Akcja "Krzyżaków" rozpoczyna się w 1399 r. (śmierć królowej Jadwigi), a kończy w 1410 r. (bitwa pod Grunwaldem). Epilog nawiązuje do wydarzeń z 1466 r., kiedy na mocy pokoju toruńskiego Polska odzyskała Pomorze, Malbork i Elbląg.
Akcja powieści toczy się w wielu miejscach na terenie Polski, Pomorza, Prus krzyżackich, Litwy i Żmudzi. Rozgrywa się zarówno w miastach (Kraków, Warszawa, Szczytno, Malbork, Płock, Ciechanów), jak i we wsiach (Spychów, Bogdaniec). Henryk Sienkiewicz ukazał w "Krzyżakach" życie na dworach władców, książąt, dostojników Zakonu Krzyżackiego, siedziby rycerskie, życie klasztorne i trakty podróżne.
Bohaterowie fikcyjni: Zbyszko z Bogdańca, Maćko z Bogdańca, Jurand ze Spychowa, Danusia Jurandówna, Jagienka Zychówna, Zych, Hlawa, Sanderus, Fulko de Lorche, Zygfryd de Löve, Kuno Lichtenstein, brat Rotgier, Hugo von Danveld.
Bohaterowie historyczni: Władysław Jagiełło, Jadwiga, Witold - książę litewski, Konrad von Jungingen - wielki mistrz krzyżacki, Ulryk von Jungingen, Janusz - książę mazowiecki, księżna Anna Danuta, ryc
Rozdział 6
Opisana jest historia rodu Maćka z Bogdańca. Bogdaniec został spalony i bez mieszkańców. Maćko ze Zbyszkiem pojechali na Litwę, na wojnę z Niemcami aby się na niej wzbogacić i odbudować Bogdaniec. Ziemię mieli za co wykupić. Zbyszko wolałby pojechać do Danusi ale zgodził się z wolą Maćka. Dostali 2 Turków od Zawiszy i inne prezenty od rycerzy. Rozmawiali o wojnie z Krzyżakami i o możliwej wojnie z Tatarami. Wyruszyć mieli rano, bo przyjechał Jurand ze Spychowa.
Rozdział 9
Odpoczęli 1 noc w Olkuszu i jechali dalej. Spotkali Zycha ze Zgorzelic, który był ich stryjem bardzo życzliwym i wesołym. Miał córkę Jagienkę. Wracał on z wojny z Tatarami. Po drodze spotkali myśliwych i Zbyszko zabił łukiem żubra. Okazało się, że tym myśliwym była Jagienka. Uściskała się z ojcem
Jednym z głównych bohaterów książki pt „Krzyżacy” jest Zbyszko z Bogdańca. Był on rycerzem herbu „tępa podkowa”. Wychowywał go jego jego stryj Maćko. /Był on/ Zbyszko był bardzo dobrze zbudowany, ale posiadał dziecinną twarz. Włosy miał długie, ciemne i przycięte równo nad czołem. Był przystojnym mężczyzną. Miał on wiele pozytywnych cech. Był szlachetny. Zawsze dotrzymywał słowa. Nawet kiedy Danuśka umarła on i tak dopełnił ślubów i zdobył tyle pawich piór z hełmów krzyżackich, ile Danusia miała palców u rąk. Miał dobre serce, dlatego przyjął do swojego orszaku Sandeurusa, którego takto prawdopodobnie pożarłyby wilki, albo umarłby z głodu. Mścił się na krzyżakach za wszystkie krzywdy popełnione Polsce. Był rycerski i stały w uczuciach. Nie chciał pokochać żadnej innej kobiety przed śmiercią Danusi. Zbyszko był odważny i silny, dlatego nie bał się walczyć ze swoim przeciwnikiem. Zawsze stawał do walki i wychodził z niej obronną ręką. Wziąwszy gałąź w rękę, umiał ją tak mocno ścisnąć, że wydobywał się z niej sok. Dbał o honor rycerski. Nie poniżył się przed krzyżakami by ratować swoje życie. Kiedy był w niebezpieczeństwie i kiedy groziła mu śmierć fakty te przyjął z godnością. Ogólnie uważam Zbyszka za postać pozytywną i godną naśladowania. Na pewno każdy chciałby mieć takiego towarzysza