1i2)Ekonomia: to nauka społeczna o tym jak ludzie wykorzystują ograniczone zasoby czynników wytwórczych do wytwarzania dóbr i świadczenia usług, aby jak najlepiej zaspokoić swoje nieograniczone potrzeby. Przedmiotem badań ekonomii jest proces gospodarowania, a w centrum zainteresowania ekonomistów jest problem pokonywania zjawiska rzadkości i dokonywania wyborów przez społeczeństwa w trakcie gospodarowania. Mikroekonomia: zajmuje się analizą gospodarki jako całości i zjawiskami w niej występującymi np.: ogólny poziom cen, globalne zatrudnienie, poziom bezrobocia. Mikroekonomia: bada przede wszystkim poszczególne elementy tworzące gospodarkę i zależności między tymi elementami np.: sektory i działy gospodarki, rynki określonych produktów, gospodarstwa domowe, firmy, itp.
Ekonomia pozytywna: przedstawia zjawiska i procesy występujące w gospodarce. Ekonomia normatywna: określa przyczyny i skutki zjawisk i procesów gospodarczych oraz przedstawia co w życiu gospodarczym powinno mieć miejsce.
3)Rynek: jest miejscem, zorganizowanym zazwyczaj w sensie instytucjonalnym, gdzie dokonują się akty kupna i sprzedaży czynników produkcji oraz wytworzonych dóbr (produktów i usług). Klasyfikacja rynków: I ze względu na zasięg terytorialny: -lokalny,- regionalny,- krajowy,- globalny. II ze względu na przedmiot transakcji: -towarów i usług,- pracy, zawody,- pieniądza. III w zależności od zasad prawnych, które określają zasadę przeprowadzonych transakcji: -wolny,- regionalny (giełda, aukcja, przetarg, rynki koncesjonowane, sprzedaż wysyłkowa)
4)gosp rynkowa(zasady funkcjonowania)rynki nie mogą funkcjonować bez własności prywatnej. Mechanizm rynkowy rozwiązuje problem efektywności czyli alokacji czynników wytwórczych i produktów.
5)Popyt: jest to zależność między wielkością zapotrzebowania na dany produkt lub czynnik wytwórczy a jego ceną. Czynniki wpływające na popyt: cenowe: cena sprzedaży ruch po krzywej,- niecenowe: dochody konsumentów przesunięcie krzywej,- ceny innych dóbr: substytucyjnych komplementarnych. Do czynników także należą: sezonowość, moda, przyzwyczajenie i gusty, socjokulturowe (płeć, wiek, miejsce zamieszkania, region, religia). Przewidywania zmiany cen związane z org handlu i sprzedaży, (dostępność placówek handlowych, czas otwarcia, asortymentowość), sposób sprzedaży, dostępność parkingu, reklama. Prawo popytu: wyższej cenie odpowiada mniejsza ilość, niższej cenie odpowiada większa ilość.
6)Podaż: jest zestawieniem ilości dóbr, jakie producenci są gotowi sprzedać w określonych warunkach, przy danej cenie i w określonym czasie. Czynniki wpływające na rozmiary podaży: cena danego produktu: wyższe ceny są dla producentów bodźcem do zwiększenia produkcji, gdyż jej opłacalność rośnie, a to powoduje, że rozmiary podaży także rosną,- liczba producentów działających na rynku danego produktu: wraz ze wzrostem liczby producentów rosną rozmiary produkcji, a więc i podaży,- ceny czynników wytwórczych: wzrost cen czynników wytwórczych powoduje, że koszty produkcji rosną dlatego jej opłacalność maleje co powoduje, że rozmiary produkcji zostaną ograniczone,- dostępność czynników wytwórczych: jeśli występują trudności z uzyskaniem odpowiednich czynników wytwórczych we właściwym czasie to produkcja jest prowadzona nierytmicznie, a jej rozmiary są mniejsze niż mogłyby być, gdyby dysponowano odpowiednimi czynnikami,- stosowane technologie: stosowanie nowoczesnych technologii z wykorzystaniem maszyn i urządzeń sprawia, że wytwarza się więcej, szybciej, dokładniej i po niższych kosztach,- ceny innych dóbr: jeśli ceny innych dóbr rosną to mniej opłacalna staje się produkcja danego dobra co prowadzi do jej ograniczenia,- warunki pogodowe przy produkcji rolnej: jeśli są niekorzystne warunki pogodowe to przy określonych nakładach sił i środków plany są o wiele niższe, a nie jak przy warunkach korzystnych, latach urodzajnych. Prawo podaży: wyższej cenie odpowiada większa ilość towarów, niższej cenie odpowiada ilość towarów.
9)Równowaga rynkowa: jest to sytuacja na rynku kiedy cena danego produktu powoduje iż wielkość popytu równa się wielkości podaży. Przy tej cenie na rynku nie pojawiają się ani nadwyżki, ani niedobory i wszystkie transakcje mogą być zrealizowane. Model pajęczyny: jest to model dynamiczny ponieważ uwzględnia czynniki czasu we wzajemnych zależnościach między zmianami cen a zmianami wielkości produkcji.
14)Elastyczność popytu: jest miarą procentowej popytu w stosunku do procentowej zmiany czynnika wpływającego na popyt.
15)Elast dochodowa popytu to stosunkowy wzrost wielkości popytu wywołany stosunkowym wzrostem naszego dochodu. Może być >0, 0<El<1, El>1. Elast mieszana-mierzy ona zmiany wielkości popytu na 1 towar wywołany zmianą ceny innego towaru.
16)Elastyczność cenowa podaży: Es>1 - krzywa podaży elastyczna; Es = 1 - elastyczność jednostkowa; Es < 1 - krzywa podaży nieelastyczna. Każda liniowa krzywa podaży przechodząca przez początek układu ma elastyczność jednostkową dla każdej ceny. Krzywe podaży w długim okresie czasu są bardziej elastyczne aniżeli krzywe podaży w krótkim okresie czasu. W dłuższym okresie czasu więcej przedsiębiorstw może osiągnąć wzrost produkcji w danej dziedzinie. Równocześnie do danej działalności produkcyjnej mogą napłynąć nowe zasoby. Długi okres czasu związany jest z inwestycjami. Jeżeli przedsiębiorstwo przewiduje krótkotrwały wzrost cen na swoje produkty wówczas będzie zwiększać podaż głównie na drodze lepszego wykorzystania istniejącego aparatu produkcyjnego. W wypadku przewidywania wzrostu cen w dłuższym okresie czasu przedsiębiorstwo może zdecydować się na rozwój potencjału produkcyjnego.
17)Użyteczność całkowita i marginalna: Użyteczność całkowita (UC) jest sumą użyteczności konsumowanej ilości produktu lub usługi; Użyteczność marginalna (UM) wyraża zadowolenie konsumenta ze zwiększenia (zmniejszenia) konsumpcji danego dobra o kolejną dodatkową jednostkę. Między ilością konsumowanego dobra a użytecznością, czyli miara zadowolenia z konsumpcji, występują następujące zależności: -Użyteczność całkowita konsumpcji danego dobra rośnie (spada) wraz ze wzrostem (spadkiem) ilości konsumowanego dobra,- Użyteczność marginalna zmniejsza się (rośnie) wraz ze wzrostem (spadkiem) ilości konsumowanego dobra. Prawo malejącej użyteczności marginalnej: mówi, że zadowolenie z pierwszej konsumowanej jednostki dobra jest znacznie większe aniżeli z kolejnej, drugiej jednostki. W rezultacie przyrosty zadowolenia z konsumpcji mierzone jako użyteczność marginalna zmniejszają się wraz ze wzrostem ilości konsumowanego dobra. Zależność ta jest odwracalna. Można nawet przyjąć, iż po przekroczeniu pewnej wielkości konsumpcji dalsze zwiększanie konsumowania danego dobra zacznie przynosić konsumentowi zadowolenie negatywne (niezadowolenie). Użyteczność marginalna będzie wówczas ujemna, a użyteczność całkowita zacznie spadać. Konsument maksymalizując korzyści (zadowolenie) z konsumpcji będzie ją zwiększał aż do momentu, w którym UM = 0.
18)Krzywa obojętności: przedstawia wszystkie kombinacje konsumpcji dwóch dóbr, które są dla konsumenta obojętne. Każda z tych kombinacji daje konsumentowi takie samo zadowolenie. Oznacza to, że dana krzywa obojętności charakteryzuje się stałym poziomem zadowolenia. Marginalna stopa substytucji: określa jaką ilość dobra Y należy poświęcić w celu zwiększenia konsumpcji dobra X o jednostkę w sytuacji kiedy konsument pozostaje na tej samej krzywej obojętności, czyli nie zmienia poziomu zadowolenia z konsumpcji.
19)Linia budżetowa budżet konsumenta,dochody konsum(dochody płacowe i pozapłacowe),wydatki konsumenta(wydatki na konsumpcje dóbr i usług, oszczędność konsumenta). Linia budżetowa oddziela kombinacje osiągalne od nieosiągalnych.
20)Optimum konsumenta: punkt, w którym konsument maksymalizuje zadowolenie z konsumpcji znajduje się na najwyższej krzywej obojętności możliwej do osiągnięcia przy danych ograniczeniach. Jest to pkt styczności linii budżetowej z krzywą obojętności.
21)Ścieżka konsumpcji dóbr; krzywa dochód - konsumpcja: powstaje przez połączenie kolejnych pkt optimum konsumenta wynikających ze zmiany dochodu; krzywa cena - konsumpcja: powstaje poprzez połączenie kolejnych pkt optimum konsumenta wynikających ze zmiany ceny dobra X.
22)Paradoks GIFFENA: Giffen zaobserwował w Irlandii „nienormalne” zjawisko rynkowe polegające na tym, że wzrost ceny chleba spowodował wzrost popytu na chleb. Zjawisko to określono paradoksem Giffena, natomiast dobra, których popyt wzrasta w reakcji na wzrost ceny nazwano dobrami Giffena. Dobrami Giffena są dobra charakteryzujące się znacznym stopniem podrzędności. W tym przypadku negatywny efekt dochodowy przewyższa efekt substytucji - wzrostowi (spadkowi) ceny towarzyszy wzrost (spadek) popytu. Paradoks Giffena można wytłumaczyć następująco: jeżeli jakieś dobro (np.: chleb, ziemniaki) stanowi przeważającą część konsumpcji konsumenta i równocześnie nie posiada licznych substytutów, wówczas wzrost ceny tego dobra zmniejsza siłę nabywczą dochodu konsumenta. Konsument, który opiera swoją konsumpcję na tym produkcie i nie ma większych możliwości zastąpienia go innymi zwiększa konsumpcję produktu wydatkując na jego zakup zwiększoną część ograniczonego dochodu. Wprawdzie dobra Giffena nie występują zbyt często w rzeczywistości gospodarczej to jednak warto zauważyć, iż każde dobro Giffena musi być dobrem podrzędnym, natomiast nie każde dobro podrzędne musi być dobrem Giffena. Paradoks Veblena: niektórzy konsumenci kupują niektóre dobra dlatego, że maja bardzo wysokie ceny.
23)Krzywe Engla; Prawo Engla: Ernest Engel, dziewiętnastowieczny ekonomista niemiecki, dokonał jako pierwszy szerokich badań statystycznych zależności wydatków na poszczególne dobra od wysokości dochodów konsumenta. Graficzna postać tych zależności nosi nazwę krzywych Engla. Uzależniając zmiany wielkości zakupów dobra X od rozmiarów dochodu, którym dysponuje konsument, otrzymujemy następującą prawidłowość: wraz ze wzrostem (spadkiem) dochodu konsumenta rosną (spadają), ceteris paribus rozmiary kupowanego przez konsumenta dobra X
24)Efekt substytucyjny: polega na dostosowaniu popytu do samej zmiany relacji cen. Jeżeli cena dobra X wzrasta, to dobro Y staje się relatywnie tańsze co skłania konsumenta do zastąpienia dobra droższego dobrem relatywnie tańszych. Zmiana ilości nabywanego dobra droższego w wyniku substytucji dobrem relatywnie tańszym nosi nazwę efektu substytucyjnego.
25)Efekt dochodowy: polega na dostosowaniu popytu do zmiany realnego dochodu. W wyniku zmiany cen zmienia się siła nabywcza dochodów konsumenta, ilość dóbr, które można nabyć za dany dochód pieniężny nosi nazwę dochodu realnego. W wyniku wzrostu ceny dobra X konsument może nabyć mniej tego dobra. Zmiana nabywanej ilości dobra X w wyniku zmiany dochodu realnego nosi nazwę efektu dochodowego. Według Hick`sa konsument dąży do tego aby realizować koszty dóbr dający mu tę samą użyteczność - efekt substytucyjny. Konsument utrzymuje swój dochód realny na stałym poziomie. Koncepcja zakłada, że dochód realny to taki koszyk zakupów, który zapewnia konsumentowi stałą użyteczność. Według Słuckiego jest większy od efektu wg Hick`sa ponieważ konsument dąży do zrealizowania całego dochodu nominalnego. W koncepcji Słuckiego dochód realny oznacza koszyk dóbr, które konsument może nabyć za dany dochód, przeznacza w całości na cele konsumpcji.
31)Koszty prywatne-wszystkie wydatki związane z działalnością wytwórczą i usługową. Koszty społeczne-to wszystkie wydatki ponoszone w wyniku działalności przedsiębiorstwa przez osoby trzecie, nie związane z daną działalnością produkcyjną. Koszty implicite-wyrażone w jednostkach pieniężnych koszty alternatywne, stanowiące utraconą możliwość uzyskania przez właściciela firmy najlepszych korzyści związanych z podjęciem innej działalności. Koszty explicite-wydatki pieniężne poniesione przez przedsiębiorstwo na zakup czynników produkcji, produktów i usług niezbędnych do uruchomienia i wytworzenia określonej produkcji.Określa się je jako księgowe koszty prywatne.
32)patrz wyżej K prywatne-związane z działalnością firmy tzn.np to co przedsiębiorstwo musi zapłacić za użytkowanie lokalu. K społeczne-np. zanieczyszczenia środowiska
33)Koszt księgowy-to suma poniesionych wydatków na zakup czynników wytwórczych objęte w ewidencji księgowej Koszty ekonomiczne-to suma kosztów księgowych i alternatywnych, jest to wartość wszystkich zasobów(czynników) użytych w produkcji.
34)Koszty stałe: (KS) ponoszone są przez przedsiębiorstwo niezależnie od wielkości produkcji. Koszty te występują nawet wówczas, kiedy produkcja wynosi zero (koszty ochrony majątku, konserwacji urządzeń, spłata kredytów). Tak więc jeżeli wszystkie koszty stałe wynoszą 10 jednostek pieniężnych, wówczas koszt stały całkowity pozostaje niezmienny, niezależnie od rozmiarów produkcji. Koszt stały przeciętny: (KSP), nazywany również kosztem stałym jednostkowym, powstaje z podzielenia kosztu stałego całkowitego przez wielkość produkcji. Koszt stały przeciętny zmniejsza się nieustannie wraz ze wzrostem rozmiarów produkcji. Oznacza to, że na każdy produkt przypada coraz mniejsza cząstka całkowitych kosztów stałych. Koszty zmienne: związane są z wykorzystaniem w procesie produkcji czynników zmiennych, których ilości wzrastają lub zmniejszają się w zależności od zmian rozmiarów produkcji. Koszt zmienny całkowity (KZC) rośnie w miarę zwiększenia rozmiarów produkcji, przy czym tempo wzrostu kosztów jest nierównomierne. Początkowo koszt zmienny całkowity rośnie wolniej (przyrosty kosztu są malejące), następnie zaś, po przekroczeniu pewnego poziomu produkcji, zaczyna wzrastać szybciej (przyrosty kosztu są rosnące). Koszty całkowite: (KC) jest sumą kosztów stałych całkowitych i kosztów zmiennych całkowitych: KC = KSC + KZC. Krzywa kosztów całkowitych rozpoczyna się zawsze w pkt krzywej kosztu stałego całkowitego, w którym Q = 0. Następnie krzywa kosztu całkowitego rośnie w identyczny sposób jak krzywa kosztu zmiennego całkowitego (KZC). Koszt całkowity przeciętny: jest kosztem całkowitym przypadającym na jednostkę produktu: KCP = KC/Q. Krzywa KCP kształtuje się podobnie jak krzywa kosztu zmiennego przeciętnego, przy czym w stosunku do tej ostatniej jest przesunięta w górę.
35)Koszt marginalny: jest ważną kategorią ekonomiczną dla producenta pozwalającą ocenić rentowność decyzji dotyczącej powiększenia produkcji o kolejną, dodatkowa jednostkę. Koszt marginalny (KM) definiujemy jako zmianę kosztu całkowitego (ΔKC) wynikającą ze zmiany wielkości produkcji o dodatkową jednostkę (ΔQ).
Ponieważ koszt stały całkowity (KSC) nie zmienia się w miarę zmian wielkości produkcji (Q), stąd zmiany kosztu całkowitego (ΔKC) są równe zmianom kosztu zmiennego całkowitego (ΔKZC). W konsekwencji koszt marginalny możemy traktować jako zmianę kosztu zmiennego wynikającą z jednostkowej zmiany produkcji: KM = ΔKZC/ΔQ
Z powyższego stwierdzenia wynika, że koszt stały nie wpływa na wyznaczenie kosztu marginalnego. Jeśli nie posiadamy informacji o koszcie całkowitym wówczas koszt marginalny można obliczyć na podstawie danych o koszcie zmiennym całkowitym.
36) 1.KM=KCP i KM=KZP gdy KCP=min i KZP=min 2.KM<KZP i KM<KCP to KCP i KZP maleją 3.KCP=KZP+KSP
37)Czynniki wpływające na zmianę kosztów w krótkim okersie; stałe :zmiany stawek czynszu,ubezpieczenia, podatków, zmiany cen rozmów telef i abonamentu, zmiany cen energii. wtedy KS KSP KCP-rosną
38)KM=KZP gdy zwiększenie produkcji pociąga za sobą takie samo zwiększenie środków produkcji (stałe korzyści skali) KM i KZP pozioma linia prosta
39)Koszty w dł okresie czasu Wszystkie koszty są zmienne,nie ma kosztów stałych (np.koszty surowców, materiałów, energii, wody, płace pracowników, podatki)
40) Zysk-różnica pomiędzy przychodami a kosztami. Zysk rachunkowy=PC-koszty explicite. Zysk alternat = PC-(koszty explicite + koszty implicite). Fałsz:Ze>0 Zr=0, Ze>0 Zr<0, Ze=0 Zr=0, Ze=0 Zr<0
41)Technika prod-tech wytwarzania, kombinacje różnych ilości produkcji, które służą do wytwarzania danych dóbr. Izokwanta-to zbiór pkt reprezent różne kombinacje nakładów dwóch czynników produkcji do wytwarzenia tej samej wielkości produkcji. MSTS-określa z jakiej ilości 1czynnika rezygnuje przedsiębiorstwo na rzecz nakładu 2 czynnika
42)Prawo malejącego prod marginalnego: działa gdy jeden z czynników produkcji jest stały, gdy jeden z czynników jest stały wzrost produkcji wymaga rosnących nakładów zmiennego czynnika produkcji. Mpl = ΔQ/ΔQl
Mpk = ΔQ/ΔQk
43)Izokoszta: zbiór punktów reprezentujących różne kombinacje czynników wytwórczych, których koszt zakupów jest taki sam. (KC = Q · Pl + Qk · Pk) wydatki poniesione na zakup czynników produkcji.
44)Pkt opt tech przedsięb-jest to pkt styczności izokwanty i izokoszty.
45)Zasada racjonalnego gospodarowania producenta: producent dąży do maxymalizacji produkcji przy danych kosztach; producent dąży do wytworzenia danej wielkości produkcji przy minimalnych kosztach.
46)Korzyści skali: nakłady czynników produkcji zmieniają się proporcjonalnie do zmian produkcji. Rosnące korzyści skali oznaczają, że przyrost produkcji osiągany jest przy mniejszym przyroście nakładów produkcji, produkcja rośnie szybciej od nakładów produkcji. Malejące korzyści skali: oznaczają, że przyrost produkcji towarzyszą większy przyrost nakładów produkcji.
47)Krzywa transformacji, marginalna stopa transformacji produkcji: krzy transf: zbiór pkt reprezentujących różne kombinacje dwóch dóbr, które możemy wytworzyć z danych nakładów czynników produkcji. Marg st transf prod: określa w jakiej relacji w sensie technicznym produkcji 1 dobra może być zastosowana produkcja drugiego dobra przy pełnym wykorzystaniu czynników produkcji.
48)Model rynku konkurencji doskonałej, cechy charakterystyczne: rynek od strony producenta: konkurencja doskonała, konkurencja monopolistyczna, oligopol - duopol, monopol; od strony nabywców: konkurencja doskonała, konkurencja monopsonowa, oligopson - duopson, monopson. Kryteria charakteryzujące rynek: producent: bardzo duża liczba firm, z których każda dostarcza na rynek niewielką część ogólnej podaży rynkowej. Każdy z producentów ocenia popyt na swój produkt jako doskonale elastyczny; produkt: homogeniczny- jednorodny, detal rynki owoców i warzyw oraz innych jednorodnych produktów; cena: producent jest ceno twórcą, ustala cenę na swój produkt na poziomie ceny rynkowej; bariera wejścia wyjścia: bardzo niewielkie: b wejścia to b technologiczna, organizacji sprzedaży, wynik z przepisów sanitarno epidemiologicznych; b wyjścia to b likwidacji sprzedaży.
49)Konk doskon Produc(wielu,niepoliczalni,każdy z nich dostarcza niewielką ilość ogólnej podaży rynkowej), produkt(homogenicz),cena(cenobiorczość,producent przyjmuje cenę rynkową),bariery wej i wyjścia (brak, niewielkie)
50)Krzywa podaży przedsiębiorstwa w krótkim okresie czasu konkurencja doskonała: podaż przedsiębiorstwa jest zależnością między ceną rynkową a ilością produktów, jaką przedsiębiorstwo gotowe jest zaoferować na rynku. W tym znaczeniu każdej cenie rynkowej odpowiada tylko jedna wielkość produkcji, oferowanej na rynek przez przedsiębiorstwo. Przedsiębiorstwo nie będzie wytwarzać i oferować na rynek swoich produktów jeżeli cena spadnie poniżej minimum kosztu zmiennego przeciętnego. Dla każdej ceny wyższej od KZP przedsiębiorstwo podejmuje produkcję i zgodnie z zasadą optymalizacji oferuje na rynek wielkość produkcji maksymalizującą zysk. Równocześnie linia ceny jest równa linii przychodu marginalnego a także wyznacza ona linię popytu na produkty przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwo maksymalizuje zysk dla wielkości produkcji, dla której KM = PMp = P.
52) Na rynku konku doskon jest nieskończenie wiele producentów. Każdy z nich dostarcza na rynek niewielką ilość produkcji, więc żaden z nich nie może mieć wpływu na podaż rynkową
54)Model rynku konkurencji monopolistycznej, cechy charakterystyczne: jedna firma dostarczająca na rynek całą ogólną ilość podaży rynkowej, produkt nie posiada substytutu, cena: monopol jest cenotwórcą sam ustala cenę, może stosować dyskryminację cenową. Bariery wejścia: b przyrodnicza, technologiczna: sprzyja utrzymaniu monopolu naturalnego, b prawne: prawo o koncesji chroni monopol, prawo autorskie; bariery wyjścia: z rynku bardzo wysokie, b często koszty likwidacji działalności nie są w pełni ponoszone.
57)Wydatki na reklamę w ramach rynku konkur monopolistycznej przedsiębiorstwo posiada pewną siłę monopolu i ponoszenie kosztów na promocję sprzedaży może przynieść określone korzyści ekonomiczne. Głównym celem reklamy jest przesunięcie w prawo krzywej popytu na produkty przedsięb. Przedsięb kierujące się zasadą maxymaliz zysku powinno porównać zmiany nakładów na poprawę jakości produktu lub na przedsięwzięcia promoc-reklam z osiąganymi efektami w postaci wzrostu popytu na produkty przedsięb.
58)Model rynku Oligopolu cechy charakterystyczne: producent - kilka kilkanaście firm z której każda dostarcza na rynek prod o bardzo dużej skali, firmy funkcjonują na rynku globalnym; produkt: homogeniczny i heterogeniczny; homogeniczny: (stal, ropa, metale kolorowe); heterogeniczny: (samochody, fajki, vóda, leki); cena: producent jest cenotwórcą pomiędzy producentami występuje tzw. cenonozwiązanie, jeżeli jedna z firm obniża ceny pozostałe również obniżają w tym samym stopniu, jeśli jedno podnosi inne wstrzymują się. Bariery wejścia: technologiczna, kapitałowa, skali produkcji, marki, są bardzo trudne do pokonania. Bariery wyjścia: koszty likwidacji działalności
62)Model przywództwa cenowego oligopolu: przywództwo cenowe firmy dominującej, przywództwo cenowe firmy o najniższych kosztach. Firma dominująca decyduje o cenie rynkowej, małe przedsiębiorstwa muszą sprzedawać po cenie ustalonej po cenie firmy dominującej, firma dominująca maksymalizuje zysk, wynik finansowy małych przedsiębiorstw zależy od ich kosztów.
67)Cena monopolowa: wyznaczona jest w punkcie przecięcia się krzywej popytu z wielkością produkcji maksymalizującą zysk monopolu. Określenie poziomu ceny monopolowej polega na wyznaczeniu wielkości Q maksymalizującej zysk a następnie, biorąc pod uwagę daną krzywą popytu, na wyznaczeniu ceny maksymalnej, po której te rozmiary produkcji mogą być sprzedane.
69)Dyskryminacja cenowa, doskonała i niedoskonała: możliwość ustalania ceny na ten sam produkt dla różnych grup odbiorców. Dyskryminacja cenowa I stopnia - doskonała: ustala różną cenę dla każdej produkowanej sztuki, każda sztuka jest traktowana jako odrębny rynek. II stopnia - niedoskonała: polega na tym, że monopol ustala inną cenę na ten sam produkt w zależności od ilości nabywanych towarów i usług (klient mniej nabywa gdy cena jest wyższa, a więcej gdy jest niższa). III stopnia - niedoskonała: polega na tym, że monopol dzieli rynek na subrynki w zależności od elastyczności popytu na produkt, na rynkach nieelastycznych cena jest wyższa, na rynkach o popycie elastycznym cena jest niższa, PKP, muzea, ZOO, linie lotnicze.
72)Monopol naturalny: pojawia się bariera technologiczna, pojawia się wtedy gdy koszty maleją wraz ze wzrostem skali produkcji, wielkość produkcji określona jest przez jednostki samorządu terytorialnego.