TEMP ściąga, SGSP, SGSP, cz.1, fizykochemia splania, Fizykochemia spalania


Tzapłonu;T.samozapłonu: Aceton:-19;540 ,Acetylen: -,305,(zanieczyszczony:140), Alk.etylowy:11-13;460 ,Alk.metylowy 11;470 ,Amoniak: -;630 ,Benzyna zwykła: -45;300 ,Benzyna ekstr: -6;480 ,Benzen: -11;540 ,Butan: -;430 ,Chlorek etyl:13,450, Chlorek winyl: -43;550 ,Cyjanowodór: -;540 ,Dwusiarczek węgla: -30;112 ,Ester etylowy: -30÷-40;140, Etylen: -;455 ,Fosfowodór: -;100 ,Gaz miejski: -;560 ,Gliceryna: 160;390 ,Glikol etylowy:40;240 ,Metan: -;700 ,Olej napędowy: >37;- ,Olej opałowy: >38;250 ,Siarkowodór: -;240 ,Styren: 31;490 ,Toluen: 4;570 Wodór: -;620 Akacja 300;480 ,Balsa 110;120 ,Brzoza 260;380 ,Buk 250;450 ,Dąb 290;450 ,Grab 280;470 ,Grusza 260;440 ,Jesion 260;450 ,Lipa 240;360 Mahoń 270;430 ,Modrzew 240;440 ,Olcha 245;360 ,Sosna 260;360 ,Świerk 255;360 ,Topola 210;350 ,Wiąz 230;455 ,Prędkości det. Azotan amonu 1100- 2700,Heksogen7150,Kw.pikrynowy7350, Nitroceluloza 6300,Nitrogliceryna 8200,Petryt 8400,Trotyl 6850,PorunianHg 5400;Plastyk 8100; Oktogen 9000,Trójaminotrójnitrobenzen>9000,Sorgyl 9250.PE 340,350,PP 330,350,sztywny PCW 530,580,PA 420,450,Teflon 440,480,PW 520,-,PS 410,490,PMMA ?,430, Piana PU ?,415 Termostabilność PE 405,PS 365,PMMA 280,Teflon 500,PP 385.PCW wyst. w 2 odmianach:elastycznej (winiplast);sztywnej (winidur).Aby poprawić cechy pożarowe PCW dodaje się różnego typu związków, które modyfikują własności palne PCW, są to:plastyfikatory-opóźniają r.spalania, są pochodnymi kw. talowych; trudno zapalne;supresanty-subst.chem. powodujące zmniej. się szybk.wydzielania dymu oraz jego ilości. Do każdego tworzywa dobiera się odp.supresant,np.: Al2O3, Mg2O3, ZnO, Sb2O3; modyfikatory r.spalania-powodują zmniej.kinetyki generacji ciepła,np.:MoO3 oraz Fe2O3.PCW szybko się rozkłada, już w T1800C z 1 kg winiplastu otrzymuje się 220 l HCl, który w wilgotnej atmosferze daje żrący kwas solny. Natomiast obecność HCl w fazie gazowej, w tak dużych ilościach, powoduje, że środ.poż., w którym spala się PCW jest b.niebezp. toksycznie i korozyjnie, ponieważ zawartość chloru w PCW wynosi średnio 56%. Jeszcze bardziej niebezp.środ. tworzy się, kiedy zawartość chloru przekracza 70%, otrzymuje się wtedy tworzywa winilidenu. Proces zwęglania PCW-W wyniku ogrzewania chlorku winylu tworzy się struktura C=C-H, dalsze ogrzewanie powoduje dehydrytację, w wyniku której następuje tzw. cyklizacja, czyli przemiana węglowodoru alifatycznego łańcuchowego w aromatyczny o wzorze C6H5, taki rodnik fenolowy jest nietrwały, w wyniku czego natychmiast się rozkłada i powstaje węgiel.

T.termoutwardzalne.W warunkach środ.poż. zwęglają się, co ozn., że maja one zmienną szybkość spalania. Podczas rozkładu tworzy się duża ilość węgla i mała ilość fazy lotnej. Maja tę właściwość, że w środ.poż. nie miękną lecz sztywnieją, niezależnie od tego czy są to tworzywa sieciowane czy liniowe.Aby żywica stała się tw.szt.termoutwardzalnym wprowadza się do niej różne dodatki o działaniu fiz.lub modyfikujących ją na drodze reakcji chem. (antypireny): wypełniacze mineralne-zmieniają strukturę ciekłą polimeru w strukturę twardą, np.: piasek, krzemionka SiO2, CaCO3; mączka drzewna-jako produkt bardzo rozdrobniony technologicznie jest korzystna ze względu na dobrą homogenizację żywicy; włókna organiczne-wzmocnienie wytrzym. mech. Stosuje się włókna poliestrowe lub nieorganiczne szklane;laminaty-materiały wielowarstwowe, które wykorzystują maty szklane. Tw.termoutw. są b.niebezp.poż. gdyż:utrudniają ewakuację, ponieważ dają bardzo dużo dymu i prod.toksycznych.;mają wys.c.spalania, stąd wys.Tpożaru.;tworzenie się warstwy węgla powoduje zmniejszenie emisji fazy lotnej i tym samym wys. płomienia. Jednocześnie na powierzchni spalania następuje reakcja redukcji CO2 na CO, która jest reakcją silnie egzotermiczną, co powoduje tworzenie się dużej powierzchni świecącej i wzrost mocy strumienia ciepła promieniowania. BAKELIT-kopolimer fenolu i aldehydu mrówkowego. Podczas rozkładu bakelitu otrzymuje się różne substancje lotne (NH3, formaldehyd, ketony, alkohole itd.). Tworzywo trudno zapalne ze względu na usieciowaną strukturę. Jest bardziej twarda i sztywna, dlatego ulega rozkładowi w znacznie wyższych temp.niż tworzywa termoplast.. Podczas spalania daje płomień jasny i ma małą zdolność dymotwórczą. W środ.poż. spala się płomieniowo tylko wtedy, gdy jest całkowicie rozłożona. Natomiast najczęściej spala się krótkim płomieniem, a w zasadzie tli się, stąd też czas spalania bakelitu jest bardzo krótki. Do T4500C wydziela się max.15% substancji lotnych. Natomiast podstawowa masa substancji lotnych (ok. 50%) tworzy się w T ponad 12000C-wtedy spala się płomieniowo.ŻYWICA EPOKSYDOWA-Jest łatwo zapalna, jej zapalność jest największa ze wszystkich żywic, ponieważ mają niską tendencję do zwęglania. Najbardziej niebezp. tworzywo termoutw., ulega rozkładowi już w T 1400C, największy rozkład w 240 - 3500C. Daje czarny dym o największej gęstości optycznej i bardzo toksyczna fazę lotną. Ponieważ ma bardzo niskie T zapłonu i samozapłonu, uniemożliwiające jej bezpieczny przerób, dodaje się do nich nieorganiczne wypełniacze, które zmniejszają palność.

Mech.spalania pyłów nieorg. Nie polega na ich rozkładzie term., ponieważ jako pierwiastki nie ulegają rozkładowi w czasie spalania.Zależy od:wys.c.spalania tych pyłów; zawartości domieszek palnych w danym pyle, która decyd . o podatności do zainicj.r.spalania (dot.pyłów nieorg. niemetali np.: pył siarki, pył w.kamiennego, te pyły mają Tzapłonu, samozapłonu i tlenia).Pyły nieorg. metali mają tylko Tsamozapłonu, ponieważ topią się. Mech.spalania pyłów org. Pyły org.rozkładają się podczas ogrzewania. Mają mały wsp. przewod.cieplnego λ tzn. dużą akumulację ciepła, małe Tsamozapłonu. Wielkość Tzapłonu zależy od struktury cząsteczki. Im więcej tlenu w budowie cząsteczkowej, tym T jest niższa, zależy ona także od dodatku innych pierwiastków (Cl, F). W ocenie zagrożenia pożarowego warstw pyłu najistotniejsza jest grubość warstwy pyłu osadzona na pow., która decyduje o szybk. gazyfikacji pyłu tzn. o szybk. powstania palnej fazy gazowej. Szybk. gazyfikacji wpływa na wielkość T tlenia i samozapłonu warstwy pyłu o tej samej grubości. Szybk. gazyfikacji jest funkcją masy pyłu (im masa jest większa na niewielkiej dł., tym szybk.gazyfikacji jest większa, ponieważ lepsza jest akumulacja ciepła w warstwie pyłu). Większość T tlenia i samozapłonu mieści się w granicach 200-3000C. W warstwie pyłu, która leży przez dłuższy okres czasu, początkowo pojawiają się ogniska tlące. Powoduje to powstanie zróżnicowanych pól temp. w warstwie pyłu, tworzących prądy konwekcyjne, które unoszą mieszaninę wysuszonego pyłu z produktami gazyfikacji. Jeśli taka uniesiona część pyłu ulegnie spaleniu, takie zjawisko nazywamy wyfuknięciem.(jest to typ spal. kinet., powstały nad warstwą pyłu, w którym obserwuje się prędk.rozprz. się płom. równą kilka m/s, natomiast nie obserwuje się wzrostu ciśn. Jest to typ przejściowy między s.dyf., a kinet., tylko że ma charakter lokalny. Największą podatność do wyfuknięcia mają warstwy pyłu wymagające niewielkiej prędk. przepływu powietrza nad warstwą pyłu. Wybuchowość pyłów zależy od: st.dyspersji; st. reaktywności (wpływa na siłę wybuchu); st.utleniania pow.(w wyniku utleniania zmniejsza się reaktywność); obecności palnych par lub gazów w powietrzu; ilości tworzących się prod.lotnych (im większy %, tym większa wybuchowość); obecności palnych substancji w samym pyle; wilgotności i T powietrza (im większa wilgotność i niższa T, tym większy % zaadsorbowanej wody na powierzchni ziaren pyłu); zawartości stałych materiałów obojętnych w pyle.Mech. wybuchów pyłów.Warstwa pyłu może przejść w chmurę w wyniku zmiany sposobu przepł. pow. w pomieszczeniu, w którym pył się znajduje, tzn. z konwekcji swobodnej w konwekcje wymuszoną.

Przejście ze stanu stat. w dyn. i zapłon chmury pyłu jest najczęstszą przyczyną wybuchów.Aby chmura pyłu była zdolna do wybuchu musi być zawieszona trwale w powietrzu, ze względu na naturalną tendencję do opadania ziaren pyłu na skutek sił grawitacji. Im większe ziarno pyłu, tym większa szybkość opadania. Stabilność obłoku zależy od sedymentacji, zdolności pyłu do elektryzacji i aglomeracji. Sedymentacja-naturalne osiadanie ziaren pyłu, w wyniku czego następuje zmiana rozkładu masy pyłu w danej objętości oraz zmiana prędk.opadania ziaren pyłu, co prowadzi do zmniej.stabilności ukł. Ziarno przepływa w ukł. turbulentnego powietrza , co powoduje występowanie sedymentacji skrępowanej (ziarna pyłu oddziaływają na siebie elektrostatycznie). Ozn.to, że ziarna mogą być naładowane różnoimiennie (ziarno, które ma większą stałą dielektryczną ładuje się dodatnio). Sedym. skrępowana i aglomeracja (sklejanie ziaren pyłu) znacznie przyspieszają przejście stabilnego ukł. pyłowo-powietrznego w niestabilny.W celu określenia prędk.opadania ziaren pyłu wykorzystuje się wzór:VS = τg; gdzie: τ - czas relaksacji (czas niezbędny do tego, aby ziarno pyłu przystosowało się do przyłożonej siły);g-siła grawitacji. Czas relaksacji jest podstawową wielkością i określa czas opadania każdego ziarna w danym ośrodku gazowym. Dla wszystkich ziaren, które stosują się do prawa Stokes'a, ten czas można wyrazić:τ = 2 d2 δ / g η;gdzie: d-średnica ziarna;δ-gęstość ziarna;η-lepk. powietrza. Ze względu na bardzo małe czasy relaksacji oraz zdolność pyłu do pochłaniania wilgoci trwałe zawieszenie pyłów pochodz. celulozowego jest praktycznie mało prawdopodobne. W danym ułamku sekundy mieszanina pyłowo-powietrzna może powstać jedynie dla bardzo lekkich pyłów, mających własności hydrofobowe. Mech.wyb. pyłów org: R.spalania pyłu dekstryny: C12H22O11+12O2+45N2→12CO2+11H2O+45N2. Pomijając obj.c.stałego, która jest bardzo mała w stos. do obj. gazów można zauważyć, że podczas takiej przemiany obj.produktów jest o 10 obj. większa w stosunku do obj. substratów tzn. wsp. zmiany obj.substratów jest tak duży i ]reakcja jest tak egzotermiczna, że następuje wzrost ciśn. Mech.wyb.pyłów nieorg:Pyły węglowe, które dają 15% obj. fazy lotnej w stosunku do masy są najbardziej niebezp.(max. wartości przy 25% fazy lotnej). Węgle wysokokaloryczne (90% węgla pierwiastkowego np.: antracyt, grafit) podczas ogrzewania nie rozkładają się lub dają bardzo małą fazę lotną, która nie wybucha. Siarka wybucha tylko w postaci dużego rozdrobnienia, wybuchowość wynika z dużej powierzchni właściwej, chłonie tlen, nagrzewa się i wybucha. Pyły metali lekkich, zdolnych do wybuchu, mają wys.c.spalania i dlatego są najbardziej niebezp. wybuchami przemysłowymi. Sód, potas i rtęć nie wybuchają jako pyły (trudno otrzymać z nich pył).



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
ściąga długopis, SGSP, SGSP, cz.1, fizykochemia splania, Fizykochemia spalania
Fizykochemia ściągawka, SGSP, SGSP, cz.1, fizykochemia splania, Fizykochemia spalania
Zależności, SGSP, SGSP, cz.1, fizykochemia splania, Fizykochemia spalania
temperatury zapłonu tworzyw sztucznych2, SGSP, SGSP, cz.1, fizykochemia splania, Fizykochemia spalan
DGW pyłów2, SGSP, SGSP, cz.1, fizykochemia splania, Fizykochemia spalania
zapalenie tworzyw sztuczzny, SGSP, SGSP, cz.1, fizykochemia splania, Fizykochemia spalania
dgw par cieczy aceton, SGSP, SGSP, cz.1, fizykochemia splania, Fizykochemia spalania
DGW pylow 1, SGSP, SGSP, cz.1, fizykochemia splania, Fizykochemia spalania
palnosc wskaznik tlenowy, SGSP, SGSP, cz.1, fizykochemia splania, Fizykochemia spalania
Badanie dymotwórczości, SGSP, SGSP, cz.1, fizykochemia splania, Fizykochemia spalania
cieplo spalania w bombie, SGSP, SGSP, cz.1, fizykochemia splania, Fizykochemia spalania
WŁAŚCIWOŚCI dymowtwórcze, SGSP, SGSP, cz.1, fizykochemia splania, Fizykochemia spalania
Mela - egz. III, SGSP, SGSP, cz.1, fizykochemia splania, Fizykochemia spalania
zagadnienia-pytania i odpow, SGSP, SGSP, cz.1, fizykochemia splania, Fizykochemia spalania
Pytania do ezgaminu z Chemi, SGSP, SGSP, cz.1, fizykochemia splania, Fizykochemia spalania
wymogi z chemii, SGSP, SGSP, cz.1, fizykochemia splania, Fizykochemia spalania
DGW propanolu, SGSP, SGSP, cz.1, fizykochemia splania, Fizykochemia spalania
dymotwórczość, SGSP, SGSP, cz.1, fizykochemia splania, Fizykochemia spalania
samozaplon cieczy, SGSP, SGSP, cz.1, fizykochemia splania, Fizykochemia spalania

więcej podobnych podstron