sylab, wyrazów w czasie czytania i pisania.
Symetryczne rysowanie
Dowolne tzw. bazgranie jednocześnie obiema rękoma w taki sposób, jakby ręce były swoim własnym lustrzanym odbiciem (w powietrzu, na dużej
płaszczyźnie, na tablicy itp.).
Efekty ćwiczenia:
stymulacja koordynacji: ręka - oko w różnych polach widzenia,
przekraczanie kinestetycznej linii środkowej, rozróżnianie lewej i prawej strony,
orientacja przestrzenna, wzrokowe rozróżnianie symboli, kształtów oraz ich kodowanie,
poprawne pisanie, wymowa, zdolność widzenia obwodowego, rozróżnianie kierunków,
świadomość swojego ciała.
Sowa
Ćwiczenie polega na masowaniu mięśnia kapturowego i uchwyceniu jego przyczepów, jednocześnie przesuwając głowę w stronę przeciwną od chwyconego mięśnia. Następnie wykonanie głębokiego wdechu, przy jednoczesnym odchyleniu głowy w przeciwną stronę - stopniowe wydychanie powietrza (gaszenie świeczek na torcie). Podczas wydechu można wydobywać dźwięk podobny do sowiego. To samo ćwiczenie wykonuje się z mięśniem po przeciwnej stronie.
Efekty ćwiczenia:
zmniejszanie napięcia mięśni ramion przy czytaniu i pracy wymagającej koordynacji ręka - oko,
usprawnianie:
układu krwionośnego i energetyzowanie mózgu,
koncentracji, skupiania uwagi, zapamiętywania,
słuchu i pamięci krótko- i długoterminowej,
formułowania myśli i zdań w pamięci,
koordynacja wzroku i słuchu z pracą całego ciała,
ułatwianie rozumienia ze słuchu, poprawnego wysławiania się i literowania, zapamiętywania cyfr.