29. Zarządzanie w przyszłości. Cele, podstawowe uwarunkowania, podstawowe cechy. Przedstaw przykład firmy, która choć funkcjonuje dzisiaj jest firmą przyszłości.
Czy model zarządzania w przyszłości będzie modelem powszechnym? Od czego zależy możliwość urzeczywistnienia tego modelu? Czy firmy polskie mają na to szanse? (uzasadnij, podaj przykłady).
Zarządzanie w przyszłości nierozerwalnie związane jest z ... przyszłością. Kierunek ten dyktują warunki konkurencji na globalizujących się rynkach, gdzie produkt trwa krótko i trzeba go jak najszybciej wykorzystać, zastąpić następnym. Nie ma więc czasu na wahania.
Szybkość w zarządzaniu ma szereg wymiarów, dot. bowiem (cele):
identyfikacji nowych potrzeb i technicznych możliwości ich zaspokojenia poprzez nowe lub ulepszone wyroby
rozwoju i wdrażania nowych wyrobów
budowy kanałów dystrybucji umożliwiających jednoczesną sprzedaż tych wyrobów na całym globalnym rynku
zmian struktury firmy oraz przekształceń sieci jej sojuszy i współpracy z innymi firmami, bez których nie sposób byłoby tak szybko się rozwijać, produkować i sprzedawać
najważniejsze cechy, charakterystyczne dla organizacji przyszłości:
przedsiębiorstwa o globalnym zasięgu staja się coraz mniejsze pod względem zatrudnienia. Dzieje się tak po to, by zwiększyć szybkość reakcji, działać najlepiej, najszybciej i najkorzystniej, zlecając na zewnątrz pozostałe formy działalności
wielkie światowe firmy stają się centrami skomplikowanych sieci powiązań o zmiennym składzie, obejmujących całą planetę. W skład tych sieci wchodzą dostawcy, dystrybutorzy, odbiorcy, partnerzy, instytucje finansowe itp. Sieci „zazębiają się o siebie” w różnych obszarach i nie wszystkie opierają się na powiązaniach kapitałowych
miejsce wieloszczeblowych struktur hierarchicznych zajmują struktury płaskie, o małej liczbie szczebli, w których jednemu przełożonemu podlega wielu podwładnych o dużej samodzielności działania. Struktury takie budowane są wokół procesów, który zaczyna się od pomysłu, a kończy na sprzedaży i obsłudze wyrobu
struktury budowane wokół procesów koncentrują się nie tyle na tym co wewnątrz, ale na tym co na zewnątrz organizacji: na jakości i satysfakcji klienta, która jedynie może zapewnić sukces finansowy firmy (stąd pojawiają się usługi towarzyszące, takie jak: informacja, obsługa posprzedażna, ułatwienia dostępu......)
w płaskich strukturach budowanych wokół procesów ważne jest nie tyle kto ma jakie stanowisko, ale co kto wie, umie i potrafi.
Zarządzanie ulega swoistej demokratyzacji. Wszyscy muszą wykonywać konkretne działania (np. szefowie się gdzieś fatygować), równocześnie coraz więcej ludzi musi samodzielnie podejmować ważne dla firmy decyzje (np. na rynku finansowym, rokowania handlowe). Niemal wszyscy pracownicy uczestniczą więc w procesie zarządzania, zatem mamy do czynienia z jego swoistym rozproszeniem.
Demokratyzacja zarządzania powoduje, że zacierają się różnice w profilach wykształcenia, umiejętności i wiedzy wymaganych na szczeblach najwyższych, średnich i niższych . wszyscy bowiem musza elastycznie reagować przyjmując całościowy punkt widzenia.
Pojawia się tu zatem kolejne uwarunkowanie jakim jest zespołowość zarządzania na wszystkich poziomach, od naczelnego kierownictwa po brygadę roboczą (tu szczególnie istotne jest zwyciężanie sztywnych podziałów funkcjonalnych) .
Kończy się era wąskiej specjalizacji. Jej miejsce teraz zajmuje wielofunkcyjność. Konieczność szybkiego reagowania wymusza szerokość horyzontów i wielokryterialność podejmowanych w zespołach decyzji.
Kończy się tez okres powtarzalności i rutyny. Zasadniczego znaczenia nabiera umiejętność znajdowania nowatorskich rozwiązań w nowych sytuacjach.
Oznacza to zarazem priorytet wiedzy ogólnej nad specjalistyczną i konkretnych umiejętności nad ogólnymi kwalifikacjami, z tym że konkretne umiejętności musza być stale zmieniane opierając się na ogólnej wiedzy.
Model ten już jest modelem powszechnym, a w niedalekiej przyszłości wydaje się być codziennością. Na całym świecie staje się coraz popularniejszy i dopóki nie powstanie żaden kierunek nowszy i ciekawszy, będzie on święcił triumfy tak jak w swoim czasie zarządzanie wg Taylora czy później np. podejście systemowe.
Możliwość urzeczywistnienia tego modelu wymaga dopasowania się do globalizacji, tj. włączenia w sieć międzynarodowych powiązań, sprawnego poruszania między nimi i ciągłego powiększania swej wiedzy oraz doskonalenia umiejętności.
Polskie firmy mają szansę taką samą jak wszystkie inne państwa. Na razie być może w roli skromnego podwykonawcy w powiązaniach sieci międzynarodowych, a potem otrzymującego coraz bardziej ambitne i lukratywne zadania.
Firmą, która funkcjonuje dzisiaj (w polskich realiach w dodatku) a jest firmą przyszłości może być np. Air Polonia. Nieoficjalnie mówi się, że firma ta powstała po wycofaniu się z rynku (w pewnym stopniu, gł. z lotów czarterowych) WEA.
Historia Air Polonii sięga 2001 roku, wtedy decyzją Polskich Władz Lotniczych firma otrzymała Świadectwo Przewoźnika Lotniczego. Od tego czasu Air Polonia świadczy różnego rodzaju usługi, takie jak przewozy cargo czy szkolenia lotnicze. W dniu 1 kwietnia 2003 roku o godzinie 09:10 po raz pierwszy wzbił się w powietrze w barwach Air Polonii samolot typu Boeing 737 - 400, tym samym dając początek nowej usłudze firmy - czarterowym przewozom pasażerskim. Podążając za dynamicznie rozwijającym się rynkiem, Air Polonia, jako pierwsza linia lotnicza w Polsce, wzbogaciła swoją ofertę o nowy produkt - regularne przewozy pasażerskie typu low cost
Firma ta wykorzystała w odpowiedni sposób drogie usługi lotnicze w Polsce i wpasowała się w otwierające się niebo ogólnoeuropejskie (tańsze od dotychczasowego). Mimo początkowych trudności stawiła czoło LOTowi (który był dotychczas jedynym poza WEA przewoźnikiem na polskim rynku) w obsłudze najczęściej uczęszczanych korytarzy powietrznych w Polsce, a teraz zaczyna także coraz bardziej rozszerzać swą ofertę na państwa europejskie. Jednak największą zasługą, a jednocześnie atutem Air Polonii na przyszłość, jest fakt iż umożliwia ona szybkie i sprawne podróżowanie osobom o mniejszych zasobach finansowych. Wspomniane wcześniej low cost fares uzyskuje poprzez połączenie internetowej sprzedaży (to już ogromny `bonus' świadczący o tym, że firma należy do nowoczesnych gdyż internet to nieodzowna wizytówka firm przyszłości. Zapewnia bowiem szybkość, sprawność i ogólnoświatowość) i ogólniedostępnych najnowszych technik związanych z internetową sprzedażą (likwidując tym samym biura obsługi) z likwidacją wielu nie zawsze potrzebnych udogodnień na pokładzie samolotu, a także dzięki korzystaniu z pobocznych portów lotniczych, a więc o niższych opłatach lotniskowych. Jak sami mówią: „oszczędzają na wszystkim prócz bezpieczeństwa” i o to właśnie chodzi. Tak naprawdę podczas 2,5 godzinnego lotu wiele atrakcji serwowanych nam przez tych drogich przewoźników nie jest potrzebne. I właśnie - Air Polonia o tym wie i dopasowuje tak swoje propozycje jak i działania właśnie do zgłaszanego popytu i tendencji światowych.