Przewodnictwo elektryczne jest to zjawisko przepływu ładunków elektrycznych (prąd elektryczny) pod wpływem pola elektrycznego. Ze względu na wielkość oporności elektrycznej właściwej substancje można podzielić na izolatory (dielektryki), półprzewodniki oraz przewodniki.

Pod względem mechanizmu mikroskopowego przewodnictwo elektryczne podzielić można na elektronowe (zachodzi w metalach oraz półprzewodnikach),

przewodnictwo elektryczne elektrolitów, przewodzenie prądu elektr. przez elektrolity, uwarunkowane obecnością jonów, które są nośnikami prądu; pomiar p.e.e. wykorzystuje się do ilościowej oceny dysocjacji elektrolitów, do ilościowego oznaczania ich stężenia oraz określania zanieczyszczenia rozpuszczalników (np. wody).

Prawa elektrolizy Faradaya to dwa prawa sformułowane przez Faradaya w 1834 r.:

1. Masa substancji wydzielonej podczas elektrolizy jest proporcjonalna do ładunku, który przepłynął przez elektrolit

2. Ładunek Q potrzebny do wydzielenia lub wchłonięcia masy m jest dany zależnością

gdzie:

F - stała Faradaya (w kulombach/mol)

z - ładunek jonu (bezwymiarowe)

M - masa molowa jonu (w kilogram/mol).

Inne, częściej spotykane sformułowanie drugiego prawa elektrolizy Faradaya brzmi:

Stosunek mas m₁ oraz m₂ substancji wydzielonych na elektrodach podczas przepływu jednakowych ładunków elektrycznych jest równy stosunkowi ich równoważników elektrochemicznych k₁ oraz k₂ i stosunkowi ich mas równoważnikowych R₁ oraz R₂, czyli:

Gramoatom, liczba gramów pierwiastka równa jego masie atomowej. Gramoatom każdego pierwiastka zawiera taką samą liczbę atomów - 6,0221367x10²³, tzw. liczbę Avogarda.

Gramorównoważnik (ekwiwalent stechiometryczny) - jednostka masy niezalecana przez IUPAC, ale niekiedy jeszcze używana w chemii, zwłaszcza w chemii analitycznej. Jednostki tej nie zaleca się stosować głównie ze względu na problemy z jej jednoznaczną definicją. Skrótem tej jednostki jest val, wal, eq i czasami w bardzo starych, polskich opracowaniach można też spotkać skróty Gr, G-r i g-r.

definicja gramorównoważnika:

Gramorównoważnik to taka masa związku chemicznego, która całkowicie przereaguje z jednym molem innego związku chemicznego zgodnie z równaniem stechiometrycznym określonej reakcji chemicznej.

Kation - jon o ładunku dodatnim. Podczas elektrolizy roztworu podąża do elektrody ujemnej zwanej katodą.

Jon o ładunku przeciwnym do kationu określany jest mianem anionu.

Anion - jon o ładunku ujemnym. Anion to każde indywiduum chemiczne, które posiada nadmiar elektronów w stosunku do protonów. Podczas elektrolizy anion podąża on do elektrody dodatniej, zwanej anodą. Przeciwieństwem anionu jest jon dodatni czyli kation.

Aniony mogą być otrzymywane poprzez:

• redukcję niemetali,

• redukcję kwasów,

• jonizację cząstek polarnych.

Katoda (gr. kata - "w dół", hodós - "ścieżka") - elektroda z której do układu dostaje się ładunek ujemny, lub jest absorbowany ładunek dodatni. W zależności od charakteru układu lub urządzenia elektrycznego (kierunku przepływającego przez nie prądu elektrycznego), katoda może być elektrodą dodatnią lub ujemną. Katoda występuje zawsze w parze z elektrodą jej przeciwną pod względem znaku, czyli anodą.

Anoda (gr. ana - "w górę", hodós - "ścieżka") - rodzaj elektrody przez który ładunek ujemny opuszcza dany układ elektryczny lub do układu jest dostarczany ładunek dodatni. W zależności od charakteru układu (kierunku przepływającego przez nie prądu elektrycznego), anoda może być elektrodą dodatnią lub ujemną i występuje zawsze w parze z elektrodą jej przeciwną pod względem znaku, czyli katodą.

Amper - jednostka natężenia prądu elektrycznego, jednostka podstawowa układu SI i MKSA, oznaczana A.

Stały prąd elektryczny o natężeniu 1 A jest to taki prąd, który płynąc w dwóch równoległych, prostoliniowych, nieskończenie długich przewodach o znikomo małym przekroju kołowym, umieszczonych w próżni w odległości 1 m od siebie, spowodowałby wzajemne oddziaływanie przewodów na siebie z siłą równą 2*10 ^-7 N na każdy metr długości przewodu.

Wolt - jednostka potencjału elektrycznego, napięcia elektrycznego i siły elektromotorycznej, używana w układach jednostek miar SI, MKS i MKSA, oznaczana V.

Między dwoma punktami pola występuje różnica potencjałów (napięcie elektryczne) 1 V, jeśli praca wykonana przy przesuwaniu ładunku 1 C między tymi punktami wynosi 1 J

Kulomb (C) - jednostka ładunku elektrycznego w układzie SI (jednostka pochodna układu SI). Nazwa kulomb pochodzi od nazwiska francuskiego uczonego Charles'a Coulomba.

Jest to ładunek elektryczny przepływający w czasie 1 sekundy przez przekrój poprzeczny przewodnika, gdy natężenie prądu elektrycznego płynącego przez tę powierzchnię wynosi 1 amper.

Może być też wyrażony przy użyciu pojemności i napięcia, gdzie 1 kulomb jest równy iloczynowi jednego farada i jednego wolta.

Aby zmierzyć natężenie prądu płynącego przez przewodnik należy dołączyć do niego szeregowo amperomierz ponieważ przy łączeniu szeregowym prąd o takim samym natężeniu przepływa przez przewodnik i przez amperomierz. Włączenie amperomierza nie powinno powodować zmiany natężenia prądu i płynącego w obwodzie, dlatego opór amperomierza powinien być mały w porównaniu z innymi oporami w obwodzie. Idealny amperomierz powinien mieć opór elektryczny równy zeru.

---