Imię i nazwisko: Tomasz Świątek

Wydział: Biotechnologii i Nauk o Żywności

Kierunek: Biotechnologia

Grupa: B-2

Ćwiczenie nr 44

Tytuł ćwiczenia - Oznaczanie liczby przenoszenia

Data wykonania ćwiczenia 28.11.2005

Data oddania sprawozdania 05.12.2005

Data zwrotu sprawozdania....................

Data ponownego oddania sprawozdania..............

Część doświadczalna

Oczyściłem elektrodę kulometru miedziowego i ją zważyłem. Następnie napełniłem aparat Hittorfa roztworem AgNO₃. Włączyłem prostownik i przez ok. 2 godz. Przepuszczałem prąd o natężeniu ok. 3,5 mA. W między czasie miareczkowałem dwie próbki roztworu AgNO₃ rodankiem amonu. Po zakończeniu elektrolizy zlałem roztwór z przestrzeni anodowej do suchej i zważonej zlewki i ponownie ją zważyłem. Z roztworu anodowego pobrałem próbkę i zmiareczkowałem rodankiem amonu. Na zakończenie wysuszyłem elektrodę z kulometru miedziowego i zważyłem ją.

Opracowanie wyników

Masa elektrody przed (m_Cu 1) = 46,007

Masa elektrody po (m_Cu 2) = 46,123g

Masa atomowa miedzi M_Cu = 63,54g

Stała Faradaya F = 96500C

Stężenie rodanku amonu C =

Objętość rodanku amonu do Agno₃ wzorcowego V = 20cm³

Objętość rodanku amonu do AgNO₃ po elektrolizie V₁=V

Objętość próbki do miareczkowania V_prób = 10cm³

Gęstość roztworu anodowego d = 1,0g/cm³

Masa atomowa srebra M_Ag = 107,9g

1.Obliczam całkowity ładunek, który przepłynął podczas elektrolizy:

=

Q = 352,345 C

2.Obliczam ubytek masy srebra w przestrzeni przykatodowej.

Poniżej zestawiłem tabelę z wynikami przeprowadzonych przeze mnie pomiarów. Oznaczałem stężenie wyjściowego roztworu AgNO₃ przed elektrolizą za pomocą miareczkowania konduktometrycznego strąceniowego. Przeprowadziłem dwie próby z objętością 10ml AgNO₃, oraz 20 ml NH₄SCN. W związku z tym, że w pewnym stopniu odbiegały one od siebie, wyliczyłem z nich średnią.

NH4SCN [ml]	G1[mS]	G2[mS]	Gśr[mS]
0	0,632	0,822	0,727
1	0,641	0,829	0,735
2	0,645	0,83	0,7375
3	0,647	0,831	0,739
4	0,649	0,832	0,7405
5	0,65	0,832	0,741
6	0,651	0,831	0,741
7	0,651	0,83	0,7405
8	0,65	0,87	0,76
9	0,671	0,945	0,808
10	0,723	1,007	0,865
11	0,786	1,007	0,8965
12	0,84	1,079	0,9595
13	0,887	1,137	1,012
14	0,942	1,198	1,07
15	0,985	1,252	1,1185
16	1,032	1,318	1,175
17	1,081	1,37	1,2255
18	1,123	1,425	1,274
19	1,171	1,484	1,3275
20	1,217	1,54	1,3785

Zależność przewodnictwa od objętości rodanku amonu przed elektrolizą ilustruje poniższy wykres oparty na dwóch próbkach.

Kolorem żółtym oznaczyłem średnią arytmetyczną przewodnictwa obliczoną na podstawie wcześniejszych dwóch prób.

Następnie tuż po przeprowadzonej elektrolizie zmiareczkowałem jedną próbkę AgNO₃ o objętości 10ml i ponownie oznaczyłem stężenie przez miareczkowanie konduktometryczne rodankiem amonu.

Tabela:

NH4SCN [ml]	G3[mS]	Gśr[mS]
0	0,796	0,727
1	0,808	0,735
2	0,809	0,7375
3	0,811	0,739
4	0,812	0,7405
5	0,812	0,741
6	0,811	0,741
7	0,811	0,7405
8	0,853	0,76
9	0,923	0,808
10	0,994	0,865
11	1,058	0,8965
12	1,123	0,9595
13	1,179	1,012
14	1,24	1,07
15	1,301	1,1185
16	1,356	1,175
17	1,414	1,2255
18	1,465	1,274
19	1,508	1,3275
20	1,539	1,3785

Podczas elektrolizy co 10 minut kontrolowałem natężenie prądu płynącego przez układ.

Tabela

T [min]	I [mA]
0	3,9
10	3,9
20	3,9
30	3,9
40	3,9
50	3,9
60	3,9
70	3,85
80	3,85
90	3,85
100	3,85

Wykres zależności natężenia od czasu wygląda następująco:

---