1. Cel ćwiczenia.

Celem ćwiczenia jest wyznaczenie rozpuszczalności soli trudnorozpuszczalnej i obliczenie iloczynu rozpuszczalności tej soli w wodzie.

2. Obliczenia

1. Obliczam stałą naczyńka konduktometrycznego ze wzoru:

Przewodnictwo 0,01n roztworu KCl w temperaturze 289 K wynosi 0,1413, natomiast przewodnictwo średnie wyznaczone w trakcie pomiaru wynosi 3,02mS:

2. Obliczam przewodnictwo właściwe roztworu wody i soli:

• przewodnictwo właściwe roztworu wody:

κ_w = 46,79 * 2,43* 10^-6 = 0,00011 [S*m^-1]

• przewodnictwo właściwe roztworu soli:

κ_s = 46,79 * 6,55 * 10^-6 = 0,00031 [S*m^-1]

3. Obliczam rozpuszczalność soli trudnorozpuszczalnej.

Rozpuszczalność soli trudnorozpuszczalnej wyznaczmy za pomocą pomiarów przewodnictwa. Obliczamy korzystając ze wzoru na przewodnictwo graniczne:

W przypadku soli trudnorozpuszczalnej możemy przyjąć, iż przewodnictwo równe jest przewodnictwu granicznemu:

Tak, więc wzór na stężenie soli trudnorozpuszczalnej ma postać:

4. Obliczam iloczyn soli trudnorozpuszczalnej AgI ze wzoru:

L = 2,12*10^-2 * 2,12*10^-2 = 4,49*10^-4

3. Wnioski

        Tak duży błąd spowodowany jest właściwością soli (jest to sól trudno rozpuszczalna), gdyż stosowana metoda daje dobre rezultaty głównie dla soli niezbyt trudno rozpuszczalnych. W przeciwnym przypadku błąd oznaczenia jest, jak widać powyżej bardzo duży i spowodowany małą różnicą przewodnictwa mierzonego soli i wody.