Doktor Dolittle jest lekarzem, mieszka w Puddleby nad rzeką Marsh (Puddleby-on-the-Marsh). Pewnego dnia jego papuga, Polinezja, uczy go języka zwierząt. Od tej pory zostaje weterynarzem. Jest bardzo surowy, kiedy zwierzęta są źle traktowane. "Dolittle" znaczy po angielsku "nierobek", jednak to nie oddaje prawdziwej natury doktora.
Dawno temu w małym miasteczku położonym nad rzeką mieszkał doktor Dolittle. Bardzo kochał zwierzęta, mieszkały razem z nim w jego domu z ogrodem. Miał między innymi kaczkę Dab - Dab, psa Jipa, prosiaczka Geb - Geb, papugę Polinezję i sowę Tu - Tu. Często zwierzęta odstraszały pacjentów przychodzących do doktora. Narzekała na to jego siostra, która prowadziła dom. Wreszcie doktor utracił wszystkich swoich pacjentów. Posiadał za to coraz większą liczbę zwierząt. Dolittle był bardzo biedny, bo wszystkie pieniądze wydawał na utrzymanie swoich podopiecznych.
Pewnego razu dostawca jedzenia dla kotów podsunął doktorowi pomysł, by zajął się on leczeniem zwierząt, które przecież tak bardzo dobrze znał. Pomysł bardzo spodobał się papudze Polinezji i nauczyła doktora zwierzęcego języka. Teraz lekarz mógł zrozumieć wszystko, co zwierzaki mówiły, umiał odczytać ich ruchy i gesty. Potrafił rozmawiać z nimi o ich chorobach, dowiadywał się wszystkiego dokładnie o dolegliwościach swoich pacjentów.
Dolittle bardzo szybko stał się sławnym lekarzem zwierząt. Pacjenci przychodzili do niego z całej okolicy, było ich pełno w domu i ogrodzie. W końcu mogły komuś powiedzieć, co ich dokładnie boli. Przykładowo koń powiedział, że coraz gorzej widzi, a dotychczasowy weterynarz leczył go na zapalenie kopyt. Dolittle podarował mu okulary.
Ku zdziwieniu siostry doktor znowu zarabiał dużo pieniędzy. W całym domu było pełno zwierząt, które bardzo dobrze się tam czuły i nie chciały odejść po dojściu do zdrowia.
Dolittle zabrał kataryniarzowi wynędzniałą małpkę Czi - Czi. Pewnej nocy do domu lekarz przyszedł krokodyl, który cierpiał na ból zęba. Doktor zgodził się, by zwierzak mógł zostać, ale zwierzę wypłoszyło wszystkich innych pacjentów, którzy bali się jego ogromnej paszczy. Z domu odeszła także siostra doktora. Został sam i znów zaczęło brakować mu pieniędzy.
Zwierzęta same pilnowały porządku w domu doktora. Sprzątały, gotowały, uprawiały ogród warzywny. Pomimo tego ciągle brakowało pieniędzy, w czasie zimy mógł im grozić głód.
W grudniu jaskółka powiadomiła doktora, że w Afryce wśród małp zapanowała jakaś choroba i zwierzęta zwracają się do doktora z prośbą o pomoc. ...
Jest to pierwsza z cyklu książek o doktorze Dolittle i jego przyjaciołach, która wprowadza czytelnika w świat tej pełnej pogody, przygód i zabawnych sytuacji opowieści.
Do grona najważniejszych bohaterów, obok tytułowego doktora Dolittle, należą jego podopieczni i przyjaciele: papuga Polinezja, która nauczyła doktora mowy zwierząt, kaczka Dab-Dab, prosię Geb-Geb, małpka Czi-Czi, sowa Tu-Tu, pies Jip.
Niezaradny życiowo doktor okazuje się energiczny wówczas, kiedy trzeba komuś pomóc, zwłaszcza zwierzętom, ale to one muszą dbać o jego interesy. Doktor zupełnie nie potrafi radzić sobie z gospodarstwem ani zapewnić środków do życia. Sytuacja ulega więc tu odwróceniu - to zwierzęta opiekują się doktorem, zapewniając mu wolność od trosk materialnych.
Wszyscy podejmują wyprawę do Afryki na prośbę tamtejszych małp, wśród których wybuchła wielka zaraza. Podróż to okazja do wielu niebezpiecznych, a także wesołych przygód, po których następuje powrót do rodzinnego Puddleby w Anglii.
Tajemnica powodzenia tej uroczej opowieści polega na umiejętnym zespoleniu fantastycznego pomysłu, że zwierzęta są istotami rozumnymi, porozumiewającymi się przy pomocy języków, z realistycznym aż do drobnych szczegółów obrazem ówczesnej Anglii i opisywanych sytuacji.
Lektura nadaje się do samodzielnego przeczytania przez uczniów w domu, a także fragmentami w klasie pod kierunkiem nauczyciela.
Dolittle. Był człowiekiem, który
bardzo kochał wszystkie zwierzęta. Posiadał w domu sporą menażerię. W spiżarni trzymał króliki, w fortepianie białe myszki, jeża w piwnicy, wiewiórkę w bieliźniarce, w stawie, w ogrodzie trzymał złotą rybkę. Wokół domostwa chodziły zaprzyjaźnione z doktorem owieczki , kurczaki i inne zwierzęta… Jednak największą sympatią i zaufaniem darzył kaczkę Dab-Dab, prosię Geb-Geb, sowę
Tu-Tu, psa Jipa i papugę Polinezję. Dolittle był niezwykłym osobnikiem - potrafił zrozumieć mowę zwierząt. Posiadł tę umiejętność dzięki papudze Polinezji. W domu tego dobrego człowieka, role były odwrócone - to zwierzęta się nim opiekowały, zapewniając mu utrzymanie. Doktor był człowiekiem delikatnym i niezaradnym. Jednak w sytuacji wymagającej szybkiego działania, potrafił stanąć na wysokości zadania. Tak się też stało, kiedy nadszedł list z Afryki, z wezwaniem o ratunek. Pomocy potrzebowały małpy, wśród których wybuchła zaraza. Dolittle wraz ze swoimi zwierzętami, zorganizował wyprawę na Czarny Ląd. Podczas tej wyprawy wydarzyło się sporo niebezpiecznych i
niesamowitych przygód. Bohaterowie po wypełnieniu misji wrócili szczęśliwie do domu…