Farmakologia - wykład
Choroba Alzheimera :
- terapie eksperymentalne wyk. biologie amyloidu w AD
- W toku badań jest obecnie kilka odmiennych strategii zmierzających do ograniczenia….
-Potencjalne terapie modyfikujące:
Główny patomechanizm uszkodzenie j. podkorowych (ACh)
- podawanie odwracalnych inhibitorów cholinesteraz np. ganetamina
- jedyny używany : Memantyna (antagonista receptorów NMDA)
- Przebiega ze stanem zapalnym - ale NLPZ nie modyfikują przebiegu choroby, podobnie jak witamina E
- Leki naczyniowe i……. <?>
statyny - w zaburzeniach lipidowych
- dodatkowo zmniejszają ryzyko rozwoju procesu otępiennego
- Amyloid Beta w AD:
- hamowanie produkcji peptydów amyloidu B
- hamowanie agregacji złogów amyloidu B ( z wykorzystaniem przeciwciał przeciw temu bialku)
Terapie eksperymentalne :
- na modelach doświadczalnych: myszy ze zmutowanym białkiem prekusrosowym dla amyloidu B i z preryniny ??!! 1 (tu się jakos pogubiłam jak ktos to ma to może poprawić :P)
gdy mutacja (mutacja typu AP ) = zwiększone ryzyko AD i dodatkowo szybki przebieg
-rola w kom nerwowych cAMP :
aktywacja kinazy białkowej A (2 cząsteczki cAMP = aktywacja kinazy A)
tworzenie engramów - odpowiada za to aktywna forma kinazy A :
powoduje aktywacje sekwencji
CREB - promotor transkrypcji
- wzmożenie synaptyczne
-proteasom degradacja białka przez ubikwityne:
kinaza białkowa typu A naznaczona ubikwityną = rozkład podjednostek do nieaktywnych peptydów
- UCHL1 hydrolaza C końca ubikwityny
odbudowuje zapas ubikwityny w kom
wzrost jej aktywności (z równoczesnym podawaniem leku dootrzewnowo) powodował usuwanie amyloidu B
- model ten dotyczy wczesnej fazy AD !!
- brak badan bardziej zaawansowanych faz
Markery biochemiczne AD - brak jednego stosowanego w AD
- ewentualnie można oznaczać :
amyloid (42)/Map-tau (patologicznie ufosforylowane białko)
(obydwa- w płynie mózgowo rdzeniowym)
IL - 1,6 /TNF - miejscowo zwiększa się (także są to tylko markery miejscowe !!) (nie zwiększa się ich stężenie w surowicy)
izoprostany F2- powstają z kw. arachidonowego (bez udziału COX)
- także sprzeczne wyniki : raz wzrost, raz obniżenie stężenia w surowicy
neuroprostanoidy D4/E4/F4 - w AD wzrost
-w warunkach fizjologicznych - niewykrywalne
obecność alleli eta4-ApoE - 4 razy czesciej mutacje allelu eta4 w AD
- nie wykorzystywane bo pomimo ze obecność tej mutacji zwiększa ryzyko to większość tych osób nie choruje (czynnik ryzyka !)
mutacja PS-1/2 i APP - gdy obydwa to AD rozwija się i ma szybki , ostry przebieg
Ch. Parkinsona:
- znane przypadki choroby u osób około 30 rż
- analogicznie do schizofrenii : im występuje w młodszym wieku tym gorzej
- podobnie jak w AD występują tu :
drżenie mięśniowe
choroba neurodegradacyjna
otępienie
- patomechanizm i czynniki ryzyka :
5-10% - podłoże genetyczne
spadek stężenia dopaminy w układzie nigrostatrialnym w układzie pozapiramidowym
gdy uszkodzenie około 30% - bez objawów
gdy uszkodzenie w granicach 70-80% neuronów tego układu - objawy
spadek dopaminy = upośledzenie czynności ruchowych
blok receptorów dopaminy = spadek uwalniania ACh odpowiada za nadmierne łzawienie, nadmiar potu i ślinotok
u 1/3 chorych - rozwój otępienia
u 70-80% chorych - rozwój depresji
- leczenie :
analogicznie do AD - leczenie objawowe
brak leków spowalniających rozwój
leczenie skuteczne przez 3-4 lata
najważniejsze grupy leków :
Niestosowane obecnie:
cholinolityczne
antagoniści muskarynowi (benzitrop…..)
Obecnie stosowane :
Dopaminergiczne ! - nie wchłaniane z przewodu pokarmowego
- podajemy L-dopa , który przekształcany do dopaminy w OUN a ta działa na receptory w układzie nigrostatrialnym
Amantadyna 100mg 3 razy dziennie
przenika do OUN i uwalnia dopaminę z zakończeń nerwowych (nie pobudza bezpośrednio receptorów !)
działanie : - zwieksza uwalnianie dopaminy w układzie nigrostatrialnym
- posiada działanie cholinolityczne
- blokuje rec. NMDA = działanie neuroprotekcyjne
- zmniejsza napięcie mm.
może być łączony z innymi lekami np. inhibitorami MAO i L-dopa
stosowana także przeciw grypie
Agoniści rec. dopaminergicznych:
bromokryptyna - dziś nie stosowana bo zbyt wiele działań niepożądanych m.in. powodowała rozwój zwłóknienia płuc, uszkodzenie nerek !
- dzisiaj stosowana w zaburzeniach hormonalnych : hiperprolaktynemia (zaburzenia miesiączkowania) - powoduje spadek wydzielania PRL
- stosowana max 2/3 tygodnie
- działanie :
obniża stężenie PRL
zmniejsza drżenie
poprawia chód
pergolid
ropinirol
Inhibitory MAOB:
(MAO B - głównie rozklada dopamine)
zwiększają stezenie dopaminy
Selegilina/Rasigilina
dzieki nim zmniejszona dawka L-dopy do 1/3 ( L-dopa dłużej skuteczny - do ok. 2 lat)
we wczesnej fazie choroby w monoterpaii
działania niepożądane m.in. : udary krwotoczne + także niedokrwienne
Azilect - dostępny w Polsce
Badania ADAGIO (2008r.)
Badania TEMPO - rozszerzone ADAGIO
Inhibitory COMT
Entakapon/Tolkapon
niestosowane w monoterapii - tylko jako dodatek do innego leczenia
Tolkapon - silne dzialanie hepatotoksyczne
- nie jest lekiem pierwszego ani drugiego rzutu
- wlączany jako 3 lek - aby zmniejszyc dawke L-dopy (zmniejsza jego eliminację?)
- od wieku chorego zależy co jest lekiem pierwszego rzutu :
>65 r ż. - zaczynamy od L-dopy
< 65 r ż - zaczynamy od agonistów rec. dopaminowych (pergolid, ropinirol)
- gdy nie działa : włączamy L-dope
- gdy nadal nie działa : włączamy jako 3 lek : inhibitor MAOB / COMT
- leczenie substytucyjne :
-- uzupełnienia niedobór dopaminy
-- zależy żeby lek przenikał do OUN ( im więcej leku w surowicy tym gorzej bo więcej działań niepożądanych)
- L- dopa :
nigdy nie w czystej postaci tzn nie w monoterpaii bo :
-- gdy dajemy L-dopa - dekarboksylaza rozkłada ją na obwodzie i mało trafia do OUN
-- gdy podajemy razem z inhibitorem dekarboksylazy (np. karbidopa) - stężenie w OUN jest wyższe
toksyczność :
nudności
depresja
tachykardia
zmniejszenie apetytu
spadek ciśnienia
zaburzenia hormonalne
jest to lek skuteczny (2-3 tygodnie =poprawa), ale ch. Parkinsona przebiega w stadiach :
on - brak zaburzeń ruchu
off - całkowite wyłączenie (nie rusza się, nie obecny)
L- dopa przez 2-3 lata zmniejsza częstość „off”, natomiast z czasem gdy zwiększamy dawki leku - następuje brak odpowiedzi na lek i występuje coraz więcej działań niepożądanych
Dawkowanie :
szczególnie wczesne stadium : ważne żeby często ale w małych dawkach (3-4 razy dziennie)
od 50mg - do maxymalnie 600mg na dobę (tej dawki nie można przekraczać!)
skuteczność - im później wprowadzany lek tym lepiej(bo dłuższa skuteczność)
- depresja w ch. Parkinsona :
Nortyptyl => TCA
Paroxetyna => inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny
=> nie wpływa na przebeg depresji w ch. Parkinsona !! ( w innych przypadkach tak !)
-zmiany neurodegradacyjne w ch. Parkinsona : synukleinopatia ( tak jak w AD) <yy nie pamiętam o co chodzilo :-/ >
ASN - niskocząsteczkowe białka cytozolowe
- przyjmuje strukure B-harmonijki
(teraz poniższy opis tyczy się schematu ze slajdów …o ile cokolwiek będzie z tego zrozumiałe :P )
- gdy spadek ASN w kom (wytrącone w bł. kom) - to HT nie może być hamowane
- przed wystąpieniem objawów : HT aktywna = początek choroby = nadczynność dopaminergiczna nadreaktywnosc wolnorodnikowa uszkodzenie struktury układu nigrostr.
- później : wzrost dopaminy = wzrost jej utleniania (?) wzorst wolnych rodników oligomeryzacja ASN
- Neuromelanina - magazynuje Mg2+ (gdy patologia : brak magazynowania wzrost Mg+ uszkodzenia OUN)
- kofeina- blok receptorów adenozynowych
- przyjmowanie L-dopa - stężenie rec. A2A wzrasta - dlatego blokowanie ich:
istradefyllina - antagonista A2A
- obniża działania niepożądane
- zmniejsza ilość okresów „off”
- działa neuroprotekcyjnie
-geny odpowiedzialne za ch. Parkinsona :
PARK 1-13 (dziś wiem już ze do 16)
najważniejsze :
PARK 1 mutacja Alfa-synukleiny - powoduje wzrost oligomeryzacji (B-harmonijka)
PARK 2 parkina
łączy ubikwitynę z białkiem
mutacja ta może wystąpić zarówno w PD jak i w AD
PARK 5 mutacja UCHL1 (dominująca) [w AD - UCHL1 poprawia stan ???]
stosowane w leczeniu ch. Parkinsona